Glóðafeykir - 01.11.1971, Qupperneq 63

GLÓÐAFEYKIR
63
aði hann af mikilli kostgæfni, skráði um það skýrslur og dró af sínar
ályktanir.
Stefanía Ferdínantsdóttir, húsfr. á Sauðárkróki, lézt þ. 12. ágúst
1962. Hún var fædd að Hróarsstöðum í Vindhælishreppi 7. nóv.
1875, dóttir Ferdínants bónda þar o. v. Gíslasonar og konu hans
Herdísar Sigurðardóttur, Sigurðssonar
bónda í Holtsmúla, Sigurðssonar, en móðir
Herdísar og kona Sigurðar (yngsta) var
Ragnheiður Einarsdóttir í Holtskod, Jóns-
sonar. Voru foreldrar Stefaníu merkra ætta,
manndómshjón og mikilla mannkosta.
Munu frá þeim hafa runnið til hennar
miklar og góðar kynfylgjur.
Ársgömul fluttist Stefanía með foreldr-
um sínum að Örlygsstaðaseli vestra og ólst
þar upp við krappan kost til 12 ára aldurs,
er hún fluttist á Skagaströnd. 13 ára gömul
missti hún móður sína, var eftir það með
föður sínum og einnig löngum stundum á Hofi hjá þeim ágætishjón-
um, séra Jóni Magnússyni og Steinunni Þorsteinsdóttur. Sagði hún
síðar svo frá, að eigi hefði hún „farið þangað til að vinna, heldur til
að fá nóg að borða.“ Má af þeim ummælum ráða, að þröngt hafi
verið í búi hjá föður hennar, svo sem víðar var á þeim harðinda-
árum. Eftir fermingu fór hún í vist, fyrst að Saurum á Skagaströnd
og síðan að Höfnum á Skaga. Eftir nokkra dvöl þar fór hún til séra
Jóns og frú Steinunnar, er þá voru komin að Mælifelli: með þeim
fylgdist hún svo að Ríp í Hegranesi, en sr. Jón varð prestur þar.
A Ríp var um þær mundir vinnumaður, Sölvi Jónsson frá Völlum
í Hólmi, afbragðsmaður, albróðir jóns á Mannskaðahóli, sjá Glóðaf.
5. h. bls. 32. Felldu þau Stefanía hugi saman og giftust árið 1902.
\rar þá senn lokið vistaskiptum hennar. Fluttu þau ungu hjónin
þegar til Sauðárkróks og þar stóð heimili þeirra æ síðan. ög það var
samstillt og gott heimili, rómað fyrir óvenju gott heimilislíf og mikla
samheldni fjölskyldunnar, góðvild hennar, glaðværð og siing. Sölvi
jónsson var listasmiður og lék honum flest í hendi. Stundaði löng-
um smíðar, var og rafveitustjóri á Sauðárkróki síðari árin mörg. En
Stefanía annaðist börn og bú í bókstaflegri merkingu. Hún var
náttúrubarn. Hún átti skepnur, sem hún unni, hún átti land, sem
hún ræktaði og heyjaði, enda harðdugleg til vinnu. Það var hennar
Stefania Ferdinantsdóttir.