Glóðafeykir - 01.09.1976, Qupperneq 30

30
GLÓÐAFEYKIR
Úr fórum Jóhanns frá Mælifellsá
SÍÐARI HLUTI
í síðasta blaði Glóðafeykis birtist fyni hluti viðtals við Jóhann
frá Mælifellsá, en við þann bæ er hann jafnan kenndur af vinum
sínum og kunningjum í Skagafirði. þótt hann hafi nú hin síðari
árin átt heimili á Varmalæk í Lýtingsstaðahreppi. Hér sjá þá lesend-
ur Glóðafeykis síðari hluta viðtalsins.
Við höfum ennþá ekkert rninnst á búskaparsögu Jóhanns og þegar
eg vík talinu að henni vill hann lítið um hana ræða, telur hana á
engan hátt orðaverða og lætur jafnvel í það skína, að hann telji sig
hafa verið heldur lélegan bónda. Tæpast munu nú allir, sem til
þekkja, sammála því, en láturn svo vera. Sjálfur hlýtur Jóhann að
ráða ferðinni í þessu viðtali.
— Eg kvæntist henni Lóu, en svo kalla eg nú jafnan konuna
mína, árið 1917. Lóa mín heitir fullu nafni Lovísa Sveinsdóttir,
dóttir hjónanna Sveins Gunnarssonar Gunnarssonar í Syðra-Vall-
holti oo‘ Margrétar Þórunnar Arnadóttur bónda á Starrastöðum 02;
Stokkhólma Sigurðssonar og var hún 11. barn þeirra hjóna af þeim,
er til aldurs komust, en alls voru börn þeirra Sveins og Margrétar
15. Þau Sveinn og Margrét bjuggu fyrst í Borgarey, þá í Syðra-Vall-
holti, síðan á Bakka og loks á Mælifellsá frá 1893 til 1909 og við
þann bæ var Sveinn jafnan kenndur. Síðar gerðist Sveinn kaup-
maður og rak verslun fyrst í Reykjavík og svo á Sauðárkróki.
\hð Lóa byrjuðum okkar búskap í Breiðagerði og bjuggum þar í
fjögur ár. Árið 1921 dó Gunnar, bróðir Lóu, en hann bjó á Mæli-
fellsá. Keypti eg þá hálfa jörðina og flutti þangað. A Mælifellsá
bjuggum við svo á meðan heitið gat að eg stundaði búskap, eða í
22 ár. Mælifellsá er að mörgu leyti ágæt jörð, landmikil og beitar-
sæl og ræktunarmöguleikar eru þar miklir, en fjárgæsla gat verið
nokkuð erfið, enda liggur jörðin að afrétt, er eiginlega í mynni
Mælifellsdals. Sveinn Gunnarsson, tengdafaðir min, kvað svo um
Mælifellsá:
Þó að snjói eitthvað að
enginn þróast bagi,
mínir flóar þola það
þó að drógar nagi.