Fréttablaðið - 23.04.2016, Síða 106

Fiðluleikarar spila
alltaF part úr
þessu verki í pruFuspilun og
þá auðvitað undir pressu.
því er gaman að taka það úr
stress-samhenginu.
Ég er mjög spennt að spila með Sinfóníuhljómsveit Norður-lands og fá að stoppa heima í
fáeina daga,“ segir Eva Guðný Þórar-
insdóttir sem leikur einleik með sveit-
inni á morgun. Hún kveðst aldrei hafa
spilað fiðlukonsert Mozart númer 5
í A-dúr áður með hljómsveit. „Þegar
Þorvaldur Bjarni spurði hvort ég væri
til í þetta verkefni varð ég fyrst svo-
lítið smeyk en svo byrjaði ég að æfa og
það hefur verið gott fyrir mig að tak-
ast á við það. Fiðluleikarar spila alltaf
part úr þessu verki í prufuspilun og þá
auðvitað undir pressu. Því er gaman
að taka það úr stress-samhenginu og
líka að spila alla kaflana.“
Eva Guðný var tólf ára þegar hún
flutti til Englands í heimavistarskóla
Yehudi Menuhins, þar sem allar
venjulegar námsgreinar voru kennd-
ar auk þess sem mikil áhersla var lögð
á tónlist. „Það var voða sérstakt,“ rifjar
hún upp. „Erfið reynsla en ég mundi
ekki vilja taka hana til baka – held ég.“
Nú býr hún í Man chester með kær-
asta sem hún kynntist fyrir tólf árum
þegar þau voru bæði í framhaldsnámi
í tónlist. „Hann er fiðluleikari líka og
er í Hallé-hljómsveitinni með mér,“
lýsir hún glaðlega.
Foreldrar Evu Guðnýjar, Þórarinn
Ólafsson og Marta Bjarnadóttir, búa á
Spáni en komu til landsins með dótt-
urinni til að hlýða á tónleikana. Þótt
hún hafi eðlilega misst náin tengsl
við Ísland kveðst hún halda góðu
sambandi við gamla fiðlukennarann
sinn, hana Guðnýju Guðmunds-
dóttur. „Þegar ég spilaði einleikstón-
leika í Hörpu 2012 mætti Guðný þar
og reyndar voru ótrúlega margir sem
mundu eftir mér, svo það var ánægju-
legt og gaman að koma heim.“
Íslendingar eru auðvitað stoltir af
sinni konu en vilja ekki Bretar eigna
sér hana líka? „Ég er náttúrlega búin
að vera lengur í Bretlandi en á Íslandi
en mig dreymir samt enn á íslensku
eftir öll þessi ár, þeir ensku geta ekki
tekið það frá mér!“
Tónleikarnir hefjast klukkan 16 í
Hofi. Auk fiðlukonsertsins verður sin-
fónía númer 40 í G-moll og forleikur-
inn að Brúðkaupi Fígarós á dagskrá.
gun@frettabladis.is
Mig dreymir enn á íslensku eftir öll þessi ár
mozart verður í fyrirrúmi hjá sinfóníuhljómsveit norðurlands á tónleikum í hofi á morgun undir stjórn
daníels Bjarnasonar. eva guðný þórarinsdóttir fiðluleikari flaug heim frá manchester til að spila einleik.
Eva Guðný er orðin hagvön í Manchester en hlakkar mikið til að spila heima.
TónlisT
sinfóníutónleikar
HHHHH
Eldborg í Hörpu
Föstudaginn 15. apríl
Sinfóníuhljómsveit Íslands flutti verk
eftir Peter Ablinger, Roscoe Mitch ell,
Þráin Hjálmarsson og Maríu Huld
Markan Sigfúsdóttur.
Einleikari: Roscoe Mitchell.
Stjórnandi: Ilan Volkov.
Seinni tónleikar Sinfóníuhljóm-
sveitar Íslands á Tectonics hófust á
skringilegu verki. Það heitir Quartz
og er eftir Peter Ablinger. Skerandi
hljómar á efsta tónasviðinu voru
endurteknir hvað eftir annað, en
undirliggjandi var hljómurinn úr
risastórum taktmæli. Hljómsveitar-
stjórinn, Ilan Volkov, var líka með
taktmælinn í heyrnartólum og
miðlaði honum til hljómsveitar-
innar með taktslögum. En hljóm-
sveitin var aldrei alveg með honum,
sem skapaði furðuleg áhrif. Annars-
vegar var óhagganlegur rytmi, hins-
vegar taktur sem var alltaf aðeins á
skjön. Manni datt í hug tíminn sem
er óbreytanlegur en samt afstæður.
Það var athyglisverð upplifun.
Næst á dagskrá var Convers-
ations eftir Roscoe Mitchell sem hér
var frumflutt í nýrri hljómsveitar-
útsetningu. Væntanlega var það
tónskáldið sjálft sem lék einleik á
saxófón. Það kom þó hvergi fram í
tónleikaskránni. Segjast verður að
hún var hróplega illa unnin, með
alltof litlum upplýsingum um verkin
á hátíðinni. En Conversations var
frábært! Þetta var einleikskonsert
þar sem saxófónninn var í aðal-
hlutverki. Trommusett sem Pétur
Grétarsson spilaði á var líka í veiga-
miklu hlutverki. Stíllinn á tónlistinni
var svokallaður frjáls djass, en það er
umdeilt listform þar sem djass er laus
við allar klisjur og formúlur.
Conversations hófst í algerri
ringul reið sem lofaði ekki góðu.
Maður hugsaði: Ó nei! En en eftir
nokkra stund hugsaði maður: Ó
já! Pétur Grétars byrjaði að skapa
athyglisverðar línur, sem römmuðu
inn síbreytilegan saxófóninn og tón-
málið fór að verða skiljanlegt. Alls-
konar hendingar og strófur köstuðust
á milli ólíkra hljóðfærahópa og yfir
öllu sveif brjálæðislegur saxófónn-
inn. Tónlistin var spennuþrungin og
litrík, hvergi var dauður punktur. Það
var ótrúlega skemmtilegt.
Eftir hlé voru tvær íslenskar tón-
smíðar, sú fyrri var eftir Þráin Hjálm-
arsson og hét As Heard Across a
Room. Þetta var sveimkennd tónlist,
kliðmjúk og dreymandi. Hin var eftir
Maríu Huld Markan Sigfúsdóttur og
hét Aequora. Það mun þýða flatt og
lárétt. Eftir því var tónlistin flöt, en
þó ekki í neikvæðum skilningi. Ekki
væri rétt að kalla hana sveimtón-
list, því það var of mikil framvinda í
henni. Samt var yfir henni djúp ró,
sem hreyfðist nánast aldrei. Ýmis-
legt var að gerast undir niðri, en það
var fyrst og fremst gefið í skyn, ekki
slengt framan í áheyrandann. Þetta
var sjarmerandi og ljúft áheyrnar,
ákaflega áhrifamikið í einfaldleik
sínum.
Jónas Sen
niðursTaða: Spennandi tónleikar
sem komu stöðugt á óvart.
Allt frá villtum framúrstefnudjassi niður í óljósan sveim
Ilan Volkov stjórnaði Sinfóníuhljóm-
sveit Íslands á Tektóniks hátíðinni.
FréTTablaðIð/VallI
2 3 . a p r í l 2 0 1 6 l a u G a r D a G u r50 M e n n i n G ∙ F r É T T a B l a ð i ð
menning
2
3
-0
4
-2
0
1
6
0
4
:3
5
F
B
1
2
0
s
_
P
1
1
9
K
.p
1
.p
d
f
F
B
1
2
0
s
_
P
1
0
6
K
.p
1
.p
d
f
F
B
1
2
0
s
_
P
0
0
2
K
.p
1
.p
d
f
F
B
1
2
0
s
_
P
0
1
5
K
.p
1
.p
d
f
A
u
to
m
a
tio
n
P
la
te
re
m
a
k
e
: 1
9
3
1
-7
8
3
4
1
9
3
1
-7
6
F
8
1
9
3
1
-7
5
B
C
1
9
3
1
-7
4
8
0
2
7
5
X
4
0
0
.0
0
1
1
B

F
B
1
2
0
s
_
2
2
_
4
_
2
0
1
6
C
M
Y
K