Morgunblaðið - 10.07.2015, Blaðsíða 11

Morgunblaðið/Skapti Hallgrímsson
nokkuð um að fólk gefi köttunum í
athvarfinu fóður.
Róðurinn er engu að síður erf-
iður. „Það vantar nauðsynlega al-
mennilegt athvarf fyrir kettina.
Starfsemin verður að vera í sér-
útbúnu húsnæði, þannig að ég þurfi
ekki að hafa allt inni hjá mér,“ segir
Ragnheiður og bendir á að hægt
væri að fá sjálfboðaliða til aðstoðar
ef betra húsnæði væri í boði. Margir
hafi boðist til að hjálpa og hún telur
því ekki erfitt að finna sjálfboðaliða.
„Þá gætu fleiri hugsað um starfsem-
ina en bara ég.“
Samstarf við bæinn æskilegt
Ragnheiður hefur nokkrum
sinnum komið að máli við bæjar-
félagið en er jafnan mætt af áhuga-
leysi. Hún telur að samstöðu skorti
meðal bæjaryfirvalda um hvernig
eigi að taka á málinu.
„Langbest væri ef ég gæti unn-
ið með bæjarfélaginu,“ segir hún og
bendir á samstarf Kattholts og lög-
reglunnar í Reykjavík sem dæmi. „Í
Reykjavík er fyrirkomulagið þannig
að lögreglan fer með dauða ketti
sem finnast úti á víðavangi á Dýra-
spítalann í Víðidal, sem kemur upp-
lýsingum áfram til Kattholts, sem
auglýsir svo kettina. Hér þyrfti að
vera sambærilegt samstarf.“
Nýtur trausts kattaeigenda
Hún greinir frá því að katta-
eigendur á Akureyri hringi stundum
í hana ráðalausir til að spyrjast fyrir
um týnda ketti, þó svo að hún fái
engar upplýsingar um það frá dýra-
eftirliti bæjarins eða lögreglu um
ketti sem ekið hafi verið yfir. „Oft
virðist fólk ekki hafa hugmynd um
að hér sé starfandi
dýraeftirlit. Að sama
skapi hringir fólk í mig
en ekki í lögregluna, þó
svo að það sé hlutverk lög-
reglu að fjarlægja ketti
sem keyrt hefur verið á.“
Er því augljóst að
kattaeigendur á Akureyri
bera mikið traust til Ragnheiðar og
leita helst til hennar ef eitthvað bjátar
á.
,,Að sama skapi vantar okkur
fjármagn. Ég hef oft þurft að fara
með villiketti í svæfingu vegna veik-
inda og meiðsla. Samkvæmt lögum á
bærinn að greiða fyrir þá þjónustu
en hann harðneitar að greiða þegar
dýralæknirinn kemur að máli við
bæinn,“ bætir Ragnheiður við.
Brýnt að merkja og gelda
Hún brýnir fyrir fólki að gelda
kettina sína. „Það er því miður allt of
mikið af fólki sem gerir það ekki.“
Hún segir algengt að fólk biðji
hana um að taka við kettlingum, en
að þeir verði svæfðir að öðrum kosti.
„Mér finnst ömurlegt að hugsa til
þess að heilbrigð dýr séu svæfð en
það er því miður mjög algengt.“
Einnig er afar mikilvægt að fólk
örmerki kettina sína. „Ef dýraeftir-
litið tekur kött sem er ómerktur,
hefur eigandinn tvo daga til að
sækja hann áður en eftirlitið má
svæfa köttinn. Engu máli skiptir þó
hann sé augljóslega heimilisköttur,
þetta eru einfaldlega lögin.“
Vísar Ragnheiður í gildandi
dýraverndunarlög. „Þetta er mjög
sorglegt. Sumir kettir eiga það til að
stinga af í nokkra daga og koma aft-
ur en þá er eins gott að þeir séu ör-
merktir. Það borgar sig að merkja
því að ég fann um daginn eiganda
kattar sem hafði verið týndur í fimm
ár. Þar sem hann var merktur gat ég
rakið uppruna hans.“
Fóstur Hægt er að gerast fósturforeldri tímabundið fyrir ketti sem komast ekki að í Kisukoti.
DAGLEGT LÍF 11
MORGUNBLAÐIÐ FÖSTUDAGUR 10. JÚLÍ 2015
GÁMA-SALA
HEFST Í DAG!
AÐEINS Í NOKKRA D
AGA!
FULLUR GÁMUR AF MO
NGOOSE HJÓLUM SEM
VIÐ ÞURFUM AÐ LOSN
A VIÐ - STRAX!
SÖLUMENN OKKAR VE
RÐA Í SAMNINGSSTUÐ
I!
ALLT AÐ
50%
AFSLÁTTUR
HJÓLA-OGSPORTVÖRUVERSLUNIN · FAXAFENI 7 · REYKJAVÍK · SÍMI 5 200 200
VERSLAÐU Á
WWW.GÁP.IS
FYRSTUR
KEMUR
FYRSTUR
FÆR!
Ýmislegt má gera til að hjálpa.
Hægt er að aðstoða við rekstur
Kisukots og auka líkurnar á að
hentugra húsnæði fáist fyrir
reksturinn með því að skrá sig í
samnefnt félag. Árgjaldið í fé-
lagið er 3.000 krónur og allir
dýravinir eru boðnir velkomnir.
Félagið starfrækir einnig
Minningarsjóð Alexöndru og
Kettlingasjóð Mýslu. Styrkt-
arsjóður Alexöndru er til minn-
ingar um Alexöndru sem Ragn-
heiður hjúkraði til heilsu árið
2011. Sjóðurinn fer í rekstur
Kisukots og kaup á mat handa
kisunum, búrum og sandi. Kett-
lingasjóðurinn er til minningar
um villikettlinginn Mýslu sem
lifði allt of stutt. Sjóðurinn
hjálpar kettlingum á vergangi.
Þá má leggja frjáls framlög
inn á styrktarreikning 0162-26-
001100, kennitala: 021286-
3039.
Loks er hægt að gerast
fósturforeldri fyrir ketti sem
komast ekki að í Kisukoti vegna
þrengsla. Kisukot getur
útvegað fósturfor-
eldrum kattamat, kat-
taklósett og matardalla.
Félag, sjóðir
og fóstur
HVERNIG MÁ HJÁLPA?
Alexandra
Styrktarsjóður er
til í minningu
hennar.
Ígær fór ég og lét klippa ámér hárið. Þá hafði ég ekkifarið á rakarastofu í réttrúma meðgöngu og leit því
út fyrir að til stæði að leggja undir
sig Noreg. Það mun þó ekki vera
ástæðan fyrir trassaskapnum, hef
ég komist að eftir örlitla nafna-
skoðun. Sinnuleysi mitt í hárhirðu
á öllu heldur rót sína í þríþátta
samtaki vissra skapgerðargalla
undirritaðs.
Umfram allt er það einhvers
konar vandlát snertifælni sem or-
sakar að ég kann illa við að
ókunnugir séu að vasast með
hendurnar sínar í hárinu á mér.
Að vísu kann ég í sannleika sagt
illa við það þegar ókunnugt fólk er
að káfa á mér yfirhöfuð og hef til
að mynda aldrei farið til nuddara,
sama hversu illa ég er þjáður af
bólgum. Frekar bít ég á jaxlinn og
græt mig í svefn.
Þar á eftir er það valkvíðinn
sem grípur mig þegar ég sest í
rakarastólinn og er krafinn svara
við spurningunni: „Og hvað á svo
að gera við hárið á þér í dag?“ Ég
hef enga skoðun á því hvernig hár-
ið á mér á að vera. Ég hef aldrei á
ævinni litið á annan mann og
hugsað með mér hvað hann er vel
klipptur, svona vildi ég vera. Þar
af leiðandi segist ég yfirleitt ekki
vita hvað ég vil, að hér sé ég kom-
inn til einhvers sem er sérfræð-
ingur í sínu fagi og það sé á hans
ábyrgð að láta mig líta vel út.
Svo vonar maður bara það
besta.
Þriðji og loka-
þátturinn sem
veldur hversu
sjaldan ég
legg leið
mína á rak-
arastofur
bæjarins
er hversu
lítið ég er
gefinn fyr-
ir smáræð-
ur. Ég
hætti t.d. hjá
fjölskyldutannlækninum
mínum þegar ég var á
táningsaldri því hann
þekkti allt mitt fólk og
talaði út í eitt. Vildi vita
hvað systkini mín væru
að gera og svo fram-
vegis. Síðastliðin 15 ár hef ég því
ekki farið til sama tannlæknis oft-
ar en þrisvar.
Sama gildir með rakarann,
nema að skiptin eru tíðari. Mér er
mannlega ómögulegt að þvinga
fram einhvers konar einnotavin-
áttu í skyndi, rétt á meðan ég læt
klippa á mér hárið. Einhverra
hluta vegna grunar mig að rak-
aranum sé alveg sama hvað ég
geri, eða hvort ég ætli að fara eitt-
hvað um helgina, í sumar, um
páskana.
Það er því oggupínulítið krafta-
verk að mæta mér nýklipptum.
Það þýðir raunar að þann daginn
hafi mér tekist að sigrast á sjálf-
um mér, klifið mitt innra fjall og
snúið baki við snertifælni, valkvíða
og smáræðuóþoli. Að minnsta
kosti um stund.
Að öllu ofangreindu ætti lesandi
að vera kominn með ákveðna
mynd af því hvers lags maður ég
er: ógreiddur og andfélagslegur
þurs.
Franski tískumógúllinn Coco
Chanel mun hins vegar einhverju
sinni hafa sagt eitthvað í þá átt
að kona sem færi í klippingu
væri að breyta lífi sínu. Mér
hefur alltaf þótt þetta ansi
glöggskyggn athugasemd
hjá henni og ætla að taka
hana til mín. Athugasemdin
felur í sér vongleði, trú á
nýtt upphaf, betri
tíma og staðfasta
sjálfsbetrun. Í
dag er ég að
breyttu breyt-
anda nýr og
betri maður
en ég var í
gær. Upp-
fært ein-
tak.
»Ég hef aldrei á ævinnilitið á annan mann og
hugsað með mér hvað hann
er vel klipptur, svona vildi
ég vera.
Heimur Kjartans
Kjartan Már
Ómarsson
kmo@mbl.is
Ungmennaráð UN Women stendur fyr-
ir Zumba-veislu á Klambratúni við
Kjarvalsstaði kl. 14.00 laugardaginn
11. júlí nl. Markmiðið með Zumba-
veislunni er að ögra ofbeldi og ófriði
með hamingju.
Zumba-dans hentar öllum, sporin
eru einföld og tónlistin grípandi. Ung-
mennaráðið hefur fengið til sín sjö
hæfileikaríka zumba-kennara og ætla
þeir að sjá til þess að allir skemmti sér
eins vel og mögulegt er. Dansinn
stendur yfir í 90 mínútur.
Allur ágóði þátttökugjaldsins renn-
ur til verkefna UN Women og veitir
þannig konum og stúlkum úr í fátæk-
ustu löndum heims byr undir báða
vængi. Þátttökugjaldið er aðeins
1.000 krónur. Það skal greitt á reikn-
ing 0101-05-268086. Kennitala er
551090-2489.
Dansað til góðs
Morgunblaðið/Ernir
Dans Í zumba er líkamsrækt og alls
kyns dansstílum fléttað saman.
Zumba-partí UN Women