Iðjuþjálfinn - 01.06.1993, Blaðsíða 42

Hólmfríður Traustadóttir
40
HJÚKRUNARSTARF í SÓMALÍU
Haustið 1992 fór ég til Sómalíu á veg-
um Rauða Kross Islands. Þar dvaldi
ég í sex mánuði við hjúkrunarstörf. Ég
vann á sjúkrahúsi sem heitir Keysaney
og er í Mogadishue.
Keysaney tók til starfa í ársbyrjun
1992, byggingin var nýbyggt fangelsi
með háum hvítum múrveggjum allt í
kring. Það fylgdi því öryggi að vinna í
"fangelsi" meðan stöðug skothríð var
fyrir utan. Til okkar komu 15-30
sjúklingar dag hvern, flestir með fersk
skotsár. Gerðar voru um 200 aðgerðir
á viku. Keysaney var alltaf fullt en
pláss var fyrir 160 sjúklinga, sem
skiptist í fjórar deildir, tvær fyrir karl-
menn, ein fyrir konur og börn og ein
nokkurs konar gjörgæsla sem var
blönduð deild fyrir veikustu sjúkling-
ana. Auk þess var skurðstofa og mót-
tökutjald. Ekki voru deildirnar líkar
hvítskúruðu deildunum hér heima,
þarna var þröngt, rétt hægt að komast
á milli rúmanna. Rúmin voru smíðuð
á staðnum eins og flest sem við þurft-
um að nota. Ekki voru tæki til að-
stoðar, enda ekki alltaf hægt að reiða
sig á rafmagnið. Öll umönnun sjúkl-
inganna gekk þó mjög vel og ekki
saknaði ég allra þeirra tækja sem fylla
stæði sjúklinganna hér heima. Sam-
vinna við samstarfsfólk og sjúklinga
var mjög ánægjuleg, þarna er fólk
ekkert að flýta sér, gefur sér góðan
tíma til að tala saman og snerting er
mikilvægur þáttur í lífi þessa fólks.
Stundum fékk ég mér gönguferð á
múrnum í kringum Keysaney, á aðra
hönd blasti við mér Indlandshafið og
hvít sandströndin en á hina eyðilegg-
ing vopnaskaks. Þarna sem áður var
blómleg borg er nú allt í rúst.
Ég furðaði mig stundum á þeirri
lífsgleði og bjartsýni sem ríkti meðal
fólksins sem þarna býr.