Iðjuþjálfinn - 01.06.1993, Qupperneq 44

I
42
OPIÐ HÚS
á vegum Háskóla íslands 21. mars 1993
✓ x
A vegum Iðjuþjálfafélags Islands voru
í kynningarnefnd:
Sigrún Olafsdóttir
Þóra Leósdóttir
Unnur Jóhannesdóttir
Hlín Guðjónsdóttir
Gunnhildur Gísladóttir
Dorothea Schultzer
Magnús Guðmundsson deildarstjóri
upplýsingadeildar HÍ hafði samband
við Hope bréfleiðis í janúar, og bauð
II að taka þátt í kynningu á menntun
á háskólastigi á höfuðborgarsvæðinu.
Ofangreindir iðjuþjálfar hittust síðan
á sínum fyrsta fúndi í byrjun febrúar.
Fundahöld voru meira og minna
vikulega fram að kynningardeginum.
Fyrstu fundir fóru í umræður um
hvernig að þessu skyldi staðið, skil-
greina markhópinn, ræða reynslu frá
í fyrra og hvaða kynningarefni væri til
í fórum félagsins.
Verkum var skipt á milli hópmeðlima.
Hope hafði viðrað við sjúkraþjálfara
að við gætum verið í samfloti með
þeim. Við byrjuðum á að hafa sam-
band við Maríu Þorsteinsdóttur náms-
brautarstjóra sjúkraþjálfunar. Einnig
var haft samband við upplýsinga-
deildina og þátttaka okkar staðfest.
Úr varð að iðjuþjálfun yrði kynnt í
Læknagarði ásamt sjúkraþjálfun,
læknisfræði, tannlækningum, tann-
smíði o.fl. Við fengum svo að segja að
velja staðsetninguna í húsinu. Völdum
við "anddyri" á þriðju hæð, í alfaraleið
beint á móti lyftum hússins og við
kaffisöluna. Við reiknuðum því með
að við sæjumst örugglega.
Samkvæmt reynslu síðasta árs þótti
mikilvægast að kynna námið sem slíkt.
Hafa greinagóðar upplýsingar um
námsgreinar, inngönguskilyrði, vegg-
spjöld yrðu auðskilin, almenns eðlis
en ekki miklar upplýsingar um sér-
hæfð starfssvið. Einnig að hafa lista
yfir skóla og úrval af námsbókum til
sýnis.
Rætt var um að hafa bæklinga frá
nokkrum skólum en okkur þótti það
of erfitt viðfangs þar sem lítið er til af
nýjustu bæklingum og kannski ekki
rétt að velja úr ákveðin lönd.
Einnig ákváðum við að nota þau
kynningarmyndbönd sem félagið á en
það eru tvær bandarískar myndir og
ein dönsk. Ekki vorum við fullkom-
lega ánægðar með að hafa erlendar
kynningarmyndir en það sýndi sig að
vera betra en ekkert.
Það ber líka að nefna að Hjálpar-
tækjabankinn lagði okkur lið með því
að lána ýmis hjálpartæki sem við
höfðum til sýnis og var það hið besta
mál. Mappa félagsins frá 1986 lá
frammi og er hún ágætis heimild um
starfsemi Iðjuþjálfafélagsins (ber þó
að kippa minningargreinum úr).