Morgunblaðið - 15.08.2015, Blaðsíða 26

26 MINNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ LAUGARDAGUR 15. ÁGÚST 2015
✝ Björn ÓlafurÁsgrímsson
fæddist að Ási í
Hegranesi 13. des-
ember 1920. Hann
lést á Heilbrigð-
isstofnunni á Sauð-
árkróki 29. júlí
2015.
Foreldrar
Björns voru Stef-
anía Guðmunds-
dóttir, f. í Ási 16.
desember 1885, d. 8. júlí 1944,
og Ásgrímur Einarsson, bóndi
og skipstjóri, fæddur á Illuga-
stöðum í Flókadal 1. maí 1877,
d. 6. mars 1961. Systkini Björns
voru: 1) Jóhanna Guðmundína,
f. 5. desember 1909, d. 30. sept-
ember 1962. 2) Þórhallur, f. 8.
september 1911, d. 23. október
1925. 3) Einar, f. 16. apríl 1913,
d. 20. nóvember 1976, kvæntist
í marga áratugi, var nokkrar
vetrarvertíðir í Vest-
mannaeyjum á árunum eftir
stríð, vann almenna verka-
mannavinnu, m.a. fyrir sveitar-
félagið, (girðingarvinnu o.fl.),
vélavinnu fyrir Búnaðarfélagið
á Sauðárkróki mörg sumur,
stundaði sjó á trillu sinni í
mörg ár, einn eða með öðrum
og ekki síst var Björn frí-
stundabóndi á Sauðárkróki alla
tíð meðan heilsa og kraftar
leyfðu.
Björn starfaði lengi með
Skátafélaginu Eilífsbúum á
Sauðárkróki og heiðraði félagið
hann fyrir störf sín. Á efri ár-
um tók Björn gjarnan þátt í
samkomum og innanlands
ferðalögum eldri borgara á
Sauðárkróki.
Björn var einhleypur og
barnlaus, móðir hans dó 1944,
hann hélt heimili í Ártúni með
föður sínum og systur meðan
bæði lifðu, en bjó þar síðan
einn í ríflega hálfa öld.
Útförin fer fram frá Sauðár-
krókskirkju í dag, 15. ágúst
2015, kl. 11.
Sigríði Ásu Gísla-
dóttur, f. 23. mars
1911, d. 10. maí
1990, sonur þeirra
Gísli, f. 5. júní
1948, kvæntur Sig-
rúnu Benedikts-
dóttur, f. 4. febr-
úar 1949, börn
þeirra Ása Björk,
f. 1979, og Einar
Örn, f. 1983. 4)
Herdís, f. 9. nóv-
ember 1914, d. 28. janúar 1915.
Björn ólst upp í Ási og á
Reykjum á Reykjaströnd. Flutti
með fjölskyldu sinn í Suðurgötu
14 (Ártún), á Sauðárkróki 1931
og bjó þar alla tíð síðan.
Björn hlaut venjubundið
heimanám/farkennslu þess
tíma. Hann stundaði síðan öll
venjuleg störf, m.a. á Slátur-
húsi KS á Sauðárkróki öll haust
Látinn er í hárri elli kær
frændi, Björn Ásgrímsson, eftir
erfið veikindi síðustu misserin.
Björn hef ég þekkt náið frá
frumbernsku, sumardvalir mínar
með Bjössa fylltu tuginn. Í Ár-
túni voru hlutir í föstum skorð-
um. Afi Ásgrímur stjórnaði bú-
rekstri, bjó með börnum sínum
Birni og Jóhönnu eftir ótíma-
bært lát konu sinnar Stefaníu. Í
raun var aldrei neinu breytt í Ár-
túni eftir hennar dag. Í afa Ás-
grími bjó vísdómur kynslóðanna.
Lífsreglur og góða siði þurfti
ekki að orða. Suðurgatan var
minn heimur. Við fjögur sváfum
á suðurloftinu, nánast undir
fótendanum á rúmi mínu var
hænsnakofinn og vaknað við
fyrsta hanagal. Á gamla Krókn-
um voru yfir 100 kýr, flestir
héldu hænsn, margir sauðfé og
fáeina hesta, margir réru til
fiskjar.
Þótt afi Ásgrímur væri höfuð
fjölskyldunnar og ímynd lífsvisk-
unnar var Bjössi frændi mín
hetja. Hann kunni allt. Trillu-
karl, skaut svartfugl, veiddi sil-
ung, keyrði gamla Ford, einnig
traktora Búnaðarfélagsins,
kunni að strekkja girðingar, reið
út. Grannholda, léttur á sér,
nautsterkur og gamansamur. Og
svo las hann allt og vissi. Bjössi
frændi kunni náttúruna. Hann
las í fiskifluguna og fluguna á
mykjuskáninni, einnig músa-
ganginn. Veðrið af skýjafari á
Mælifellshnjúk og Tindastól.
„Sumartungl er kviknar í suðri
veit á gott sumar“. Notaði gjarn-
an gömlu mánaðaheitin, fannst
þau betur lýsa árinu. Í Suðurgöt-
unni var allt samhengi sem máli
skipti, frá vöggu til grafar.
Fæðukeðjan, sambandið við
jörðina og skepnurnar. Allt sem
er í tísku núna, sjálfbærni,
grænt hagkerfi, gagnsæi, „slow
food“, allt var það á gamla Krók
fyrir meira en hálfri öld. Lítill
heimur en fullsköpuð algild
heimsmynd.
Síðustu ár Bjössa frænda voru
erfið. Langvarandi, ólæknandi
heyrnardeyfa varð alger. Bjössi
sætti sig ekki við ellihrumleik-
ann. Hélt búskap áfram langt
umfram getu og annað gott fólk
sá í raun að mestu um. Stundum
varð að taka fram fyrir hendur
hans svo honum þótti að sér veg-
ið og varð þeim stundum „verst-
ur er hann unni mest“. Löngu
tímabær förgun bústofns Bjössa
frænda kom í minn hlut. Byrjun
október en fagur sumardagur.
Eftir ferðina á Sláturhúsið hitti
ég Bjössa á Sjúkrahúsinu, fékk
honum skilagreinina. Báðum leið
jafn illa. Ég, af öllum mönnum,
hafði klippt á sjálfan lífsþráð
Bjössa frænda. Kvöddumst eins
og alltaf, „þar fór góður stofn“
sagði Bjössi.
„Ætlar þú svo að lofa mér því
að molda yfir mig,“ bætti hann
við. Í þéttu faðmlaginu bæði
væntumþykjan og örvæntingin
yfir því að nú væri öllu lokið.
Þung voru sporin frá Bjössa
frænda það kvöldið.
Ég vil þakka öllu því góða
fólki á Króknum sem sýnt hefur
Bjössa Ásgríms ótrúlega hjálp-
semi og skilning gegnum tíðina.
Að öllum ógleymdum, Þorbjörg
(Obba) Ágústsdóttir og Reynir
maður hennar og umfram allt
Ingimar Jóhannsson og Kristín
(Stína), en þau hjón hafa í raun
vakað yfir hverju skrefi Bjössa
frænda í áratugi og verið honum
innan handar um flesta hluti.
Að leiðarlokum, dýpsta þökk
til elsku frænda fyrir öll árin,
ómetanlegt og ríkulegt vega-
nestið til lífsgöngu minnar. Laus
úr viðjum stendur hann nú keik-
ur vid gömlu Hlíðarendaréttina,
brosir á eftir fénu upp í Hálsa.
Það „skín við sólu Skagafjörð-
ur“, hlýtt. Góð spretta, sumir
farnir að slá. Útlitið harla gott
enda kviknaði sumartungl í
suðri.
Gísli Einarsson.
Björn Ásgrímsson er látinn – í
hárri elli. Í næstum 36 ár bjugg-
um við í húsum sem standa hvort
sínu megin við götuna – og okkur
var vel til vina.
Bjössi var góður nágranni
sem kippti sér ekki upp við kis-
ur, hunda og börn sem voru að
þvælast í kringum húsið hans –
þó sérvitur væri hann í daglega
lífinu.
Hann bjó við kindur og hross
á Nöfunum og um það snerist að
mestu allt hans líf, alveg til síð-
asta dags – að fara upp á Móa og
hvernig gengi á Móunum.
Þó stundaði hann nokkuð fé-
lagsstarf eldri borgara og var
m.a. um tíma í kórnum og hafði
af því mikla ánægju.
Bjössi var glaðlyndur og með
góðan húmor og hann hafði frá
mörgu að segja sem gaman var
að hlusta á, en heyrnin hjá hon-
um var orðin afar léleg svo veru-
lega dró úr samskiptum. Líf
hans var orðið erfitt í lokin. Hug-
urinn var fullur af búskapar-
áhuga en getan engin – það gat
hann ekki sætt sig við og erfitt
var að upplifa með honum.
Gísli bróðursonur hans var
honum afar kær og hugleikinn
og var hann ásamt fjölskyldu
sinni vakinn og sofinn yfir vel-
ferð Bjössa.
Bjössa verður saknað úr
Suðurgötunni – en þar bjó hann
alla tíð eftir að hann fluttist á
Krókinn, einbúi á númer 14 í
meira en hálfa öld.
Hann lést á Heilbrigðisstofn-
uninni á Sauðárkróki, saddur líf-
daga þann 29. júlí sl. Við þökkum
stundirnar sem við áttum og
gleymum þeim ekki. Ástvinum
hans sendum við samúðarkveðj-
ur.
Blessuð sé minning vinar og
nágranna – Björns Ásgrímsson-
ar.
Kristín, Ingimar,
Júlíana og Sóley.
Björn Ólafur
Ásgrímsson
Elsku Katrín,
stóra frænka mín,
mikið er erfitt að
missa þig frá okk-
ur.
Ég vildi óska þess að ég
vaknaði upp og að þetta hefði
bara verið hræðilegur draumur
en ég veit að svo er ekki. Mig
langar bara að þakka þér fyrir
allar góðu samverustundirnar
sem við áttum saman með okk-
ar frábæru fjölskyldu og vinum
í gegnum árin og þakka þér
fyrir að hafa alltaf verið svona
góð við mig jafnt sem alla aðra.
Ég er svo þakklát að hafa feng-
ið að eyða þessum dýrmætu
tímum með þér í Hólagerðinu
þar sem allir eru vanir að hitt-
ast, hvort sem það er dýrindis
matur hjá Gestnýju frænku eða
bara til að hlæja og knúsast.
Ég hef alltaf litið á þig sem
stóru systur mína og hef ávallt
litið upp til þín fyrir að vera
svona dugleg og með svo heil-
brigða sýn gagnvart lífinu.
Katrín Ólöf
Böðvarsdóttir
✝ Katrín ÓlöfBöðvarsdóttir
fæddist 19. nóv-
ember 1980. Hún
lést 22. júlí 2015.
Útför Katrínar
Ólafar fór fram 30.
júlí 2015.
Ekki hafa áhyggj-
ur af strákunum
þínum, ég mun
gera mitt besta til
að passa upp á þá.
Við frændsystkinin
erum náin og
stöndum saman.
Þú tókst veikindum
þínum með svo
miklu æðruleysi og
styrk að það er
aðdáunarvert, það
var líka alltaf stutt í húmorinn
hjá þér, meira að segja síðustu
dagana.
Eins erfiðir og þungir sem
síðustu dagarnir voru áttir þú
ekki í vandræðum með að finna
góðar sögur af Siggu ömmu eða
fyndna brandara. Til dæmis
vorum við nokkrum dögum áð-
ur en þú kvaddir að segja sögu
af því hvað Sigga amma var lé-
leg að henda mygluðum mat í
ruslið.
Svo sagðir þú okkur frá því
þegar þú ætlaðir að fá þér
kokkteilsósu hjá henni, þegar
þú varst yngri, en það var kom-
in græn mygla yfir sósuna og
Sigga amma skóf bara mygluna
af og sagði: „Gjörðu svo vel.
Þetta ætti ekki að gera nein-
um mein.“ Svo segir þú við okk-
ur á sjúkrabeðinum „og við er-
um öll sprelllifandi enn“.
Já, þú skilur eftir þig stórt
skarð sem ekki verður hægt að
fylla en við höldum ótrauð
áfram og lifum þessu lífi sem
við best getum og ég get sagt
þér að ég mun alltaf hugsa til
þín á hverjum degi, elsku
frænka.
Nú kveð ég þig í bili og
minnist þín með gleði í hjarta
þangað til næst.
Ó, sláðu hægt mitt hjarta
og hræðstu ei myrkrið svarta.
Með sól og birtu bjarta
þér birtist vor á ný.
Og angan rósa rauðra,
mun rísa af gröfum dauðra.
Og vesæld veikra og snauðra
mun víkja fyrir því.
Um daga ljósa og langa
er ljúft sinn veg að ganga
með sól og vor um vanga
og veðrin björt og hlý.
Þá rís af gömlum grunni
hvert gras í túni og runni.
Hún, sem þér eitt sinn unni,
elskar þig kannske á ný.
(Steinn Steinarr)
Þín frænka,
Sigurbjörg Sandra.
Með örfáum orðum langar
okkur bekkjarsystkinin að
minnast Katrínar Ólafar.
Allar minningarnar um in-
dæla stúlku eru ljúfar og góðar,
allir voru vinir hennar. Afmæl-
isveislurnar hjá Katrínu standa
upp úr hjá okkur öllum, þvílík
skemmtun.
Einnig munum við vel þegar
Katrín lét klippa hnausþykka
hárið sitt og hafði hún áhyggjur
af því að halda ekki haus og
gerði mikið grín að sjálfri sér.
Ekki má gleyma því að minnast
á Ronju ræningjadóttur því að
Katrín kynnti okkur fyrir henni
og fengum við að horfa á þá
mynd á sænsku í dönskutíma
og þann vetur var mikið notað
akkuru, akkuru og rassálfa-
brandararnir komu á færibandi.
Katrín var einhvern veginn
bara í öllu, íþróttum, skátum og
tónlist, og hreinlega gat þetta
allt og átti vini á öllum stöðum.
Þegar við bekkurinn hitt-
umst 1998 mætti Katrín og
mikið var gaman að hitta hana
og það sem hún var stolt að
segja okkur frá honum Þórólfi
sínum.
Mikið er ósanngjarnt að
kalla konu í blóma lífsins burt
frá fjölskyldunni sinni, manni
og tveimur litlum drengjum.
Elsku Þórólfur, Matthías
Örn, Benedikt Arnór, Böðvar
Örn, Gestný, Sigurjón Örn og
fjölskylda, missir ykkar er
mestur, biðjum við góðan Guð
að veita ykkur styrk og von.
Minningin um yndislega stelpu
lifir í hjörtum okkar.
Hversvegna er leiknum lokið?
Ég leita en finn ekki svar.
Ég finn hjá mér þörf til að þakka
þetta sem eitt sinn var.
(Starri í Garði)
Innilegustu samúðarkveðjur.
Fyrir hönd árgangs 1980
Blönduskóla,
Þórdís Erla.
Morgunblaðið birtir minningargreinar endurgjaldslaust alla
útgáfudaga.
Skil | Þeir sem vilja senda Morgunblaðinu greinar eru vinsamlega
beðnir að nota innsendikerfi blaðsins. Smellt á Morgunblaðslógóið í
hægra horninu efst og viðeigandi liður, „Senda inn minningargrein,“
valinn úr felliglugganum. Einnig er hægt að slá inn slóðina
www.mbl.is/sendagrein
Minningargreinar
www.uth.is -uth@uth.is Stapahrauni 5, Hfj. - Sími 565-9775
Frímann
s: 897 2468
Hálfdán
s: 898-5765
Ólöf
s: 898 3075
ÚTFARARÞJÓNUSTA
HAFNAFJARÐAR
FRÍMANN & HÁLFDÁN
ÚTFARARÞJÓNUSTA
Elskulegur eiginmaður minn, faðir okkar,
tengdafaðir og afi,
GUÐNI ÞORGEIRSSON,
fv. kaupmaður og skrifstofustjóri
Kaupmannasamtaka Íslands,
Borgarholtsbraut 71, Kópavogi,
sem lést á Landspítalanum að morgni sunnudagsins 2. ágúst,
verður jarðsunginn frá Bústaðakirkju miðvikudaginn
19. ágúst kl. 15. Blóm eru vinsamlega afþökkuð en þeim sem
vildu minnast hans er bent á að láta líknarfélög njóta þess.
.
Ingibjörg Þorkelsdóttir,
Þorkell Guðnason, Stefanía Halla Hjálmtýsdóttir,
Kristín Guðnadóttir, Ásbjörn Björnsson,
afabörn og langafabörn.
Ástkær móðir okkar, tengdamóðir, amma
og langamma,
HALLDÓRA K. JÓNSDÓTTIR,
dvalarheimili aldraðra,
Stykkishólmi,
áður Tjarnarási 16,
lést á Sjúkrahúsi Stykkishólms 9. ágúst. Útför hennar fer fram
frá Stykkishólmskirkju þriðjudaginn 18. ágúst kl. 14.
.
Jón Ólafur Jónsson,
Hannesína R. Guðbjarnad.,
Þorgerður Steinþórsdóttir, Bjarni Friðrik Garðarsson,
Jónas Steinþórsson, Guðrún Gunnlaugsdóttir,
Þ. Ellert Steinþórsson,
María Steinþórsdóttir, Ásgeir Björnsson,
barnabörn og barnabarnabörn.
Faðir okkar, afi og langafi,
PÁLMI K. ARNGRÍMSSON
garðyrkjumeistari,
Snorrabraut 58,
Reykjavík,
lést á Droplaugastöðum 8. ágúst.
Útförin fer fram frá Fossvogskapellu miðvikudaginn
19. ágúst kl. 15.
.
Arngrímur Friðrik Pálmason,
Helga Ingunn Pálmadóttir,
Þórdís Rut, Bryndís Gyða, Helga Matthildur,
Katariya Helga og Kári Valur.
Elskuleg eiginkona mín og móðir okkar,
INGIBJÖRG ÁRNADÓTTIR,
áður til heimilis á Mánavegi 1,
Selfossi,
lést að Fossheimum fimmtudaginn
13. ágúst 2015. Útförin fer fram í kyrrþey
að hennar ósk. Blóm og kransar afþakkaðir en þeim sem vilja
minnast hennar er bent á vinafélag Ljósheima og Fossheima.
.
Einar Sigurðsson,
Vilborg Árný, Sigurður Kristinn, Jarþrúður,
Margrét og Sonja Ingibjörg.