Morgunblaðið - 15.08.2015, Page 28

28 MINNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ LAUGARDAGUR 15. ÁGÚST 2015
✝ Eiður ValurSteingrímsson
(Beisi) fæddist á
Akureyri 20. nóv-
ember 1943. Hann
lést 10. ágúst 2015.
Foreldrar hans
voru Rósant Stein-
grímur Eiðsson, f.
2. ágúst 1915, d. 2.
júlí 1976, og Sigrún
Árnadóttir, f. 28.
júlí 1912, d. 28.
febrúar 1952.
Systkini Eiðs eru; Árni Veig-
ar, f. 1943, d. 1. janúar 2009,
kona hans var María Jónsdóttir,
d. 1997, Júlíus Tryggvi, f. 1945,
kona hans er Súsanna Frið-
björnsdóttir, Una Sigríður, f.
1946, Hallur, f. 1948, kona hans
braut 13, þar sem þau systkinin,
hann og Una Sigríður bjuggu
saman í íbúð. Sem barn og ung-
lingur tók Eiður þátt í bústörfum
heima í sveitinni. Eftir hefð-
bundna barnaskólagöngu var
hann vinnumaður á bæjum í
Svarfaðardal. Hann starfaði svo
á Bílaverkstæði Dalvíkur með
hléum um nokkurra ára skeið.
Jafnframt var hann til sjós, fór
meðal annars á vertíð á Snæfells-
nes og var á síld. Eiður tók
meirapróf og starfaði eftir það í
nokkur ár sem flutningabílstjóri
hjá Óskari Jónssyni. Hann átti
einnig vörubíl um tíma og var þá
á vörubílastöð á Dalvík. Lengst
af starfsævinni var Eiður
mjólkurbílstjóri á Eyjafjarð-
arsvæðinu og víðar, eða í 41 ár.
Hann lét af störfum vegna
heilsubrests í lok árs 2008.
Útför Eiðs fer fram frá
Dalvíkurkirkju í dag, 15. ágúst
2015, og hefst athöfnin kl. 13.30.
Jarðsett verður í Tjarnarkirkju-
garði í Svarfaðardal.
er Anna Svein-
björnsdóttir og
Steinar, f. 1949,
kona hans er Veró-
nika Konráðsdóttir.
Samfeðra eru; Sig-
rún Hulda, f. 1956,
maður hennar er
Ingvar Engilberts-
son, og Björn Ein-
arsson, f. 1958,
kona hans er Lovísa
Kristjánsdóttir.
Eiður Valur ólst upp á Ingvör-
um í Svarfaðardal. Hann var
næstelstur í systkinahópnum.
Tvíburabróðir hans, Árni Veig-
ar, var eldri. Eiður var ókvæntur
og barnlaus. Hann átti heimili
sitt á Dalvík eftir að hann fluttist
frá Ingvörum. Lengst af í Goða-
Elsku Beisi, þú varst svo
sannarlega stóri bróðir minn.
Ég var dálítið feimin við ykkur
bræður mína á Ingvörum sem
voru eldri en ég, en við þig
þorði ég að tala. Það var svo
gott að leita til þín. Þú varst
alltaf tilbúinn til að skutla mér
og aðstoða mig. Ég spyr bara
Beisa, hugsaði ég oft á tíðum
og ég spurði þig líka. Það var
svo auðvelt og gott að spjalla
um hlutina við þig. Þegar ég
var farin að búa þá varst þú
eins og jólasveinninn, mættir á
Þorláksmessu eða á aðfangadag
með konfektkassann og gafst
þér alltaf tíma fyrir smá hangi-
kjötsflís og spjall. Þú fylgdist
vel með okkur öllum systkinun-
um, heimsóttir alla og sagðir
okkur hinum hvað væri að
frétta, alveg eins og Eiður afi
og nafni þinn gerði á sínum
tíma.
Þú varst sá sem tengdir alla
saman. Við vorum stórfjöl-
skyldan þín.
Þú hafðir allaf mikinn áhuga
á bílum og hvers konar tækj-
um. Ég man sérstaklega eftir
nýju og fínu bílunum þínum og
þeir urðu nú talsvert margir.
Þú áttir líka bæði hesta og
kindur.
Hestamennskan og félags-
skapurinn í kringum hana var
þér mikilvægur. Þú varst fé-
lagslyndur, glaðsinna og örlát-
ur. Alltaf vildir þú hafa nóg
fyrir stafni og veittir mörgum
hjálparhönd við að smíða og
lagfæra, bæði bræðrum okkar
og öðrum. Frændsystkinin voru
hænd að þér, sum þeirra fóru
með þér í ferðir á mjólkurbíln-
um og önnur voru með þér í
hesthúsinu og öðru brasi. Þú
eignaðist líka nafna í sveitinni
sem átti sama afmælidag og þú
og hann og bræður hans áttu
nú hauk í horni þar sem þú
varst.
Þannig liðu árin eitt af öðru.
En líf þitt var ekki alltaf dans á
rósum og heilsan oft tæp. Ég
held að eina utanlandsferðin
þín hafi verið þegar þú fórst til
Gautaborgar 1993 til að fá
ígrætt nýra, þar sem þín voru
bæði óstarfhæf. Kransæðarnar
voru líka til vandræða eins og
títt er í okkar fjölskyldu. En þú
kvartaðir ekki, „iss, þetta er nú
ekkert“ var viðkvæðið hjá þér
og þú stóðst meðan að stætt
var. Einhvern tímann komstu
beint af hjartadeild Landspít-
alans og á þorrablótið heima í
Svarfaðardal.
Það var ekki hægt að láta
góða skemmtun framhjá sér
fara. Þú valdir kannski ekki
alltaf skynsömustu leiðina, en
þú varst gleðinnar maður og
gangnamaður af líf og sál, eins
fleiri í okkar fjölskyldu. Í einni
af þínum aðventuheimsóknum
sagðirðu að jólin væru nú engin
hátíð í samanburði við göng-
urnar.
Undanfarin ár voru þér erfið
vegna versnandi heilsu, en
„Ingvarafýlan“ fleytti þér
langt. Húmorinn var aldrei
langt undan. Við gátum oftast
hlegið saman að einhverri vit-
leysunni og þú máttir vera ansi
veikur til að ekki kæmi að
minnsta kosti smá glettnis-
glampi í augun. Síðustu mán-
uðir voru stöðug barátta. Oft
héldum við að þú værir á för-
um, en þú reist alltaf upp aftur
af óbilandi seiglu, þar til nú. Þú
fórst frá okkur allt of snemma,
en baráttan var töpuð. Nú get-
urðu aftur skroppið á fjórhjólið
eða í reiðtúr um sveitina okkar,
eins og þú varst svo oft búinn
að tala um á meðan þú varst á
sjúkrahúsinu. Við sem eftir
sitjum getum yljað okkur við
margar góðar minningar og
þakkað fyrir allar góðu stund-
irnar okkar saman.
Hulda Steingrímsdóttir.
Fyrir tæpri viku barst mér
sú fregn að kær vinur væri lát-
inn.
Það kom mér ekki algjörlega
á óvart þar sem hann var búinn
að þjást af veikindum í langan
tíma. Það er með sorg og sökn-
uð í hjarta sem ég kveð kæran
vin, Eið Steingrímsson eða
Beisa eins og hann var gjarnan
kallaður af samferðamönnum
sínum og vinum sem hann átti
marga. Stórt skarð myndaðist í
vinahópinn við fráfall hans.
Kynni okkar Beisa hófust
upp úr 1960 sem hafa þróast í
vináttu sem haldist hefur æ síð-
an.
Starfsferill Beisa var farsæll
og hvar sem hann var, á sjó eða
landi, var hann vel látinn af öll-
um sem honum kynntust.
Ungur fór hann til sjós og
var allnokkurn tíma sjómaður,
þá hóf hann störf á Bílaverk-
stæði Dalvíkur, en lengst starf-
aði hann sem mjólkurbílstjóri,
fyrst hjá Mjólkurflutninga-
félagi í Svarfaðardal og síðar
hjá Mjólkursamlagi KEA. Beisi
var afar handlaginn maður og
segja má að allt hafi leikið í
höndum hans, hvort heldur sem
var vélaviðgerðir eða smíðar á
tré og járn. Beisi var iðinn og
ávallt vinnandi sér og sínum til
hagsbóta.
Vinnu okkar vegna áttum við
oft samleið í sveitinni og stund-
um í misjöfnum veðrum og
færi, þá var gott að vita af þér
á ferðinni og gjarnan heyra þig
segja, „iss, þetta er ekki neitt,
við höldum bara áfram“.
Beisi var þannig gerður að
dugnaður, bjartsýni og harka
við sjálfan sig var hans aðals-
merki og entist honum til síð-
ustu stundar. Aldrei kvartaði
hann út af veikindum sínum en
sá alltaf eitthvað jákvætt fram-
undan.
Félagar í Hestamannafélag-
inu Hringi eiga þér mikið að
þakka fyrir óeigingjarnt starf í
þágu hesta og hestamanna hér
á svæðinu, þar mun þín einnig
sárt saknað.
Beisi var einstakur maður,
hann var ókvæntur og barnlaus
en hann bar ávallt hag ættingja
sinna og vina fyrir brjósti og
fylgdist vel með systkinabörn-
um sínum og lét sér annt um
velferð þeirra.
Kæri vinur minn, þakkir fyr-
ir þúsund hlátra, þakkir fyrir
liðinn dag og þakkir fyrir allt
sem þú hefur gefið mér.
Ég sendi systkinum þínum,
mágkonum og mági sem og
systkinabörnum og öðrum að-
standendum innilegar samúðar-
kveðjur.
Þinn vinur,
Rafn Arnbjörnsson.
Gangnamenn í Skíðadalsaf-
rétt sjá nú á eftir foringja sín-
um til margra áratuga. Eiður
Steingrímsson frá Ingvörum er
fallinn frá. Beisi var hann
gjarnan kallaður. Lengst af
starfsævi sinnar vann Eiður
sem mjólkurbílsstjóri. Hann
sinnti því starfi af fullkominni
trúmennsku og þrautseigju,
sem eru dýrmætir eðliskostir af
því mjólkurakstur má aldrei
niður falla og Svarfaðardalur er
vetrarhörð sveit og afar snjó-
þung.
En það er gangnaforingjans
sem okkur gangnamönnum er
skylt að minnast. Þeir Ingv-
aramenn voru gangnaforingjar
í Sveinsstaðaafrétt – afrétt
Svarfdælinga – í um 70 ár sam-
fleytt, í krafti þess að vera
áhugasamir og dugmiklir fjár-
menn, en umfram allt traustir
menn. Þessu ábyrgðahlutverki
gegndi Eiður að föður sínum
gengnum, fyrst til skiptis við
Árna bróður sinn og síðan einn.
Ljúfmennskan einkenndi
stjórnunarstíl Eiðs eins og allt
hans fas.
Hann treysti sínum mönnum
og gaf ekki fleiri skipanir en
hann nauðsynlega þurfti. Við
þykjumst hafa reynt að standa
undir því trausti. Hins vegar
var Eiður vakinn og sofinn yfir
aðstöðu og vellíðan gangna-
manna og átti ótölulegar vinnu-
stundir í gangnabragganum
okkar og síðar skálanum í
Stekkjarhúsum.
Það varð hlutskipti Eiðs að
glíma við sjúkdóma og margs-
kyns heilsuleysi í áratugi. Það
hindraði hann þó ekki að
stunda bæði mjólkuraksturinn
og gangnaforustuna af fádæma
seiglu og æðruleysi.
Í Afréttina mætti hann allt
til hins síðasta og sinnti skyld-
um sínum þar miklu lengur en
hann með góðu móti gat. Að
liðnum lífsins göngum þökkum
við samfylgdina, stjórnina, um-
hyggjuna og ljúfmennskuna.
Fyrir hönd gangnamanna í
Sveinsstaðaafrétt,
Þórarinn Hjartarson.
Eiður Valur
Steingrímsson
Virðing,
reynsla
& þjónusta
Allan
sólarhringinn
571 8222
Svafar:
82o 3939
Hermann:
82o 3938
Ingibjörg:
82o 3937
www.kvedja.is
svafar & hermann
Ástkær eiginkona mín og móðir,
MAGNEA KRISTÍN JAKOBSDÓTTIR,
Fjólukletti 3,
Borgarnesi,
andaðist á Heilbrigðisstofnun Vesturlands
föstudaginn 7. ágúst. Jarðsett verður
frá Borgarneskirkju mánudaginn 17. ágúst kl. 14.
.
Ragnar Ingimar Andrésson,
Gréta Bogadóttir.
Hugrún Jónsdóttir
útfararstjóri
Rósa Kristjánsdóttir
útfararstjóri
Guðmundur Baldvinsson
útfararþjónusta
Jón G. Bjarnason
útfararþjónusta
Ellert Ingason
útfararþjónusta
Katla Þorsteinsdóttir
lögfræðiþjónusta
Gestur Hreinsson
útfararþjónusta
Elín Sigrún Jónsdóttir
framkvæmdastjóri
Þorsteinn Elísson
útfararþjónusta
Snævar Jón Andrésson
útfararþjónusta
Útfarar- og lögfræðiþjónusta – Önnumst alla þætti þjónustunnar með virðingu og umhyggju að leiðarljósi Vesturhlíð 2 - Fossvogi - Sími: 551 1266 - www.utfor.is
Við þjónum allan sólarhringinn
Okkar innilegustu þakkir fyrir auðsýnda
samúð og hlýhug við andlát og útför
ástkærrar eiginkonu minnar, móður okkar,
tengdamóður, ömmu og langömmu,
SESSELJU ÞORBJARGAR
ÞORSTEINSDÓTTUR
bónda,
Hraunholtum,
Kolbeinsstaðahreppi.
.
Sigurður Þ. Helgason,
Steinar Þór Snorrason, Jóhanna Lára Óttarsdóttir,
Sigríður Jóna Sigurðardóttir, Ásberg Jónsson,
Ásdís Ólöf Sigurðardóttir, Siguroddur Pétursson,
Elísabet Sigurðardóttir, Guðlaugur Þór Tómasson,
Jódís Sigurðardóttir,
Helgi Sigurðsson, Addý G. Kristinsdóttir,
Guðmundur M. Sigurðsson, Sólveig Einarsdóttir,
ömmu- og langömmubörn.
Elskulegur eiginmaður minn, faðir okkar,
tengdafaðir, afi og langafi,
INGÓLFUR KONRÁÐSSON,
Suðurlandsbraut 58,
áður Njörvasundi 31, Reykjavík,
lést á Landspítalanum, Hringbraut,
6. ágúst. Hann verður jarðsunginn frá Fossvogskirkju
þriðjudaginn 18. ágúst kl. 13.
.
Ragnheiður Halldórsdóttir,
Helga M. Arnarsdóttir, Þorsteinn Helgason,
Andrés R. Ingólfsson, Guðlaug H. Konráðsdóttir,
Halldór Ingólfsson, Elísabet Þ.Á.M. Pétursdóttir,
Ásberg K. Ingólfsson, Þórhildur Guðmundsdóttir,
barnabörn og barnabarnabarn.
Innilegar þakkir fyrir samúð og vináttu
vegna andláts móður okkar,
tengdamóður, ömmu og langömmu,
ÞÓRUNNAR PÁLSDÓTTUR,
Dalbraut 27.
Sérstakar þakkir til starfsfólks
þjónustuíbúða, Dalbraut 21-27, fyrir umönnun og hlýju.
.
Guðrún Matthíasdóttir Óskar Heimir Ingvarsson
Halldór Örn Óskarsson Þrúður Vilhjálmsdóttir
Bjarni Már Óskarsson Sigurbjörg Linda Sigurðardóttir
Þórunn Halldóra Matthíasdóttir
Matthías Þór Óskarsson Hugrún Elfa Hjaltadóttir
Jón Arnar Óskarsson Jóna Guðbjörg Árnadóttir
Guðrún Óskarsdóttir Björn Patrick Swift
Þórunn Óskarsdóttir Jóhann Þór Kristþórsson
og barnabarnabörnin.