Morgunblaðið - 03.09.2015, Blaðsíða 30

30 MINNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ FIMMTUDAGUR 3. SEPTEMBER 2015
✝ Reynir Frið-finnsson fædd-
ist 24. janúar 1934
í Baugaseli í
Barkárdal. Hann
lést á sjúkrahúsinu
á Akureyri 21.
ágúst 2015.
Foreldrar Reyn-
is voru Friðfinnur
Steindór Sig-
tryggsson, f. 13.
desember 1889 á
Hjalteyri, d. 24. ágúst 1976 á
Akureyri, bóndi í Baugaseli í
Barkárdal. Móðir Reynis var
Una Zophoníasdóttir, f. 24. júní.
1894 í Baugaseli, d. 26. nóv-
ember 1970 á Akureyri. Afi
unni Rannveigu og eiga fjögur
börn, b) Páll, f. 1918, c) Helgi
Marinó, f. 1923, kvæntist Guð-
rúnu Jónsdóttur og eignuðust
fimm börn, sonur þeirra Frið-
finnur lést barn að aldri, d)
Ingimar, f. 1926, kvæntur Guð-
nýju Skaftadóttur og eiga fjög-
ur börn, e) Jón Steinberg, f.
1931, kona hans Ásta Ferdin-
andsdóttir og eiga fjóra syni, f)
Reynir, f. 1934, sem hér er
kvaddur og g) Ari, f. 1938. Þeir
Ingimar og Ari lifa bræður
sína.
Reynir ólst upp í Barkárdal,
sótti farskóla í dalnum og vann
lengst af við landbúnað og
smíðar. Hann flutti síðar til Ak-
ureyrar, lauk sveinsprófi í
húsasmíði og vann við smíðar,
m.a. hjá Sveini H. Jónssyni.
Útför Reynis fer fram frá
Akureyrarkirkju í dag, 3. sept-
ember 2015, og hefst athöfnin
kl. 13.30.
Reynis í föðurætt
var Sigtryggur
Sigurðsson, f. 26.
mars 1856, sjómað-
ur á Hjalteyri.
Kona hans var
María Pálsdóttir, f.
6. desember 1860 á
Féeggstöðum í
Barkárdal. Afi
Reynis í móðurætt
var Zophonías Sig-
urðsson, f. 26.
ágúst 1859 í Bitrugerði. Kona
hans var Helga Frímannsdóttir,
f. 24. september 1851 á Ásgerð-
arstöðum. Friðfinnur og Una
áttu sjö syni. Þeir eru: a) Frið-
finnur, f. 1917, kvæntist Jór-
Við Reynir kynntumst vel þeg-
ar Ferðafélagið Hörgur hóf end-
urbyggingu á gamla torfbænum í
Baugaseli árið 1982. Baugasel
hafði þá verið í eyði um nokkurt
skeið en nú tóku Ferðafélags-
menn til hendinni og hófu lagfær-
ingu á bænum. Nú kúrir torfbær-
inn þarna um miðbik
Barkárdalsins, gönguskáli opinn
hverjum sem er. Þegar bærinn
var í byggð var ævinlega tekið vel
á móti ferðamönnum sem áttu
leið um Barkárdalinn, en úr botni
hans eru þrjár fornar gönguleiðir
yfir í Skagafjörð; Héðinsskarð,
Hólamannavegur og Tungna-
hryggsleið.
Reynir Friðfinnsson var bor-
inn og barnfæddur á þessum af-
skekkta bæ í Barkárdalnum, einn
af sjö bræðrum. Lífsbaráttan
hefur eflaust verið erfið barn-
margri fjölskyldu á síðustu öld,
en Reynir taldi að þeir bræðurnir
hefðu aldrei liðið skort.
Þeir Baugaselsbræður tóku
mikinn þátt í endurbyggingu
bæjarins og gott var að njóta leið-
sagnar þeirra við forn vinnu-
brögð svo sem grjóthleðslu, torf-
ristu og smíðavinnu.
Reynir var þar afkastamikill,
enda ósérhlífinn verkmaður.
Reynir fékkst við refaveiðar á
heimaslóðum og var góður smið-
ur eins og þeir bræður flestir.
Hann starfaði lengi á ýmsum
bæjum í núverandi Hörgársveit
sem vinnumaður og smiður.
Hann var einn af þessum ómiss-
andi mönnum hverrar sveitar,
smiður, sem fór á milli bæja og
lagfærði það sem heimamenn
gátu ekki smíðað eða höfðu ekki
tíma til að sinna. Hann átti, og á
eflaust enn, margar spýtur eða
steinveggi sem þjóna hlutverki í
hans gömlu heimasveit.
Ég vil að lokum þakka fyrir
það að hafa notið vináttu og leið-
sagnar Reynis Friðfinnssonar.
Guð varðveiti minningu hans.
Bjarni E. Guðleifsson.
Það fækkar óðum í hópi þeirra
sem fæddir eru utan þjóðleiðar
en Reynir fæddist í Baugaseli,
fremsta bænum í Barkárdal, árið
1934.
Að Baugaseli var um langan
veg að fara með alla aðdrætti og
lengstum yfir óbrúaðar ár að
sækja. Búskapur hefur um margt
verið erfiður í þessum forsæludal
og einungis fyrir hörkuduglegt
fólk að búa þar fremra.
Heimilið var stórt, þeir bræður
fóru snemma að vinna búinu gagn
og víst er að munað hefur um sjö
drengi við bústörfin enda góðir
búmenn, lagnir smiðir og að auki
með kveðskap í æðum. Þeir
bræður voru miklir veiðimenn og
lærðu snemma að fara með byssu
og var byssa Friðfinns föður
þeirra víst svo gjörnýtt að hlaup-
ið fremst var orðið að skæni undir
lokin. Rjúpa var veidd í dalnum
og eins er víst að tófu og hrafni
fjölgaði ekki á meðan þeir bræð-
ur voru til staðar.
Reynir var góður veiðimaður
en veiðarnar höfðu tilgang sem
var að afla matar eða halda aftur
af vargi. Skot átti að hitta í mark
og ekki þótti honum verra ef fleiri
en ein rjúpa lágu í skoti. Reyni
var lítið um tófu og hrafn gefið og
mótaðist afstaða hans af því að
verja þurfti búfé fyrir vargnum.
Reynir bar þó virðingu fyrir
þessum fjandvinum sínum og
kunni margar skemmtilegar sög-
ur af viðskipum við tófuna. Síð-
ustu áratugina lagði hann út æti
og beið tófunnar í skothúsum á
vetrarnóttum. Hann var komin
yfir áttrætt þegar hann sat síðast
fyrir tófu og talaði þá um að hann
væri aðeins farinn að slappast en
taldi þó skotfélaga sína vera að
linast öllu meira, þótt mörgum
áratugum yngri væru! Reynir var
ekki hávaxinn maður en samsvar-
aði sér vel og var léttur á fæti.
Honum lá lágt rómur en var
glettinn í fasi og lagði gott til
mála. Hann var ljúfur maður í
umgengni, hæglátur og þraut-
seigur. Ég heyrði Reyni ekki tala
illa til nokkurs manns, það var
ekki hans háttur. Hann var
félagshyggjumaður fremur en
maður sérhagsmuna en fannst þó
betra að kjósa flokk sem stóð
honum næst í skoðun ef hann
vissi af skyldmennum eða vinum
á listanum. Reynir var fæddur í
torfbæ í þröngum dal og hélt sig
mest norðan fjalla. Hann hafði
ekki „þvers og kruss, þotið um
veröld alla“ en sótti frekar „sál-
arbót í sólskinið norðan fjalla“
eins og segir í ljóði eftir Ingimar
Friðfinnsson. Hann ólst upp við
verklag 19. aldar, upplifði um-
byltingu í ræktun og tæknivæð-
ingu til sveita en einnig undan-
hald jaðarbyggða sem enn
stendur yfir. Reynir veikist al-
varlega á útmánuðum en tók
veikindum sínum af miklu æðru-
leysi. Hann sagðist undir lokin
ekki vera viss um hvort hann
væri á vetur setjandi og hafði því
miður rétt fyrir sér. Ég hafði
mætur á þessum manni sem var
bæði heilsteyptur og velviljaður.
Að lokum vil ég minnast á ljóð
eftir Ingimar Friðfinnsson þar
sem segir:
Svo lýk ég minni göngu. Ég bið þess
efstum orðum,
að yfir lága bænum megi hljóðar dísir
vaka.
Ég tek ei með mér gullin, sem
tapaði hér forðum;
á tímans mikla vegi er engin leið til
baka.
Ég óska þess að hljóðar dísir
megi vaka yfir Reyni og fólkinu
hans frá lága bænum frammi á
Barkárdal. Blessuð sé minning
hans.
Meira: mbl.is/minningar
Ólafur Jónsson.
Reynir
Friðfinnsson
Kæri frændi. Ég vil þakka
þér fyrir samfylgdina og allar
þær góðu stundir sem við höf-
um átt saman. Þú sagðir mér
oft söguna af því að þú hafir
passað mig nýfæddan á Grett-
isgötunni og að þú hafir þurft
að ganga með mig um gólf allt
kvöldið því í hvert sinn sem þú
lagðir mig niður byrjaði ég að
öskra.
Í hvert sinn sem þú sagðir
mér þetta þá ímyndaði ég mér
litla líkamann minn hossast í
Þórður Magnússon
✝ Þórður Magnússon
var fæddur í Vík í
Mýrdal 24. apríl
1950. Hann lést á
gjörgæsludeild
Landspítalans 16.
ágúst 2015. Útför
Þórðar fór fram
frá Fossvogskirkju
þann 25. ágúst
2015.
fanginu á þér og
mér finnst ekki
ótrúlegt að sem
barn hafi ég álitið
það vera besta stað-
inn til að vera á. Þú
varst stór og sterk-
ur maður og þeir
sem þekktu þig vita
eflaust að mjúku
hreyfingarnar voru
ekki þín sterka hlið.
En þín sterka hlið
var hvað þú varst hjartahlýr og
mikill mannvinur og sem unga-
barn hef ég strax skynjað að
hjá þér var best að vera. Það
var alltaf gott að vera í þínum
félagsskap, jákvæðnin og bjart-
sýnin alltaf sú sama alveg sama
hvað bjátaði á og aldrei man ég
til þess að þú hafir talað illa um
nokkurn mann. Allt eru þetta
mannkostir sem ég reyni eftir
bestu getu að taka mér til fyr-
irmyndar, en þér var þetta eðl-
islægt.
Ég man vel þegar þú komst
að heimsækja okkur í Svíþjóð
og þegar við fjölskyldan fórum
að taka á móti þér þá mætti
okkur risavaxinn, ljós yfirlitum,
hvítskeggjaður og síðhærður
víkingur. Það var ekki svona
sem við mundum eftir þér, og
þegar þú hafðir sannfært okkur
um að þú værir í raun frændi
okkar Þórður, þá þótti okkur
bræðrum kostulegt að eiga
skyldmenni sem liti svona út.
Það var alltaf tilhlökkun að
fara á fýlaveiðar með þér í Vík.
Þá var veitt og gert að fýlnum
á daginn og svo var borðaður
heimilismatur að hætti ömmu
Völu á kvöldin. Þú ósérhlífinn í
öllum verkum eins og endra-
nær.
Svo enduðum við kvöldin
með því að hlusta á sögur úr
Víkinni sem þú og Pálmi bróðir
þinn sögðuð svo skemmtilega
frá. Ég mun sakna þessara
stunda og þíns hvella hláturs
og nærveru sem kom manni
alltaf í gott skap.
Þegar ég var staddur á
Spáni í sumarfríi með fjölskyld-
unni þá fékk ég fréttir af því að
þú hefðir fengið hjartastopp og
þér væri vart hugað líf. Það
voru enn nokkrir dagar í það að
ég héldi heim til Íslands og ég
hélt að við myndum ekki hittast
aftur. Næstu fréttir sem ég fæ
er að þú værir allur að bragg-
ast, en ekki leið á löngu þar til
ástand þitt fór aftur versnandi.
Ég er ánægður að hafa náð að
hitta þig áður en yfir lauk, og
þegar þú lást á dánarbeðnum
spjallandi við fjölskyldu þína og
ættmenni, sá ég og skynjaði ég
hvað þessi litli tími sem þér var
gefinn aukalega var mikilvægur
bæði þér og þeim sem stóðu
þér næst. Þú náðir að kveðja og
það með reisn.
Þegar ég hugsa um þig þá
situr þú í Víkinni með mömmu,
ömmu og afa, þið sötrið kaffi og
borðið kleinur í rólegheitum og
talið um veðrið, amma grípur
kannski gítarinn og þið takið
lagið. Þið vakið yfir okkur og
ég veit að þegar stundin kemur
þá verða móttökurnar góðar.
Þinn frændi,
Magnús Þorsteinsson
✝ Sigurður ElísÞorsteinsson
fæddist á Reynivöll-
um 7. febrúar 1931.
Hann lést á hjúkr-
unarheimilinu á
Höfn 18. ágúst
2015.
Foreldrar Sig-
urðar voru hjónin
Arelí Þorsteins-
dóttir, f. 18.11.
1897, d. 2.7. 1975,
og Þorsteinn Guðmundsson, f.
29.7. 1895, d. 20.3. 1984, hrepp-
stjóri á Reynivöllum.
Sigurður var annar í röð
þriggja bræðra, þeir eru Þor-
steinn Lúðvík, f. 23.4. 1929, og
Ingimundur Reynir, f. 19.6. 1934,
d. 15.9. 1948. Sigurður var
ókvæntur og barnlaus.
Sigurður ólst upp á Reynivöll-
um í Suðursveit. Hann nam bú-
fræði við Bændaskól-
ann á Hvanneyri og
bjó eftir það um
nokkurt skeið á
Reynivöllum þar sem
hann starfaði ásamt
foreldrum sínum.
Sigurður fluttist
síðan til Reykjavíkur
og bjó þar stærstan
hluta ævinnar og
starfaði lengstan
hluta hjá vélsmiðj-
unni Héðni. Sigurður fluttist til
Hafnar í Hornafirði á efri árum
þar sem hann vann hjá Vélsmiðju
Hornafjarðar þar til hann komst
á eftirlaun.
Síðustu ævidagana dvaldi Sig-
urður á Hjúkrunarheimilinu á
Höfn.
Útför Sigurðar var gerð frá
Kálfafellsstaðarkirkju 25. ágúst
2015.
Nú er hann Siggi frændi okkar
farinn. Í minningunni var Siggi
frændi skemmtilegur maður og
kunni að segja sögur betur en
nokkur annar sem við höfum
þekkt. Hann hafði ótrúlega gott
minni sem nýttist honum vel við
sagnagerðina sem oft snerist um
samsveitunga hans og búskapar-
hætti. Þórbergur frændi hans var
í miklu uppáhaldi hjá Sigga enda
deildu þeir lífssýn og skoðunum.
Siggi var heimagangur hjá Þór-
bergi og Möngu á Hringbraut en
hann leigði herbergi þar í risinu
og aðstoðaði þau með ýmis viðvik
á heimilinu. Eins sat hann þar
mörg kvöld í góðu yfirlæti með
Þorláksdropa svo fremi hann væri
ekki á þrælahaldaranum. Öll að-
fangadagskvöld frá því að Siggi
flutti til Reykjavíkur 1964 var
hann boðinn til þeirra ásamt fleir-
um suðursveitungum, allt þar til
Þórbergur dó.
Á unglingsárum Sigga í Suður-
sveit áskotnaðist honum harmon-
ikka en henni fylgdi sú kvöð að
hann þurfti að spila á flestum
mannamótum í sveitinni. Hann
spilaði alltaf á nikku og var félagi í
Harmonikkufélagi Hornafjarðar á
efri árum og naut þess félagsskap-
ar niður í neglu. Eftir að Siggi datt
illa við útburð á Morgunblaðinu og
axlarbrotnaði varð hann að gefa
spileríið upp á bátinn honum til
mikillar skapraunar. Eftir það
slys gaf hann Tónlistarskóla
Hornafjarðar nikkusafnið sitt til
að viðhalda harmonikkuþekkingu
ungmenna á staðnum.
Siggi giftist aldrei en var vin-
margur, bæði í gegnum tónlistina
og pólitíkina.
Siggi var góður frændi sem
okkur þótti vænt um og megi hann
spila á harmonikku um alla eilífð.
Emil, Ari og Anna
Þorsteinsbörn.
Sigurður Elís
Þorsteinsson
Ástkær móðir okkar, tengdamóðir, amma
og langamma,
BJARGEY GUÐMUNDSDÓTTIR,
Lautasmára 3,
Kópavogi,
lést á hjúkrunarheimilinu Skjóli 28.
ágúst. Útförin fer fram frá Fossvogskirkju
mánudaginn 7. september kl. 13.
.
Guðbjörg Reynisdóttir,
Erna Reynisdóttir, Guðmundur Ásgeirsson,
Guðmunda Reynisdóttir, Helgi Ágústsson,
Haukur Reynisson, Eygló Bjarnadóttir,
Bryndís Reynisdóttir, Guðmundur Brynjarsson,
Thelma Reynisdóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.
Ástkær eiginmaður minn, faðir, tengdafaðir
og afi,
GUÐNI FRÍMANN GUÐJÓNSSON
byggingatæknifræðingur,
lést á heimili sínu þann 26. ágúst. Útför
hans fer fram frá Háteigskirkju
miðvikudaginn 9. september klukkan 13.
.
Alda Guðrún Friðriksdóttir,
Friðrik Guðjón Guðnason,
Anna Soffía Gunnlaugsdóttir,
Guðni Viðar og Gunnlaugur Dan.
Elsku eiginmaður minn, faðir okkar,
tengdafaðir og afi,
GÍSLI THORODDSEN,
matreiðslumeistari,
lést 2. september síðastliðinn á Líknardeild
Landspítalans, Kópavogi.
.
Bryndís Þ. Hannah
og fjölskylda.
Mistök við
birtingu minn-
ingargreina
Þau mistök urðu við vinnslu
minningargreina í blaðinu
gær að með æviágripi og
mynd af Maríu Kristínu Tóm-
asdóttur fylgdi minning-
argrein um ótengda mann-
eskju, Margréti Tómasdóttur.
Morgunblaðið biður alla
hlutaðeigandi velvirðingar á
mistökunum.
LEIÐRÉTT
Morgunblaðið birtir minn-
ingargreinar endurgjalds-
laust alla útgáfudaga.
Skil | Þeir sem vilja senda Morg-
unblaðinu greinar eru vinsam-
lega beðnir að nota innsendikerfi
blaðsins. Smellt á Morgunblaðs-
lógóið í hægra horninu efst og
viðeigandi liður, „Senda inn
minningargrein,“ valinn úr felli-
glugganum. Einnig er hægt að
slá inn slóðina www.mbl.is/
sendagrein
Lengd | Minningargreinar sem
birtast í Morgunblaðinu séu ekki
lengri en 3.000 slög. Ekki er unnt
að senda lengri grein. Lengri
greinar eru eingöngu birtar á
vefnum.
Formáli | Minningargreinum
fylgir formáli sem nánustu að-
standendur senda inn. Þar koma
fram upplýsingar um hvar og
hvenær sá sem fjallað er um
fæddist, hvar og hvenær hann
lést og loks hvaðan og klukkan
hvað útförin fer fram. Þar mega
einnig koma fram upplýsingar
um foreldra, systkini, maka og
börn. Ætlast er til að þetta komi
aðeins fram í formálanum, sem
er feitletraður, en ekki í minning-
argreinunum.
Myndir | Hafi mynd birst í til-
kynningu er hún sjálfkrafa notuð
með minningargrein nema beðið
sé um annað. Ef nota á nýja
mynd skal senda hana með æviá-
gripi í innsendikerfinu. Hafi
æviágrip þegar verið sent er ráð-
legt að senda myndina á net-
fangið minning@mbl.is og láta
umsjónarmenn minningargreina
vita.
Minningargreinar