Morgunblaðið - 10.09.2015, Síða 26

26 MINNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ FIMMTUDAGUR 10. SEPTEMBER 2015
✝ Sigríður S.Bergmann
fæddist í Fuglavík
á Miðnesi 23. júlí
1928. Hún lést á
hjúkrunarheimili
Hrafnistu, Boða-
þingi, 29. ágúst
2015.
Foreldrar henn-
ar voru Vigdís Sig-
urðardóttir, f. 4.8.
1891, d. 6.10. 1960
og Sigurður Magnússon Berg-
mann, f. 24.7. 1880, d. 11.8.
1965. Systkini Sigríðar voru
Sigurður Bjartmar, f. 15.7.
1914, d. 18.12. 1936; Jóhanna, f.
23.10. 1915, d. 2.9. 1990; Una, f.
12.6. 1917, d. 14.1. 2002; Magn-
ús, f. 20.2. 1919, d. 29.1. 2000;
Björn, f. 18.7. 1920, d. 25.2.
1977; Ólafía, f. 27.1. 1922, d.
1.3. 2015; Guðríður, f. 10.2.
1925, d. 2004; Jónína, f. 22.11.
1926, d. 24.5. 2015; Haukur, f.
22.5. 1932, d. 16.10. 2013.
Hinn 24. júní 1954 giftist Sig-
Hjálmarsdóttir f. 1978, þeirra
synir, Dagur f. 2000, Hjálmar f.
2004, og Hrafnkell f. 2010. 2)
Ingibjörg Vigdís, f. 1954, sam-
býlismaður Niels Davidsen, f.
1953. Þeirra synir eru a) Sig-
urður Samik f. 1980, sambýlis-
kona hans Guðrún Sif Hilm-
arsdóttir f. 1988, þeirra dóttir
Sara Björg f. 2014, áður átti
Sigurður Samik dótturina Sess-
elju Sól f. 1999 b) Friðbjörn
Naman f. 1988.
Sigríður ólst upp í Fuglavík.
Hún stundaði ýmis störf á sín-
um yngri árum s.s. sveitastörf
sem féllu til á stóru heimili og
við þjónustustörf. Lengst af
vann hún við húsmóðurstörf
eins og margar konur af henn-
ar kynslóð. Eftir að börn henn-
ar voru orðin stálpuð vann hún
ýmis verslunarstörf, vann m.a. í
Blómaverslun Alaska við Hafn-
arfjarðarveg og í Blómum og
grænmeti við Skólavörðustíg.
Jafnframt rak hún, í félagi við
systkini sín, Fuglavíkurbúið
ehf. sem sinnir æðarvarpi og
æðardúnstekju í landi Fugla-
víkur.
Sigríður verður jarðsungin
frá Digraneskirkju í dag, 10.
september 2015, og hefst at-
höfnin kl.13.
ríður Friðbirni Jós-
afatssyni f. 12.3.
1921 á Efra Vatns-
horni í Vestur-
Húnavatnssýslu, d.
14.6. 1999. For-
eldrar Friðbjörns
voru Guðrún El-
ísabet Ebenes-
ardóttir f. 25.5.
1890, d. 13.11.
1955 og Jósafat
Hansson f. 10.12.
1890, d. 8.9. 1930. Sigríður og
Friðbjörn bjuggu mestan sinn
búskap í Hlíðarhvammi 3,
Kópavogi.
Börn Sigríðar og Friðbjörns
eru: 1) Sverrir Bergmann f.
1951, maki Steinunn M. Bene-
diktsdóttir, f. 1952. Þeirra dótt-
ir er Þórdís, f. 1972, sambýlis-
maður hennar Magnús
Hafliðason, f. 1969, þeirra syn-
ir, Atli Freyr, f. 1994 og Fann-
ar Örn, f. 2003. Áður átti
Sverrir soninn Þórhall, f. 1969,
sambýliskona hans Hildur
Á klettum brýtur. Kvöldi fer að halla
og kulið blæs úr loftsins opnu gátt.
Nú leggur rökkurreyk um tinda alla
frá rauðum sólarkyndli í vesturátt.
Á öðrum ströndum, handan hafs og
fjalla,
Í heiði sólin skín um loftið blátt.
(Jakob Jóh. Smári.)
Ég sé hana mömmu fyrir
mér á blettinum sínum í Klapp-
arkoti.
Hún er búin að draga upp
hvar hreiðrin liggja og hún hef-
ur tölu á þeim.
Hún nefnir æðarkollurnar,
þarna eru Klettafrúin, Strýta,
Blíða, Toppa og margar fleiri.
Sumar koma þar enn en aðrar
eru farnar.
Eitt sinn kallaði ég eina kollu
Brussu því greyið flaug alltaf á
snæri við hreiðrið.
Mamma var ekki hrifin af því
þó að hún segði það ekki berum
orðum. Það var ekki nógu
virðulegt nafn á æðarkollu.
Mamma biður okkur að hafa
hljótt í smástund því hún ætli
að sýna okkur svolítið. Og viti
menn. Hún hafði lagt brauð-
mola á stein og þar voru smá-
fuglar og mýs að kroppa hlið
við hlið.
Blessuð sé minning þín,
Ingibjörg
Vigdís.
Öll vitum við að allt hefur
sinn tíma og lífið tekur enda og
nú er hún tengdamamma mín
farin. Það er aftur komið að
kveðjustund en tengdapabbi
lést fyrir 16 árum. Söknuður
okkar er sár. Mig langar að
minnast elsku Sigríðar með fá-
einum orðum.
Ég minnist fyrstu áranna
minna á Íslandi, hve vel hún tók
mér og þau hjónin bæði. Hve
stuðningur þeirra var einstakur
og okkur mikilvægur þegar ég
var að kynnast nýrri fjölskyldu
og samfélagi. Ég er henni inni-
lega þakklátur fyrir traustið og
kærleikann til barnanna og
barnabarnanna.
Ég minnist ferðalaga okkar
um Ísland, veiðiferða og bíltúra.
Alla staði kunni „mamma“ að
nefna, svo fróð um sögu lands
og þjóðar og fræddi okkur fús-
lega.
Rík var hennar réttlætis-
kennd, bæði hvað varðaði menn
og málefni. Mér kemur í hug
áramót með fjölskyldunni er við
sátum yfir Skaupinu, þar voru
þjóðfélagsmálin krufin en mikið
var líka hlegið. Síðast en ekki
síst langar mig að minnast sam-
verustundanna í Fuglavík, fæð-
ingarstað Sigríðar. Hún mátti
ekki missa af einum degi þegar
æðarvarpið stóð sem hæst.
Það var líf hennar og yndi að
vera í dúntekjunni og við vorum
svo heppin að vera stundum
með. Fegurðin í Fuglavíkur-
hverfi minnir mig á hve hún
Sigríður orðaði hlutina alltaf
svo fallega.
Blessuð sé minning þín,
Niels.
Í dag kveð ég elskulega
tengdamóður mína.
Mér finnst eins og það hafi
gerst í gær en þó eru liðin 46 ár
síðan ég, 17 ára feimin og
óframfærin, stóð á stofugólfinu
hjá henni og var kynnt fyrir
henni og fjölskyldunni sem
kærasta frumburðarins og
einkasonarins á heimilinu, þá
vissi enginn að ég var komin til
að vera í þessari fjölskyldu, að
ég væri staðfugl en ekki far-
fugl.
Vel var tekið á móti mér eins
og öllum vinum systkinanna.
Það var eftirsótt að hittast í
Hlíðarhvamminum og því var
þar oft glatt á hjalla þegar stór-
ir vinahóparnir mættust á
heimilinu.
Hún tengdamóðir mín var
ekki margmál kona, hún var
hæglát, hafði sterkar skoðanir
um menn og málefni, víðlesin
svo að aldrei var komið að tóm-
um kofunum hjá henni. Hún var
mikið náttúrubarn, enda alin
upp í sveit en þó við sjávarsíð-
una, alin upp í Fuglavík þar
sem stundað var útræði ásamt
sveitabúskap og æðarvarpsbú-
skap.
Hún hafði gaman af ferðalög-
um og gönguferðum og margar
voru gönguferðirnar í fjörunni
og upp í heiðina í landi Fugla-
víkur þar sem sterkar rætur
hennar lágu.
En umfram allt var hún móð-
ir, amma og langamma. Hún
hugsaði fyrst og fremst um
fólkið sitt, setti sjálfa sig alltaf í
annað sæti. Börnin undu hag
sínum vel hjá Siggu ömmu og
Bjössa afa enda eftirsótt að
heimsækja þau í Hlíðarhvamm-
inn eða í Fuglavík.
Minningabrotin streyma
fram eins og kvikmynd á tjaldi;
Sigga síkvik að stjana við fólkið
sitt, sinna varpinu í Fuglavík,
kíkja undir kollurnar á hreiðr-
unum svo börnin gætu kíkt á
eggin, slá í pönnukökur eða
vöfflur, á kafi í bókalestri eða
glíma við alls kyns þrautir og
gátur, nostra við blóm, hvort
heldur sem var við eigin garð-
rækt eða í blómabúðunum sem
hún vann í, alltaf svo natin og
samviskusöm.
Hún hélt utan um fjölskyld-
una eins og fugl sem vefur
vængjunum utan um unga sína.
Minnisstæðar eru saltkjöts-
veislur á sprengidögum, hádeg-
ismatur í Hlíðarhvamminum
þar sem hún reiddi fram hlað-
borð rétta handa okkur þegar
við skruppum úr vinnu til að
borða með henni eftir að hún
var orðin ein, hangikjötsveisl-
urnar á jóladag þar sem að hún
safnaði saman öllum afkomend-
unum við langborð í stofunni
sinni, þannig mætti lengi telja.
Hún setti sér markmið og öll
tengdust þau því að fylgjast
með afkomendunum, hún ætlaði
að lifa það að sjá elsta lang-
ömmubarnið sitt verða stúdent,
hún ætlaði að lifa það að sjá
yngsta langömmubarnið sitt
koma í heiminn, hún náði þess-
um og fleirum markmiðum og
gott betur, stúdentinn er byrj-
aður annað árið sitt í háskóla
og sú stutta varð ársgömul í
ágúst sl.
Ég trúi því að nú hafi hún
Sigga hitt hann Bjössa sinn aft-
ur eftir 16 ára fjarvistir.
Ég trúi því að stóri, samhenti
systkinahópurinn hennar hafi
líka tekið fagnandi á móti henni
og þar sem þau eru nú öll sam-
einuð aftur trúi ég því að það sé
mikið skrafað og þar sé mikill
kliður, kannski ekki alveg eins
og í fuglabjargi en svona næst-
um því.
Með þakklæti í huga kveð ég
hana tengdamóður mína og bið
Guð að blessa minningu hennar.
Far þú í friði,
friður Guðs þig blessi,
hafðu þökk fyrir allt og allt.
(V. Briem)
Steinunn.
Elsku amma mín, ég er svo
innilega þakklátur fyrir hverja
stund sem við áttum saman.
Það er svo gott að eiga ótal
skemmtilegar minningar, bæði
með þér og afa.
Ég man þegar ég var yngri
og ég fékk að gista í Hlíðar-
hvamminum, hvað mér leið vel
að skríða fram úr rúminu með
ykkur afa að stússa í eldhúsinu
og Gufan í gangi.
Ég man allar ferðirnar sem
við fórum í Fuglavík, sérstak-
lega fannst mér gaman þegar
við tvö förum saman í langar
göngur lengst upp í heiði að
finna hreiður.
Ég fann eitt og eitt hreiður
og var svo stoltur af því að
finna hvert hreiður því þú sagð-
ir mér að ég væri með augu
arnarins. Ekki skemmdi fyrir
að það var launað í krónum við
að fara í heiðina og finna kollu-
hreiður.
Á seinni árum er ég líka
þakklátur fyrir þann tíma sem
bjó hjá þér, oftar en ekki þá
horfðum við á einhvern íþrótta-
viðburð í sjónvarpinu saman.
Þú hafðir ótrúlega gaman að
íþróttum, eiginlega alveg sama
hvaða íþrótt það var en varst
lítið fyrir að gefa upp með
hvaða liði þú héldir.
Fyrir mig, sem er frekar
gleyminn, fannst mér líka mjög
þægilegt að vera með þér því
þú mundir einhvern veginn eftir
öllu. Sama hvort það var í
landafræði, pólitík, ættfræði
eða málefni líðandi stundar
virtist þú alltaf vera með allt á
hreinu.
Ég er líka þakklátur fyrir að
þú hittir hana Söru Björg okkar
og að þið hafið kynnst. Okkar
tími með henni Sesselju Sól var
líka yndislegur. Ég man eftir að
þegar við skruppum í sjoppuna
að leigja spólu fyrir prinsess-
una og fórum svo niður í Hlíð-
arhvamm í afslöppun. VHS vid-
eo-tækið var lengi við lýði í
Hlíðarhvamminum og þar fékk
Sól að horfa á „góðu“ skaupin
eins og skaupinu sem var stolið
í nótt.
En nú er komið að kveðju-
stund, þú varst mér svo inni-
lega kær og ég geymi minning-
arnar um þig og okkur saman
djúpt í hjartarótum. Hvíl í friði,
elsku besta Sigga amma.
Sigurður Samik.
Í dag kveðjum við hana
Siggu ömmu mína. Sigga amma
var einstök manneskja,
hjartahlý og vildi allt fyrir alla
gera. Það var gott að koma til
ömmu og afa í Hlíðarhvamminn
og fá að gista. Það var ekkert
endilega að það þyrfti pössun
fyrir mig.
Reglulega bað ég um að fá að
koma í heimsókn og fá að gista.
Oft fékk ég að leggja undir mig
stofurnar í mínum ímynduðu
leikjum. Ristabrauðið hennar
ömmu var og er enn það besta
ristaða brauð sem ég hef fengið
og hefur engum tekist að gera
eins gott brauð eins og amma
gerði á eldavélarhellunni sinni.
Það er óhætt að segja að
stjanað hafi verið við mig í
Hlíðarhvamminum og margar
góðar minningar á ég þaðan
sem og úr Fuglavík þar sem ég
fékk að hjálpa til við að líta eft-
ir æðarvarpinu og við kartöflu-
ræktun. Eins voru tjaldferða-
lögin með ömmu og afa
yndisleg. Tjaldferðalög mín eru
nú ekki mörg á seinni árum en
ef mig langaði að gista í tjaldi á
mínum yngri árum með ömmu
þá var það ekkert mál, þurfti
ekkert ferðalag til, bara tjaldað
og gist í garðinum, hvort sem
það var í Hlíðarhvammi eða í
Fuglavík.
Atli Freyr fékk svo að kynn-
ast því hvernig það var að vera
hjá ömmu og afa en sex mánaða
fór hann í pössun til þeirra þeg-
ar ég byrjaði aftur að vinna eft-
ir fæðingarorlof og var í pössun
hjá hjá þeim til tveggja ára ald-
urs eða þar til við fjölskyldan
fluttum til Danmerkur. Hann
kom þó reglulega til Íslands og
heimsótti ömmu og afa í þess-
um heimsóknum sínum en þrátt
fyrir ungan aldur fór hann
„einn“ til Íslands til að vera hjá
ömmum og öfum og naut hann
sín hjá þeim eins og við barna-
börnin.
Kallið kom laugardaginn 29.
ágúst eftir langvarandi veikindi.
Þó svo að við vissum í hvað
stefndi þá er kveðjustundin allt-
af erfið. Við huggum okkur við
góðar minningar og það er gott
til þess að vita að nú eru amma
og afi sameinuð ný.
Á þessari stundu er mér
þakklæti efst í huga fyrir allt
sem hún amma mín var mér og
bið ég Guð að blessa minningu
hennar.
Þórdís (Dísa).
Sigríður S.
Bergmann
✝ Stefán SamúelBergmundsson
fæddist að Látrum
í Aðalvík 9. októ-
ber 1927. Hann
lést á Sjúkrahúsinu
á Akureyri 1. sept-
ember 2015.
Foreldrar hans
voru Bergmundur
Halldór Sigurðs-
son, f. á Stað,
Sléttuhreppi, 3. 11.
1895, d. 2.3.1954 og Stefanía
Ágústa Stefánsdóttir, f. í Efri-
Hlíð, Snæfellsnesi, 9.8. 1902, d.
24.2. 1982.
Börn þeirra auk Stefáns eru:
1) Drengur, f. 1923, d. 1923. 2)
Ragnheiður, f. 1924, d. 2003. 3)
Kristjana Sveingerður, f. 1926,
d. 1997. 4) Sigríður Kristín, f.
1928, d. 2002. 5) Þorgerður, f.
1934, d. 1999. 6) Jórunn Hanna
Bergþóra, f. 1940.
Þann 26. desember 1963 gift-
ist Stefán Kristínu Haralds-
Kári Björgvin Agnarsson, f.
1957, börn Rakel Björk, f. 1980,
Guðni, f. 1986, Ísak, f. 1996. 5)
Ágústa, f. 1958, eiginmaður,
Albert Hörður Hannesson, f.
1960, börn Andri Hjörvar, f.
1980, Atli Jens, f. 1986. 6)
Haukur, f. 1960, eiginkona
Helga Halldórsdóttir, börn
Halldór Elfar, f. 1981, Hrannar
Atli, f. 1989. 7) Friðrik, f. 1962,
eiginkona Kristjana Jón-
asdóttir, börn Hákon Freyr, f.
1981, móðir Nanna G. Mar-
inósdóttir, Regína Rist, f. 1988,
móðir og fyrri eiginkona, Mar-
grét Rist. 8) Ásdís, f. 1964, eig-
inmaður Torfi Jóhann Ólafsson,
f. 1965, börn Ólafur Halldór, f.
1987, Kristín Helga, f. 1990,
Baldvin Steinn, f. 1991, Stefán
Karel, f. 1994. Heimili þeirra
var í Löngumýri 26, Akureyri,
frá 1957 til 1994, þá fluttu þau
í Lindasíðu 4, Akureyri.
Stefán var lærður húsa-
smíðameistari, og starfaði hjá
Slippstöðinni á Akureyri frá
1953 sem verkstjóri á trésmíða-
deild og síðar sem tækniteikn-
ari til loka árs 1993.
Útför Stefáns fer fram frá
Akureyrarkirkju í dag, 10.
september 2015, kl. 13.30.
dóttur frá Húsavík,
f. 14.6. 1932. For-
eldrar hennar voru
Haraldur Jóhann-
esson, f. í
Klambraseli í Að-
aldal, S-Þingeyj-
arsýslu, 1.9. 1898,
d. 31.12. 1990 og
Ásdís Baldvins-
dóttir, f. á Hvera-
völlum í Reykja-
hverfi 30.10. 1902,
d. 27.7. 1989.
Börn Stefáns og Kristínar
eru 1) Bergmundur, f. 1953,
eiginkona Kolbrún Tóm-
asdóttir, f. 1958, d. 2010. 2)
Baldvin, f. 1954, eiginkona Ás-
rún Ásgrímsdóttir, börn Birkir,
f. 1983 og Gauti, f. 1991.
3) Haraldur, f. 1955, eig-
inkona Helga Steingerður Sig-
urðardóttir, f. 1954, börn Krist-
inn Freyr, f. 1976, Stefán Már,
f. 1980, Sævar Ingi, f. 1984. 4)
Sigríður, f. 1957, eiginmaður
Elsku afi Stefán. Ég er afar
þakklátur fyrir það að ég og fjöl-
skylda mín náðum að hitta þig í
sumar áður en þú fórst á spítalann
í hinsta sinn. Helga og Knútur,
Ásthildur og ég eigum nú ljóslif-
andi minningu um afa og langafa
Stebba, þar sem við meðal annars
sátum saman og skoðuðum í bók
Ferðafélagsins um Vestur-Húna-
vatnssýslu og þú sast fyrir svör-
um hjá mér og börnunum á með-
an við skoðuðum myndirnar. Það
situr ákaflega sterkt í mér þegar
ég á mínum æskuárum heimsótti
þig og ömmu á Löngumýrina og
þær stundir sem ég varði í
geymslunni niðri innan um allt
„dótið“ þar sem ég fékk að róta og
alltaf fékk ég skýr og greinargóð
svör um hvaða hlutir þetta væru
sem ég kom fram með. Og síðan
eru það minningarnar um allar
myndabækurnar og Andrésblöðin
sem maður fékk að blaða í og lesa,
annað hvort saman eða í fé-
lagsskap hvort annars, ef maður
var ekki úti að leika sér á klöpp-
unum bak við húsið á góðviðris-
dögunum. Að endingu vil ég
minnist þess að ég þykist sjá það
hvernig þú hefur kennt næstkom-
andi kynslóð um gildi elju og
vinnusemi og hvernig það hefur
gengið kynslóða á milli og vil ég
þakka þér fyrir það, elsku afi
minn. Er ég nú kveð þig í hinsta
sinn vil ég láta fylgja með ljóð eft-
ir Valdemar Lárusson sem mér
þykir eiga við á þessari stundu.
Þó dökkni og dimmi yfir
og dagsins lokið önn,
sú vissa að látinn lifir
er ljúf og sterk og sönn.
Hún er það ljós, sem lifir
og lýsir myrkan veg.
Hún ljómar öllu yfir
svo örugg, dásamleg.
Við samferð þína þökkum,
já, þökkum allt þitt starf.
Hrærðum huga og klökkum
þú hlaust þá gæfu í arf
að eiga huga heiðan
og hreina sanna lund,
sem gerði veg þinn greiðan
á granna og vinafund.
Nú ertu héðan hafinn
á hærra og betra svið.
Þar ást og alúð vafinn
en eftir stöndum við.
Þig drottinn Guð svo geymi
og gleðji þína sál.
Í öðrum æðra heimi
þér ómi guðamál.
(Valdemar Lárusson.)
Kristinn Freyr Haraldsson
og fjölskylda.
Við í Sam-frímúrarareglunni á
Akureyri kveðjum í dag félaga
okkar og vin, Stefán Bergmunds-
son. Hann gekk í Regluna 9. jan-
úar 1953, það var mikill fengur að
fá hann til liðs við okkur.
Hann vann af áhuga og dugn-
aði að uppbyggingu Reglunnar
hér á Akureyri og var einn af
styrkustu máttarstólpum hennar
um árabil. Með árverkni og áhuga
stuðlaði hann að velferð hennar.
Stefáni voru falin mörg trúnaðar-
störf.
Starf hans innan Reglunnar
einkenndist af krafti, eldmóði og
áhuga á öllu sem viðkom starfinu.
Þennan eldmóð nýtti Stefán sér í
þeim tilgangi að lifa og starfa eftir
kenningum Reglunnar, m.a. virða
mannréttindi, frelsi til trúar-
bragðaskoðana, jafnrétti
kynjanna og umburðalyndi til
allra manna.
Stefán var miklum mannkost-
um búinn, afar traustur og hlýr
maður en lítillátur í sinn garð.
Að leiðarlokum þökkum við
Stefáni af alhug allt hans góða
starf í þágu Sam-frímúrareglunn-
ar á Akureyri.
Flýt þér, vinur, í fegri heim.
Krjúptu að fótum friðarboðans
og fljúgðu á vængjum morgunroðans
meira að starfa guðs um geim.
(Jónas Hallgrímsson)
Við kveðjum Stefán með virð-
ingu og þökk og ástvinum hans
vottum við dýpstu samúð.
Fyrir hönd Sam-frímúraregl-
unnar á Akureyri,
Margrét Guðmundsdóttir.
Stefán Samúel
Bergmundsson