Skólavarðan - 01.11.2001, Qupperneq 20

af markmiðunum er að kenna börnum
samskipti sín á milli á þeirra eigin forsend-
um. Hugmyndafræðin byggist á félagsleg-
um þroska þeirra.
,,Aðalþema verkefnisins er að búa til sög-
ur með notkun texta, framsögn, leikrænni
tjáningu, hreyfingu, myndmennt og tölv-
um. Þetta er byggt á hugmyndum Reggio
Emilia og hefur Laila unnið með þær. Nið-
urstaða hennar er sú að vel sé hægt að nota
tölvur sem áhald og efnivið jafnhliða öðr-
um uppeldislegum aðferðum og engin á-
stæða til að þróa sérstök fræði varðandi þær
því að ekki sé hægt að einangra tölvunotk-
un frá annarri starfsemi,“ segir Elín og vill
meina að hugmyndafræði Lailu sé heil-
steypt vinnuaðferð þar sem fléttast saman
leiðir til að nálgast sama þema.
Gengum í margar gildrur
Eftir Svíþjóðarförina komu nýjar hug-
myndir inn í þróunarverkefnið og í janúar
1998 var tölvustarfið á elstu deildunum
endurmetið. Flestir höfðu farið nákvæm-
lega eftir leiðbeiningaheftinu og þegar litið
var til baka fannst mönnum tölvustundirn-
ar of stýrðar og verkefnin ekki nógu spenn-
andi fyrir börnin. Námsáætlanir höfðu ver-
ið of stífar og kominn tími til að víkka
rammann. Það var meðal annars gert með
því að bjóða upp á tölvur í valstundum.
,,Við sáum að við höfðum gengið í marg-
ar gildrur. Vegna þess að við höfðum ekki
næga reynslu af svona verkefni höfðum við
lagt okkur of mikið fram um að kenna börn-
unum á tölvu. Við höfðum einbeitt okkur of
mikið að tækinu sjálfu. Nú var nauðsyn á
breytingum, við kynntum okkur stefnu
Lailu, skoðuðum síður á netinu og í lok árs
1998 höfðum við lagt að baki mikla vinnu í
endurmat á tölvustarfinu,“ segir Dagrún.
Tölvustundirnar höfðu nú breyst og
voru orðnar hin besta skemmtun og farið
var af stað með ákveðin þemu hjá fimm ára
börnum. Tölvustundir fjögurra ára barna
voru árangursríkar og góð undirstaða fyrir
námið sem við tók þegar þau náðu fimm
ára aldri. Tölvufærni var könnuð og í ljós
kom að áttatíu og átta prósent fimm ára
barna höfðu aðgang að tölvum heima og
leikni barna með músina var nokkuð góð.
Fjögurra og fimm ára tölvusnillingar
Haldið var áfram með þróunarverkefnið,
aðalbreytingin varð sú að nú tengdist
tölvuvinnan markvissri þemavinnu leik-
skóla en nýtt margmiðlunarforrit auðveld-
aði það.
,,Á meðan aðlögun nýrra barna stóð yfir
og áður en skipulagt vetrarstarf hófst fengu
börnin tækifæri til að prófa tölvurnar og for-
ritin á eigin spýtur. Þessi ákvörðun var tekin
árið áður til að koma betur til móts við óskir
barnanna og stuðla að sjálfstæðum vinnu-
brögðum þeirra. Ennfremur var þetta hvetj-
andi fyrir börnin sem hjálpuðu hvert öðru
án aðstoðar fullorðinna. Á þessu tímabili
lærðu þau, með og án aðstoðar, að opna og
loka forriti, að í geisladrif fara bara geisla-
diskar og þar fram eftir götum,“ segir Elín.
Þegar vetrastarfið byrjaði aftur var boðið
upp á tölvustundir þrjátíu mínútur í senn
einu sinni í viku. Verkefnin tengdust
þemavinnu leikskólanna en börnunum
gafst svigrúm til að fylgja eigin óskum og
frumkvæði. Gott dæmi um verkefni, að
sögn þeirra Elínar og Dagrúnar, eru vett-
vangsferðir.
,,Farið var í vettvangsferð, teknar ljós-
myndir sem settar voru inn í tölvuna og
börnin töluðu síðan inn á. Þau sögðu
brandara eða sungu vísur og teiknuðu
myndir sem voru skannaðar inn og unnið
með þær í tölvunni. Á hefðbundinni vor-
sýningu skólans sýndu börnin foreldrum
sínum stolt þau verkefni sem unnið hafði
verið með og foreldrarnir voru hissa á hvað
börnin höfðu náð miklum árangri.
Hjá fimm ára krökkum var boðið upp á
tölvur í valstund tvisvar til þrisvar í viku en
hjá þeim fjögurra ára var tölvan í boði eins
og önnur leikföng. Í maí árið 2000 var
starfið metið að nýju og voru allir sammála
um að tölvustundirnar væru vel heppnaðar
og afraksturinn skemmtilegur. Árangur
hefur verið ótvíræður, öll börnin eru vel á
veg komin og þekkja orðið vel þau forrit
sem unnið hefur verið með. Athuganir
starfsfólks leiddu í ljós að strákar sýndu
meira öryggi í tölvunotkun, þeir spurðu
meira og áttu meira frumkvæði, stelpurnar
þurfti aftur á móti að örva meira til dáða.
manabrekka@seltjarnarnes.is
Dagrún og Elín segja að verkefnið hafi ver-
ið skemmtilegt og vel heppnað, þau mark-
mið sem sett voru hafi náðst en hins vegar
hafi leiðirnar breyst mikið á þessum árum.
Allir hafa sýnt verkefninu áhuga, börnin
gegnum leikinn, starfsfólkið í gegnum
kennslu og námskeið í tölvulæsi og síðast
en ekki síst foreldrarnir sem telja að stórt
skref hafi verið stigið í samstarfi leik- og
grunnskóla.
Gefin hefur verið út skýrsla um verkefn-
ið og hafa þau á Mánabrekku og Sólbrekku
verið ötul við að kynna það. Þeir sem hafa
áhuga á að kynnast þessu betur eru hvattir
til að setja sig í samband við leikskólana, til
dæmis með tölvupósti, svona í anda verk-
efnisins.
Steinunn Þorsteinsdóttir
Tölvur í le ikskólastarf i
23