Stjórnartíðindi fyrir Ísland: B-deild - 01.12.1881, Blaðsíða 48

1881
36
29 jeg tjá yður það, er nú segir til þóknanlegrar leiðbeiningar og birtingar fyrir
1. fobr. blutaðeiganda.
Jeg er yður, herra amtmaður, samddma um, að umboðsmanni beri að gjöra út
um landaþrætur þær, er kunna að koma upp milli landseta á þjóðjörðum, er iiggja
undir sama umboð. Umboðsmaðurinn hefði því ekki þurft að beiðast áreiðar þeirrar, er
farið hefir fram, og kostnaðurinn við hana getur ekki lent á umboðssjóðnum; on þar
af leiðir ekki, að umboðsmaðurinn eigi að greiða kostnað þenna, því hann gat haft
góða ástœðu til þess að áskilja gagnvart landseta þeim, er óskar landamerki sín á-
kveðin, að áreið á landamerkin fari fyrst fram, og verður þá landseti sá, sem, þrátt
fyrir slíkt skilyrði, heimtar landamerkin tiltekin, að greiða kostnað þann, er leiðir af
slíkri boiðni. í því máli, sem hjer iiggur fyrir, virðist því kostnaður sá, sem áfallinn
er, að eiga að greiðast af hlutaðeigandi landseta, Jóni bónda Jónssyni á Veðramóti.
Að því er snertir ágreining þann, sem kostnaður þessi hefir risið af, þá leiðir
af því, sem að framan er tekið fram,-að ákvörðun sú á viðkomandi landamerkjum, sem
umboðsmaðurinn mælir fram með í brjefum sínum til amtsins frá 29. nóvember 1879
og 2. ágúst 1880 verður að haldast milli landsetanna fyrst um sinn.
19 skjöl endursendast.
gQ — Brjef lamlsliöfðingja til amtmannsins yfir snður- <>y vest.nrinndœminn um
2. febr. uppboö hreppstjóra. — í brjefi frá 17. f. m. hafið þjer herra amtmaður skýrt rajer frá,
að sýslumaðurinn í Skaptafellssýslu hafi í vor látið hreppstjórann í Nesjahreppi Stefán
alþingismann Eiríksson halda uppboð á nokkrum munum af strönduðu frakknesku fiski-
skiyji meðal annars af því, að munir þessir hafi verið sagðir svo lítilfjörlegir, að sýslu-
maður hjelt, að þeir mundu eigi bera kostnað þann, sem hefði leitt af því, að hann
sjálfur hofði farið austur, en á uppboðinu hafi munir þessir hlaupið 515 kr. 50 aura,
og hafi því hinn núverandi sýslumaður gjört þá fyrirspurn, bvort sleppa megi aö gera
grein fyrir hundraðsgjaldi af þessu uppboði í aukatekjubókinni, og virðist þjer, herra amt-
maður, að vora þessu meðmæltir, þar sem sýslumaðurinn liafi eptir ástœðum haft nœgi-
lega heimild til að fela hreppstjóranum að halda þetta uppboð, en þá beri honum og
ekki landssjóði uppboðslaunin samkvœmt 71. grein aukatekjureglugjörðarinnar sbr. við
brjef ráðgjafans 19. október 1878 (B 167.)
Fyrir því vil jeg tjá yður til jióknanlegrar leiðbeiningar og birtingar fyrir hlutað-
eiganda það, er nú segir.
Eins og tekið er fram í nefndu ráðgjafabrjefi má sýslumaður því aðeins láta hrepp-
stjóra framkvæma uppboð, að hann geti ekki sjálfur framkvæmt það, og að gætt sje
skilyrðanna í 71. gr. aukatekjureglugjörðarinnar og ber sýslumanni í hvert sinn, er bann
felur hreppstjóra á hendur uppboðshald að gota um ástœðuna til þess og láta rita þar
að lútandi athugasemd í uppboðsbókina. Til þess nú að eptirlit verði haft með
þessu, verð jog að álíta það rjettast, að sýslumaður riti öll þau uppboð, sem fara fram í
lögsagnarumdœmi hans, í aukatekjubókina, og ber honum þá með tilliti til þeirra uppboða,
er hreppstjórar taka uppboðslaun af, að láta fylgja reikningi sínum fyrir aukatokjum
eptirrit eptir uppboðsbókinni og þau önnur sönnunarskjöl, er hann álítur hentug eða nauð-
synleg til þoss að rjettlœta tekjumissi Jjann, er landssjóðurinn verður fyrir, og það raun
þá verða ákveðið með reikningsúrskurði í hverju einstöku máli, hvort landssjóðurinn geti
sleppt tilkalli til uppboðslaunanna