Stjórnartíðindi fyrir Ísland: B-deild - 01.12.1881, Blaðsíða 167

155
1881
— Jlrjef líiiidsliöl'ðingjil til sýslumannsius í Skayaf/arðartnjs/u 11111 yfirsctuuám í J(J7
Kauiimaiinaliölii. — Áður en bónarbrjef þaö, er jeg meðtók með þóknanlegu brjefi 28 nóv
yðar, lierra sýslumaður, frá 31. f. m., til stjórnar fœðihgar- og hjúkrunarstofnuuarinnar
í Kliöfn um frípláss á nefudri stofnun lianda stúlkunni Ingibjörgu Jónsdóttur, er sent
til nefndrar stjórnar, verð jeg að álíta nauðsynlegt að útvegað verði til að fylgja
beiðninni vottorð hlutaðeigandi sóknarprests um aldur liennar og annað það, er í þessu
efni kemur til greina, einkum um næmi hennar, kunnáttu í danskri tungu og siðferði,
svo og vottorð hjeraðslæknisins um, hvort hún sje vel lagin til að nema yfirsetufrœði.
Jeg vil því, lialdi nefnd stúlka áfram ósk sinni um, að verða tekin sem námsmey á
fœðingarstofnuuina í Khöfn, skora á yður, herra sýslumaður, að útvega og senda mjer
nefnd vottorð.
Að því er viðvíkur fyrirspurn yðar, lierra sýslumaður, í tjcðu brjefi ura, hvort
kostnaðurinn við nám hennar í Kaupmannahöfn muni geta fcngizt endurgoldinn úr
iandssjóði samkvæmt 4. gr. laga 7. desbr. 1875, vil jeg hjer með þjónustnsamlega tjá
yður til þóknanlegrar leiðbeiningar og birtingar fyrir hlulaðeiganda það, er lijer segir:
Þó að 5. gr. nefndra laga veiti yiirsetukonum þeim, er tekið hafa próf á fœð-
ingarstofnuninni í Kaupmannahöfn, jafnan aðgang til að verða skipaðar yfirsetukonnr
og þeiin, er tokið liafa próf í yfirsotufiœði hjá landlækni eða hjeraðslæknum þeim, er
greinin rœðir um, gjöra lögin ráð fyrir, að yfirsetukonur hjer á landi, að eins að undan
teknum yfirsetukonunum í Reykjavík, nemi og taki próf innanlands, og vorður konnslan
hjer að álítast notasælli að því leyti til, að hjer fer kennslan fram á móðurmáli hlutað-
eiganda, cn til að geta numið og tekið próf í Kaupmannahöfn útheimtist, i:ð hlutað-
eigandi kunni danska tuugu til hlítar. Af þessu leiðir, að kostnaðurinn við, kennslu
yíirsetukonu samkvæmt 4. gr. laganna getur ekki orðið ávísað til útborgunar úr lauds-
sjóöi með hærri upphæð en þeirri, er nám hennar lijer á landi myndi liafa í för með
sjer, og 4. gr. laganna veitir landshöfðingja, að míuu áliti, ekki heimild til að ávísa
til útborgunar úr jarðabókarsjóði öllum kostnaðinum við nám yfirsetukonunnar í Kaup-
niannahöfn, en að oins nokkrum hluta hans, eða sem svarar þeirri uppliæö, er nám
hennar hjá landlækni myndi liafa kostað. Ijar eö það er oinnig skilyrði fyrir því, að
nefndur kostnaður verði greiddur úr landssjóði, að lilutaðeigandi sje skipuð í yfirsetu-
kvennahjerað hjcr á landi, mun í tilfelli því, sem hjer liggur fyrir. ekki verða spurning
'mi, að ávísa nefndum styrk til útborgunar fyr en hlutaðeigandi er komin aptur hingað
til lands og er skipuð yfirsetukona samkvæmt 2. gr. laganna.
— Brjcf laildshöfðingja til amtmaunxins yfir uordur- oy auslurumdœminu um
|ailgahúsið á Akureyri. — Jafnframt því að sonda yður, herra amtmaður, hjálagða 2. des
jarðabókarsjóðsávísun að upphæð 123 kr. 81 e., til endurgjalds á kostnaði þeim, er
b®jarfógetinn á Akureyri hefir greitt til viðhalds fangahúsinu sama staðar, vil jeg hjer
með í tilefni af skýrslu yðar um galla þá, sem eru á fangahúsi þessu, að því er snertir
°fnana í fangaklefunum, voita yður heimild til að láta ráða bót á tjeðum göllum á
liann hátt, sem á er vikið í þóknanlegu brjefi yðar frá 1. f. m., eða á þann liátt, er
yður kynni að virðast haganlegastur, eptir að þjer hafið borið yður saman við monn,
er vit hafa á slíkum lilutum.
Jeg or samdóma yður, herra amtmaður um, að það væri œskilegt að skipa
astan fangavörð við hið umrœdda fangahús og gjöra honum að skyldu að dvelja í