Stjórnartíðindi fyrir Ísland: B-deild - 01.12.1881, Side 54

1881
42
37 Hreppsnefndin bofir nú álitið, að dómur þcssi sje eigi á góðuiu rökum byggður
24. marz og að þvert á móti hafi undir málinu komið fram nœgilegar líkur fyrir því, að Bjarni
hafi öðlazt húsmennskuleyfi, áður en hann sottist að í Keykjavík, en um það atriði verð-
ur ekki dœmt hjer, þar sem búið er að gjöra út um það með hjeraðsdómi, og verður
honum að eins breytt með áfrýjun til yfirdómsins. Með því nú að dvöl Bjarna í lteykja-
vík frá árinu 1868 eða 1869 liefir samkvæmt hjcraðsdómnum og 12. gr. tilsk. 26. maí
1863 verið ólögleg, moð því að hann, fyrr cn hann settist að í húsmennsku í Keykjavík
að eins var búinn að dvelja þar í 1—2 ár, með því að liann haustið 1877 þáði styrk úr
sveitarsjóði lteykjavíkur, og með því að hann hvergi annarstaðar en þar hefir haft 10
ára samíieytta dvöl, síðan hann var 16 ára gamall, verður hanu nú að tcljast sveitlæg-
ur í fœðingarhreppi sínum Austur-Landeyjahreppi. Eptir þessu verður ónauðsynlegt að
rannsaka, livort lán það, er hreppsnefndaroddvitinn í Austur-Landeyjahreppi veitti Bjarna
árið 1876 goti álitizt sveitarstyrkur, og skal úrskurður sá, er þjer herra amtmaður hafið
lagt á þetta mál, óraskaður standa.
3g — Brjef landshöfðiilgja lil amtmannsins yfir suður oy vesturumdœnánu um úr-
24. marzskurð lijeraðsuel'nda á kirkjureikningum — í brjefi frá 14. desbr. fyrra árs hatið þjer,
herra amtmaður, spurzt fyrir um, hvort rcikningar kirkna þeirra, er landssjóðurinn á í
Vestur-Skaptafellssýslu, eigi samkvæmt lögum um stjórn safnaðamála og skipun sókua-
nofnda og hjeraðsnefnda frá 27. febr. 1880 11. gr. að loggja fyrir bjeraðsnefndirnar til
umrœðu og úrskurðar, þegar búið er að endurskoða þá. Eptir að hafa leitað ummæla
biskupsins yfir íslandi einkura að því, er snertir þýðingu spurningar þessarar fyrir aðrar
kirkjur landssins, en þœr er landssjóðurinn á, vil jeg bjer með þjónustusamlega tjá yður
til þóknanlegrar leiðboiningar og birtingar fyrir umboðsmanni Kirkjubœjar og pykkva-
bœjarklausturs, það sem hjer segir.
Ákvörðun sú í 11. gr. nefndra laga, er lijer rœðir um, stendur í nánu sambandi við
8. gr. laganna, sem ákveður, að ef íjemál kirkju eru fengin söfnuði í hondur, skuli sóknar-
nefndin einnig hafa á hendi umsjón yfir kirkjunni og eigum kennar, og var lagafrum-
varp í þessa stefnu lagt fyrir alþingi 1879, en fellt. Henni verður því að svo stöddu
ekki komið við í öllum atriðum sínum, þar eð okki er með nefndum lögum gjörð nein
breyting á ákvörðunum þeim, sem hingað til hafa verið í gildi um endurskoðun þá og
úrskurð á kirkjureikningunum, sem framkvæmdur er af landshöfðingja að því er snertir
kirkjur þær, er landssjóðurinn á, og af biskupi með tilliti til annara kirkna landsins.
!>ó ákvarðanirnar í ll.gr. laganna þannig ekki geti átt við fullnaðarúrskurð kirkjureikn-
inganna, virðist samt sem áður ekkert því til fyrirstöðu, að hjeraðsfundunum verði gefið
tœkifœri til að kynna sjor hina árlegu reikninga kirkna þeirra, er landssjóðurinn á, og að
inní skýrslu þá, um gjörðir fundarins, sera samkvæmt 12. gr. laganna ber að senda bisk-
upi, og þar sem á að geta um hæði ákvarðanir meiri hlutans og ágreiningsatkvæði minni
hlutans, sjeu teknar þær athugasemdir, sem hjeraðsfundurinn finnur tilefni til að gjöra við
roikningana, svo að tillit geti orðið tekið til þeirra, þegar reikningarnir eru úrskurðaðir.
Jeg vil því skora á yður, herra amtmaður, að leggja fyrir fjárhaldsmann hinna
umrœddu kirkna í Vestur-Skaptafellssýslu, er iandssjóðurinn á, að senda prófastinum í
nefndri sýslu, til framleggingar fyrir hjeraðsnefndina, optirrit eptir reikningunum um
leið, og haun sendir þá hingað til endurskoðunar, og úrskuröar.