Stjórnartíðindi fyrir Ísland: B-deild - 01.12.1881, Qupperneq 56

1881.
44
43 — Brjef líiinlsliöföiiigja til sýslumainisins í f/únnvotnssýs/u — um kostnaÖ
28. marz hreppst.jóra til emhættisbóka og' ritfanga í bijeíi fiá 1. þ. m. hafið þjer herra sýslu-
maður gjört þá fyrirspurn, hvort nokkuð sje því til fyrirstöðu, aðkostnaður til embættis-
bóka og ritfanga hreppstjóra verði greiddur af hlutaðeigandi sveitarsjóði.
Fyrir því vil jeg tjá yður, að með því að það samkvæmt tillögum amtsráðanna
var fyrirskipað í 47. grein hreppstjórareglugjörðarinnar, að embœttisbækur hreppstjóra
skuli kostaðar úr sýslusjóði, verður ekki að svo komnu lagt fyrir hreppsnefndirnar að
greiða þenna kostnað, og býst jeg við, að þjer hlutizt til um, að bœkur þessar verði
útvegaðar á kostnað sýslusjóðsins handa hreppstjórum þeim, er undir yður eru skipaðir,
að svo miklu leyti, sem þær ekkiþegar nú eru til. Aptur á móti er ekkert því til fyrir-
■ stöðu, að það vcrði falið hinum einstöku hreppsnefndum að veita hreppstjórum hœfllegt
endurgjald fyrir hinn árlega kostnað þeirra lil ritfanga.
44 — Brjef landshöföingja til sýs/nmannsins í Skagafjarbarsýdu um lán til aö
31. marz byggja barnaskóla — Samkvæmt tilmælum yðar herra sýslumaður í þóknanlegu brjefi
frá 4. þ. m. samþykkist hjer með, að hreppsnefndin í Sauðárhreppi fái úr viðlagasjóði
landsins, ef fje verður fyrir hendi, þegar þess er leitað, 1000 kr. lán það til að byggja
barnaskólahús, er sýslunefndin í Skagafjarðarsýslu heíir veitt samþykki sitt til, að
hroppsnefndin taki gcgn 4°/0 ársleigu og með þeim skilmálum, að í vexti og afborgun af
láninu greiðist drlega í 28 ár 6u/o af hinni upprunalegu upphæö lánsins.
45 — Brjef laildsböföingja til amtmannsins t/fir suðnr mj vrstnrnmdœminn um fram-
1G. april fœrzlnsveit lansamanns — Með brjefi yðar, herra amtmaður, frá 28. febr. þ. á. meðtók jeg
ítarlegri skýringar viðvíkjandi málinu um endurgjald frá Álptaneshreppi á því, sem
Grímsncshreppur hofir lagt með Ingimundi nokkrum Sturlusyni, cr andaðist 5. júlí 1879
eptir að hafa þáð af sveit frá því á árinu 1870; en með úrskurði yðar frá 18. desbr.
1877, sem báðir hrepparnir liafa áfrýjað, var Álptaneshreppur skyldaður til að endur-
gjalda Grímsnesshreppi það, sem á árunum 1876—77 eptir rjettura roikningi hafði verið
lagt með tjeðum þurfamanni og að annast hann eptirleiðis.
Ingimundur sá, er hjer rœðir um, var fœddur í Grímsneshreppi 1790, og bjó
þar þangað til í fardögum 1839, þá sleit hann samvistum við konu sína og fiuttist með
einu barni þeirra suður á Álptanes, og hefir hann fyrir rjetti skýrt frá, að hann þar
eptir hafi dvalið á 2 heimilum í Álptancsshroppi 19 ár samfleitt sem sjómaðnr «■ sjálfs
sín», haft þar eigur sínar, róið á vortíðunum on á sumrin farið í kaupavinnu optast
austur í Biskupstungur. Af hálfu Álptanesshrepps hefur því vcrið haldið fram, að jiossi
dvöl Ingimundar í Álptanesshroppi væri ónóg fil að gjöra liann [>ar sveitlægan, því hús-
bœndur þeir, cr liann dvaldi hjá, hafi álitið, að hann ætti heirnili fyrir austan, og þar að
auki hafi hann ekki á þessum árum goldið neitt til svcitar, kirkju njo prests í Álptaness-
hroppi,sömuleiðis sje hans hvergi gctiðí húsvifjunarbókum þarísveit, og loksins hafi hann
aldrei útvcgað sjerþar lausamennskuleylinjohúsmennskuleyíi. Iín hjer við or að athuga, að
áður en tilslc. 26. maí 1865 náði lagagildi, var ólögleg húsmennska ckki því til fyrirstöðu, að
maður áynni sjer sveit með samfleyttri dvöl í einhvorjum hreppi, og þar að auki virðist
Ingimundur fremur að hafa verið lausamaður en húsmaður þau 19 ár, er hann dvaldi í
hreppnum; en oröin «búfastur eða vistfastur» í 6. gr. reglugjöröar 8. janúar 1834 varna