Stjórnartíðindi fyrir Ísland: B-deild - 01.12.1881, Qupperneq 72

1881
60
01 ins um fyrirspurn sýslumannsins í fingeyjarsýslu, viðvíkjanai búnaðarskólagjaldi af cyði-
27. maí. jörðunum Yatnsenda, Ottarstöðum og Kollavíkurseli í Svalbarðshreppi vil jeg tjá yður,
herra amtmaður, til þóknanlegrar leiðbeiningar og birtingar, að jeg er amtsráðinu sam-
dóma um, að sveitarfjelagi Svalbarðshrepps, sem hefir keypt hina fyrstnefndu jörð til að
nota hana sem afrjett, beri að greiða búnaðarskólagjald af henni, og að búnaðarskóla-
gjaldið af hinum 2 eyðijörðum skuli heimtað af ábúöndum prestssetursins Svalbarðs og
jarðarinnar Kollavíkur, er nota land þeirra og hafa þær verið hjáleigur frá tjeðum jörðum
áður en þær lögðust í eyði.
Að því leyti fyrirspurn sýslumanns snertir búnaðarskólagjaldið af bronnisteins-
námunum í Iungeyjarsýslu hefi jeg ritað ráðgjafanum fyrir ísland um málið.
02 — Brjef landsllöfðiugja lil amtmannsins yfir noröur- oy attstitnimdannrnn um
30. maí. niðurjöfnun dýratolls. — í kæruskjali, scm þjer, herra amtmaður, halið sent mjer,
kvartar hreppsnefndin í Vindhælishreppi yfir því, að sýslunefndin í Húnavatnssýslu haíi
skipað að jafna niður dýratolli á fjáreigendur í hreppnum eplir fjártölu, og að inn-
hcimta hann sjerstaklega í peningum, þó að sú venja liafi verið ákomin í Vindhælis-
hreppi, eins og víðar í sýslunni, að allur kostnaður til dýraveiða hali verið greiddur úr
sveitarsjóði, og hafi fyrirkomulag þetta, sem þyki einkar hagfellt, bæði fyrir gjaldendtir
og þá, sem eiga að innheimta gjöldin, verið samþykkt 5. júní 1871 af hinum þáverandi
sýslumanni; loksins hefir hreppsnefndin tekið fram, að eyðing refa sje eigi fjáreigöndum
einum í hag, holdur engu að síður þeim, er varphlunnindi hala, og ylir höfuð virðist
að ofia almenna hagsæld, og því ekki vora neinum hreppsbúa óviðkomandi.
fjer látið, herra amtmaður, það álit yðar i ljósi, að það myndi hagkvæmast, að
lofa hreppsnefndunum sjálfum að ráða því, hvort kostnaði til refaveiða sje jafnað niður
sjerstaklega á fjáreigendur eptir fjártölu og hann svo innheimtur fráskilinn öðrum
sveitargjöldum, eða þá gjörður að einu atriði í sveitarreikningnum og borgaður úr
hreppssjóði, en sjerstök niðurjöfnun á þessum kostnaði segið þjer hafi marga erfiðleika í
för raeð sjer fyrir sveitarnefndina, og sje því sú venja víða komin á í umdœmi yðar, að
kostnaður þessi sje beinlínis greiddur úr sveitarsjóði og bendið þjer á, að heimild þar
til virðist vera í 17. gr. tilskipunar um sveitarstjórn frá 4. maí 1872, sem virðist liafa
breytt fyrirmælum 33. greinar hreppstjórainstruxins frá 24. nóvbr. 1809 um þetta atriði.
Um leið og jeg skírskota til þess, sem tekið er frain í brjefum mínum frá 29.
júlí 1880 (stjórnai tíð. B. 128) og 15. maí 1879 (stjórnartíð. B. 76) vil jcg, út af því
sem hofir framkomið í þessu máli, tjá yður, herra amtmaður, til þóknanlegrar leiðbein-
ingar og birtingar fyrir hlutaðeigöndum, að jog sjái ekkert því til fyrirstöðu, að jafna
niður dýratollum með öðrum sveitargjöldum.
03 — Bvjcí' ráðgjafans fyrir ísland til landshSfSinyja mn laun prófasta. — í þóknan-
30. maí. legu brjefi frá 19. marz þ. á. hafið þjer, herra iandshöfðingi, út af erindi, sem stiptsyfir-
völdin liafa sent yður fyrir hönd nefndar þeirrar, er síðasta prestastefna haföi kosið til þess
meðal annars að íhuga, hvernig bœta skyldi kjör hjeraðsprófastanna, lagt það til, að ráð-
gjafinn Ijeti leggja fyrir alþingi í sumar komandi frumvarp til laga um afnára umreiðarlauna
þeirra, sem próföstum nú bora, og I annan stað frumvarp til laga um, að hvorjura hjer-