Stjórnartíðindi fyrir Ísland: B-deild - 01.12.1881, Qupperneq 142

1881
130
137

engin iístœða til, að undanþiggja þessar fremur en aðrar, onda þyrfti lagaboð til að
breyta tilsk. 12. febr. 1872, 3. gr., er undantekningarlaust leggur gjaldið á hvert
jarðarhundrað eptir hinni nýju jarðabók. Amtsráðið mælti því svo fyrir, að bún-
aðarsjóðsgjald það, sem vantar fyrir 1879 úr Þingeyjarsýslu og Norður-Múlasýslu
yrði greitt hið skjótasta.
3. Forseti lagði fram brjef sýslumannsins í Eyjafjarðarsýslu, 18. febr. 1880, þar sem
liann fyrir hönd sýslunefndarinnar fór þess á leit, að amtsráðið samþykkti, að sýslu-
nefndarmenn mættu eptirleiðis fá endurgoldinn úr sýslusjóði ferðakostnað á sýslu-
nefndarfundi, auk þeirra tveggja króna, sem þeir hefðu í dagpeninga. Amtsráðið
gat með engu móti samþykkt þetta, með því’sveitarstjórnarlögin 4. maí 1872, 33.
gr. ákvæðu með skýrum orðum, að sýslunefndarmenn fengi hvorki meira nje minna
en þessar 2 kr., um daginn "í þóknunarskyni fyrir fœðispeninga og í f e r ð a k o s t n-
að». Til þess að breyta þessari ákvörðun þyrftu ný lög. En með því amtsráðinu
var kunnugt, áð sýslunefndarmenn Eyflrðinga hlytu að kosta talsvert meira til en
tveim krónum um daginn, er þeir sitja á nefndarfundura á Akureyri, þá mundi
amtsráðið fyrir sitt leyti ekki geta fundið neitt að því, þó nokkur aukaþóknun yrði
með samþykki sýslunefndarinnar ákveðin af sýslusjóði til nofndarmánna fyrir eitt-
hvað annað en fœði og ferðakostnað, t. a. m. húsnæði eður því um líkt. .
4. Samkvæmt 4. gr. í lögum 27. febr. 1880 um brúargjörð á Skjálfandafljóti ályktaði
amtsráðið að fela skoðunargjörðina á brúarstœðinu og á öðru því, cr heyrði til
fullkominnar skoðunar undir brúargjörðina, á hendur amtsráðsmanni Einari Ás-'»
mundssyni, svo og að fá moð honum timburrneistara og steinliöggvara, en í því
tilliti áleit ráðið bezta þá kaupstjóra Tryggva Gunnarsson, ef liann væri fáanlegur,
eður þá Jón timburmeistara Stefánsson á Akureyri, og steinliöggvara Hafiiða í Siglu-
firði.
Forseti lagði fram þessu máli viðvíkjandi brjef 26. júní og 1. júní (júlí) 1880
frá sýslumanni 15. Sveinssyni, er mælafram með steinliöggvara Sveini Rrynjólfssyni.
Var samþykkt að tilkynna sýlumanninum, að amtsráðið hefði tekið aðra ákvörðun.
5. Amtsráðið veitti samþykki sitt til, að sýslunefnd Húnavatnssýslu mætti taka 4000 kr.
lán til vogagjörðar á Hrútafjarðarhálsi og Miðfjarðarhálsi.
6. Landsliöfðinginn liafði í brjefi 25. maí 1880 óskað áfits amtsráðsins um tvö bónar-
brjef sond frá sýslumanninum í Húnavatnssýslu. Vai'annað bónarbrjefið frá búnað-
arfjelagi Svínavatnshrepps, dagsett 24. mar/. 1880, er biður um 100 kr. styrk af fje
því, sem veitt er í fjárlögunum 9. gr. C. 4. Áleit amtsráðið, að búnaðarfjelag þetta
sem sýnt heíir mjög mikinn dugnað, ætti að íá hinn umbeðna 100 kr. styrk af þeim
hluta áður nefnds fjár, sem ætlaður er búnaðarfjeiögum og búnaðarsjóðum. Hitt
bónarbrjelið, dagsett 14. apríl 1880 var frá sýslunefnd Húnavatnssýslu, og var þar
sótt um allt að 300 kr. styrk úr landssjóði til að launa hálfum öðrum búfrœðingi.
En þar sem nefndin sjálf í þessu skyni eigi liafði veitt moira en 200 kr., lagði
amtsráðið það til, að veitt yrði jafnmikið, cður 200 kr., af fje því, sem ætlað væri
til effingar búnaði, því amtsráðið vildi eigi víkja frá þeirri reglu, að fjárfiamlag
hlutaðeiganda væri að minnsta kosti jafnmikið sem tillag landssjóðsins þegar ura
jarðabœtur væri að rœða.
7. Forseti lagði fram bónarbrjef frá Gunnari Ólafssyni í Ási, 21. júní 1880, og fylgdi
því eptirrit af vitnisburði beiðanda frá vefara lí. J. Frideriksen í Ærey i Danmörk
og meðmæling sýslumannsins í Skagafjarðarsýslu. IJar sem amtsráðið liafði á fundi