Fréttablaðið - 12.10.2016, Blaðsíða 52

Fréttablaðið - 12.10.2016, Blaðsíða 52
Leikhús hannes & smári eftir Halldóru Geirharðsdóttur, Jón Pál Eyjólfsson og Ólafíu Hrönn Jóns- dóttur HHHHH Borgarleikhúsið í samstarfi við Leikfélag Akureyrar Leikendur: Ólafía Hrönn Jóns- dóttir, Halldóra Geirharðsdóttir, Elma Stefanía Ágústsdóttir og Kolbeinn Orfeus Eiríksson Leikstjórn: Jón Páll Eyjólfsson Leikmyndir og búningar: Brynja Björnsdóttir Lýsing: Magnús Helgi Kristjánsson Tónlist: Hannes og Smári Hljóð: Baldvin Þór Magnússon og Þórður G. Þorvaldsson Myndband: Jón Páll Eyjólfsson Leikgervi: Árdís Bjarnþórsdóttir Leikhúsgestum er boðið upp á list- ræna samsuðu, samda og leikna af tón- listarmönnunum Hannesi og Smára, hliðarsjálfum leikkvennanna Halldóru Geirharðsdóttur og Ólafíu Hrannar Jónsdóttur á Litla sviði Borgarleik- hússins um þessar mundir. Sýningin er samstarfsverkefni Borgarleikhúss- ins og Leikfélags Akureyrar en hún var frumsýnd síðastliðinn föstudag í Reykjavík og fer á fjalirnar fyrir norðan þann 18. nóvember. Á sviðinu ríkir ringulreið nánast frá byrjun en þeir kumpánar gerðu ráð fyrir því að sýningin myndi enda á stóra sviði Borgarleikhússins, eðlilega. Stuttu fyrir frumsýningu steig trommarinn til hliðar vegna listræns ágreinings og í hans stað eru þeir búnir að ráða ellefu ára dreng; Eyjólfur Flóki var sá eini sem svaraði auglýsingu hljómsveitarinnar Úlfanna. Leikmyndin, hugvitsamlega hönnuð af Brynju Björnsdóttur, var því bókstaflega söxuð niður svo að hún passi á smærra svið. Drag, eða klæðaskipti, er í eðli sínu pólitísk athöfn, þá sérstaklega innan hinsegin heimsins. Með því að klæðast fötum gagnstæðs kyns geta einstakling- ar tekið til sín vald sem þeim er vana- lega neitað um, yfirleitt vegna kyn- hneigðar eða kyngervis síns, og á sama tíma gagnrýnt valdasamsetningu sam- félagsins. Hannes og Smári sýna okkur þannig tilfinningarót karlmennskunnar en gagnrýna óskemmtilegar hliðar hennar á sama tíma. Söngtextar og tónlist eru alfarið eftir Halldóru og Ólafíu Hrönn en Jón Páll Eyjólfsson kemur að handritinu, ásamt leikkonunum tveimur. Óum- deilanlegt er að þær tvær eru miklar hæfileikakonur og leika hér á als oddi: spila á ýmis hljóðfæri, syngja og takast að lokum á loft. Persónusköpun þeirra er nákvæm allt frá smámælgi Smára til tómlegs augnaráðs Hannesar. Jón Páll hikar ekki við að hrista upp í sviðsetn- ingunni með uppbrotum og óvæntum uppákomum. En enn og aftur, enn og aftur, er ekki nægilega vel hugsað um handrit sýninga í íslensku atvinnu- leikhúsi. Brotakennt á það kannski að vera, líkt og sálarlíf aðalpersónanna, en það er ekki nægilega góð ástæða fyrir óhnýttum endum, ókláraðri persónu- sköpun og endasleppri niðurstöðu. Endurgerð þeirra á ónefndu atriði úr frægri rómantískri Hollywood-bíó- mynd er gjörsamlega óborganleg, þó Elma Stefanía Ágústsdóttir fái allt of lítið að gera. Sömuleiðis er ljóðahorn Smára óbærilega fyndið sem og gítar- sóló Hannesar sem ætlar engan enda að taka. Kolbeinn Orfeus Eiríksson fær líka einn af bestu bröndurum kvöldins sem er svo óviðeigandi og svakalegur að ekki er hægt að endurtaka á prenti. Í þessum atriðum birtast möguleikarnir sem felast í karakterum Hannesar og Smára, hvernig hægt er að nota drag sem tvíeggja vopn á súran íslenskan veruleika. Leikgervi Árdísar Bjarnþórsdóttur verður að nefna sérstaklega en þau eru sett saman af kostgæfni og fagmennsku. Þess væri þó óskandi að hljóðið hefði verið í sama gæðaflokki en oft var frek- ar erfitt að heyra orðaskil í söngtextum Úlfanna, sem er algjör synd því þeir eru einn af hápunktum sýningarinnar. Bara ef hárbeittu augnablikin væru fleiri og betur skipulögð. Bara ef hand- ritið væri þéttara og sterkara. Hand- ritið hangir nefnilega varla saman nema á lyginni einni og sviðsverund leikkvennanna, enda eru þær þaul- vanar og frábærar í sínum hlutverkum. Textann þyrfti að stytta hressilega og sömuleiðis skrúfa samfélagsádeiluna upp í ellefu. Sigríður Jónsdóttir NiðurstAðA: Þó nokkur bráð- fyndin atriði bjarga ekki gölluðu handriti. Úlfar í listrænum ham „Ég telst jú einn af leikstjórum myndarinnar, þó að ég sé smiður að aðalatvinnu. Við erum þrjú sem stöndum að henni en hún er eigin- lega mér að kenna,“ segir Haukur Sigvaldason, hugmyndasmiður að heimildarmyndinni Brotið. Hún fjallar um aftakaveður sem skall á í dymbilvikunni árið 1964 með þeim afleiðingum að sjö sjómenn fórust frá Dalvík og þrettán börn misstu feður sína, þar á meðal Haukur. Brotið verður sýnt í Bíói Para- dís við Hverfisgötu á morgun. „Við köllum þetta frumsýningu sunnan heiða en Dalvíkingar fengu að sjá myndina í fiskidagsvikunni, meðan hún var enn í klippivélinni og svo sýndum við á Ólafsfirði um síðustu helgi. Þetta er engin gleði- mynd en henni var vel tekið því fólki fannst hún áhrifarík,“ segir Haukur. Ástæðu hinna skyndilegu veður breytinga segir Haukur þá að hlýr loftmassi hafi legið yfir landinu um tíma þegar allt í einu hafi komið ískaldur strókur frá Grænlandi, sem ekki hafði komið fram í spám. „Þessi kaldi massi ræðst á hlýja loftið og úr verður hvellur sem stóð í þrjá daga með látum. En aðfaranótt 9. apríl höfðu sjómenn á Dalvík haldið til veiða, enda veðurspáin þokkaleg. Voru á línu austur á Skjálfanda í steinbít, grandalausir, þegar veðrið ræðst að þeim. Það fórust fjórir Dalvík- urbátar í þessum látum en mann- björg varð af tveimur trillum. Strandferðaskipið Esjan kom að Valnum sem faðir minn og Gunn- Engin gleðimynd en áhrifarík Heimildarmyndin Brotið verður frumsýnd sunnan heiða í Bíói Paradís og er á dagskrá þar fram yfir helgi. Þar er lýst mann- skaðaveðri í apríl árið 1964 og áhrifum þess á Dalvík þar sem þrettán börn misstu feður sína í hafið. „Við erum þrjú sem stöndum að myndinni en hún er eiginlega mér að kenna,“ segir smiðurinn Haukur. FréTTabLaðið/GVa Gunnþóra Gunnarsdóttir gun@frettabladid.is Trommarinn Kolbeinn Orfeus í hlut- verki sínu ásamt þeim Hannesi og Smára á Litla sviði borgarleikhússins. Mynd/GríMur bJarnaSOn 1 2 . o k t ó B e r 2 0 1 6 M i ð V i k u D A G u r28 M e N N i N G ∙ F r É t t A B L A ð i ð menning 1 2 -1 0 -2 0 1 6 0 4 :4 1 F B 0 6 4 s _ P 0 6 1 K .p 1 .p d f F B 0 6 4 s _ P 0 5 2 K .p 1 .p d f F B 0 6 4 s _ P 0 0 4 K .p 1 .p d f F B 0 6 4 s _ P 0 1 3 K .p 1 .p d f A u to m a tio n P la te re m a k e : 1 A E 3 -C 1 E 4 1 A E 3 -C 0 A 8 1 A E 3 -B F 6 C 1 A E 3 -B E 3 0 2 7 5 X 4 0 0 .0 0 1 3 B F B 0 6 4 s _ 1 1 _ 1 0 _ 2 0 1 C M Y K
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64

x

Fréttablaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Fréttablaðið
https://timarit.is/publication/108

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.