Víkurfréttir

Ataaseq assigiiaat ilaat

Víkurfréttir - 18.12.1997, Qupperneq 62

Víkurfréttir - 18.12.1997, Qupperneq 62
JÓLA- HVAÐ? Hann er einn afþeim sem lætur alltaf vaða og gerir aldrei neitt með hangandi hendi. Allt frá fiskverkun og útflutningi til hrossa- og sauðfjárræktar. Brynjar Vil- mundarson er maður sem kann að vinna fyrir sér enda segist hann hafa fengið ríkulegan skammt af sjálfsbjargarviðleitni í vöggugjöf. Hulda G. Geirsdóttir hitti Brynjar á heimili hans í Kefla- vik og ræddi við hann um lífið, vinnuna og áhugamálin. LEIDDIST í KEFLAVÍK Einn af örfáum kostum við aðaka Reykjanesbrautina dag hvem er að oft gefst næði til að velta fyrir sér lífinu og til- verunni. Ofáar vísur og heilu söngtextamir hafa líka fæðst þar þótt þeir gleymist reyndar oftast áður en þeim er komið á blað. Sem ég paufaðist í slabbinu inneftir um daginn ( aftastur í 30 bíla röð undir ömggri for- ustu manns sem trúlega var á slétturn dekkjum ) fór ég að velta fyrir mér jóla „stemm- ingunni" sem kölluð er, og hver væri hin dæmigerða ís- lenska jólastemming ( typpi- cal Christmas stemming eða svoleiðis) Hvað sem annars má segja um slysadeildina, þá verður maður dálítið kaldhæðinn af vinnunni þar. Síðustu vikumar fyrir jól koma áberandi margir „gestir” til okkar eftir jólaglöggsboð, úr árekstrum af þvf þeir reyndu að fara yfir á rauððu Ijósi „ af því það er svo mikið að gera við jóla- undirbúninginn maður “ ! eða vegna þess að þeir slasa sig á annan hátt í öllum hamagang- inum kringum það sem á að vera hátíð friðarins. Ég hef því komist að því, að hin hefðbundna jólastemming á íslandi sé það að vera að deyja úr stressi og skap- vonsku yfir öllu því sem ólokið er alveg þar til klukk- una vantar 5 mínútur í sex á Aðfangadag jóla. Það þarf að gera svo ótal margt, kaupa, elda, baka og pakka inn. Ann- ars koma jólin jú ekki. Ég er reyndar svo heppinn að HRAFNKELL ÓSKARSSON SKRIFAR hafa öðlast ákveðna fjarlægð frá þessu öllu. Að hluta til er það að þakka foreldrum mín- um elskulegum og einnig bú- setu erlendis, sem styrkti mig í því að láta ekki íslenskt jólaæði renna á ntig þessar síðustu vikur ársins. Aftur á móti reyni ég að ftnna aftur bamið í sjálfum mér og gleðjast yfir því einfalda sem í kringum mig er. Er ekki gamli jólasveinninn sem stelpumar gerðu meira virði en annað skraut sem ég á ( þó auðvitað sé hann raunar forljótur í ann- ara augum) Eitt er það sem hefur glatt mig mikið árin á Suðumesjum og hjálpað mér að halda vissu jarðsambandi. Deildarstýrur almennu deildarinnar og ég ákváðum á sínum tíma að gera eitthvað til tilbreytingar fyrir einkanlega þá skjól- stæðinga okkar sem dvalið höfðu langdvölum á deildinni fyrir jólin. Þetta hefur síðan verið árviss atburður og um næstu helgi verður kveðjuhá- tíðin mín, en væntanlega taka aðrir þetta að sér í framtíðinni. Við einfaldlega komum með að heintan smákökur og slíkt svo og efni í jólaglögg. Pottur er fenginn að láni frá sjúkra- húsinu og svo er hitað glögg, sjúklingunum boðið upp á heimabakað með , lesin jóla- saga, sungið og spilað á harm- onikku. Ekki þættu þetta nú rismikil skemmtiatriði hjá okkur býst ég við, en ánægja og þakklæti eldra fólksins er ekki minni fyrir það. Og einhvem veginn, nákvæmlega þarna upplifir maður hina réttu jólastemm- ingu, í santveru og í því að finna gleði og hlýju hvert hjá öðru. Jólastemmingin ? Hún fæst ekki á Hafnargötunni, heldur er í rauninni hálfgerður smitsjúkdómur sem þú færð frá öðrum, en dafnar ekki full- komlega nema þú náir því að smita aðra sjálfur. Beztu óskir um ánægjuleg jól; Hrafnkell. Brynjar er fæddur í Ólafsfírði árið 1937, en lluttist til Kefla- víkurárið 1952, þá fimmtán ára. Honum leiddist afskap- lega á Suðumesjum til að byrja með, en segir það fljótt hafa breyst og sér hafi líkað mikið vel að búa í Kellavík alla tíð. "Ég byrjaði snemma að vinna fyrir norðan," segir Biynjar, "og kunni snemma til flestra verka er tengdust sjáv- arútvegi. Fyrsta staifið mitt hér fyrir sunnan var hjá Jóni heitnum Eyjólfssyni, í netum og svo komst ég í vinnu upp á Keflavíkurflugvelli um vetur- inn." Biynjar byrjaði fljótt að bjarga sér og laug sig upp á völl eins og hann kallar það sjálfur. "Ég sagðist vera eldri en ég var og fékk þar með vinnu. I þá daga vom engar kennitölur og því ekki auðvelt að fylgjast nákvæmlega með aldri manna. Ég var hins veg- ar aldrei mikið fyrir að vinna þama á vellinum og fór aftur í vinnu í netum, hjá Maigeiri Jónssyni og vann mikið fyrir hann í fjölda ára." ALDREI ÞEGIÐ STYRKI Brynjar kynntist Kristínu konu sinni ungur og hann var rétt orðinn 17 ára þegar fyrsta bamið kom í heiminn og ann- að þegar hann var rétt tæpra nítján ára. "Þetta slapp nú allt saman þó engar væm bama- bætumar og aldrei datt mér í hug að biðja einhvem annan um að passa bömin. né borga með þeim, hvað þá að koma þeim inn á einhver dagheim- ili. Þriðja bamið kom nokkru síðar og ég mundi ekki vilja breyta neinu hvað það varðar, þetta gekk allt saman og ég sé ekki eftir neinu. Menn þroska ábyrgðaitilfinningu sína mis snemma, en hjá okkur gekk þetta upp." Sjálfstæð atvinna var alltaf stefnan hjá Brynjari og hann hefur aldrei verið á launaskrá neins staðar, utan nokkuira mánaða á flugvellin- um og í hraðfrystihúsinu Jökli. "Ég hugsa að það sé voða notalegt að vera á launa- skrá, en ég bara þekki það ekki. Maður gerði bara ekki kröfur um annað en það sem maður gat veitt sér. Við bjugg- um í lélegu húsnæði og það hvarflaði bara aldrei að manni að fara að reyna að fá ein- liverja íbúð sem borgin eða Keflavíkurbær væm að bygg- ja. Enda er þetta styrkjakerfi bara eitthvað sem nútímafólki tamt. Ef farið er fimmtíu ár til baka þá voru allir miður sín ef þeir þurftu að leita aðstoðar. Nú keppast allir við að vera sem mest á opinberu fram- færi! Svonaernú breytingin orðin og kannski á þetta bara að vera svona, en þetta liöfðar ekki til mín, enda fékk ég ekki uppeldi upp á það." MIKIL HÍRÆFNI Eftir að hafa unnið sjálfstætt í netum stofnaði Brynjar fyrir- tæki um netaverkstæði ásamt Andrési Færseth. Vilmundur Rögnvaldsson, faðir Brynjars, vann með þeim og þeir félag- amir fóm út í að byggja við Njarðvíkurbraut. "Við byrjuð- um í gamla netaverkstæðinu sem við pabbi byrjuðum að byggja, og Andrés keypti hlut föður míns í því. Það var rétt fyrir ofan lögreglustöðina sem nú er." Útgerðina keyptu þeir Andrés af Guðfinnsbræðmm um áramótin '65- %66 og ráku svo unt árabil bæði neta- verkstæðið. sem Andrés sá um, og útgerðina, sem Brynj- ar sá um. "Þetta þótti mikil bí- ræfni og maður veðsetti nán- ast allt sem maður átti. Á þessum tíma var mikil niður- sveifla í kringum sjávarútveg- GRÆNASINN 40 ARA Um þessar mundir eru rétt 40 ár síðan fyrstu íbúarnir fluttu í Grænásinn á Kefiavíkurfiugvelli. Af því tilefni ætla Grænásbúar að hittast í Stapanum í Njarðvík laug- ardagskvöldið 3.janúar 1998. Vegna staðsetningar varð Grænás- inn sérstakt samfélag þar scnt ntik- il samheldni myndaðist meðal íbú- anna og er enn. Öll eigum við, sem höfunt búið þar. margar góðar minningar tengdum Grænásnunt. Til dæmis voru áramótabrennumar okkar einstakar og ógleyntanlegar flestum. Aðgangseyrir er kl. 1000 og em þá innifaldar léttar veiting- ar. Einnig verður barinn opinn fyr- ir þá sent þess óska. Húsið opntir kl. 20.00 en dagskráin hefst kl. 21.00. Þið sem bjugguð eða búið í Grænásnum mætið endilega og hittið gamla vini og kunningja. Ef einhverjar spurningar vakna þá hafið samband við; Einar Ara í s. 421-3613. Stefán Thordersen í s. 421-2520 eða Kristínu Kristjáns- dóttur (litlu) í s. 421 -5734. Stöðuprófí FS verða haldin sem hér segir: Mánudaginn 5. janúar 1998 kl. 18:00: Enska Þriðjudaginn 6. janúar 1998 kl. 18:00: Danska, norska, þýska og sænska Miðvikudaginn 7. janúar 1998 kl. 18:00: Stærdfrædi Fimmtudaginn 8. janúar 1998 kl. 18:00 Italska og spænska Hvert próf kostar kr. 2.000.- sem greidist um leid og próf er tekið. Skrá þarf í stöðuprófin fyrir 30. desember n.k. A ðstoðarskólameistari. JOLABLAÐ Víkurfréttir
Qupperneq 1
Qupperneq 2
Qupperneq 3
Qupperneq 4
Qupperneq 5
Qupperneq 6
Qupperneq 7
Qupperneq 8
Qupperneq 9
Qupperneq 10
Qupperneq 11
Qupperneq 12
Qupperneq 13
Qupperneq 14
Qupperneq 15
Qupperneq 16
Qupperneq 17
Qupperneq 18
Qupperneq 19
Qupperneq 20
Qupperneq 21
Qupperneq 22
Qupperneq 23
Qupperneq 24
Qupperneq 25
Qupperneq 26
Qupperneq 27
Qupperneq 28
Qupperneq 29
Qupperneq 30
Qupperneq 31
Qupperneq 32
Qupperneq 33
Qupperneq 34
Qupperneq 35
Qupperneq 36
Qupperneq 37
Qupperneq 38
Qupperneq 39
Qupperneq 40
Qupperneq 41
Qupperneq 42
Qupperneq 43
Qupperneq 44
Qupperneq 45
Qupperneq 46
Qupperneq 47
Qupperneq 48
Qupperneq 49
Qupperneq 50
Qupperneq 51
Qupperneq 52
Qupperneq 53
Qupperneq 54
Qupperneq 55
Qupperneq 56
Qupperneq 57
Qupperneq 58
Qupperneq 59
Qupperneq 60
Qupperneq 61
Qupperneq 62
Qupperneq 63
Qupperneq 64
Qupperneq 65
Qupperneq 66
Qupperneq 67
Qupperneq 68
Qupperneq 69
Qupperneq 70
Qupperneq 71
Qupperneq 72

x

Víkurfréttir

Direct Links

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Víkurfréttir
https://timarit.is/publication/1102

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.