Morgunblaðið - 29.06.2016, Síða 23

MINNINGAR 23
MORGUNBLAÐIÐ MIÐVIKUDAGUR 29. JÚNÍ 2016
Stefanía Ágústs-
dóttir, fyrrverandi
húsfreyja í Ásum,
lést 21. maí sl. Með
henni er gengin kona sem hefur
ætíð haft stórt pláss í hjarta mínu
og langar mig til að minnast henn-
ar með fáeinum orðum. Ég kom
fyrst að Ásum aðeins 14 ára gam-
all, hafði verið ráðinn vinnumaður
þar á bæ. Við fráfall Stefaníu, eða
Stebbu eins og hún var kölluð,
leitar hugur minn til þeirra ára
sem ég dvaldi í Ásum. Þakklæti er
mér efst í huga, þakklæti fyrir að
hafa fengið að starfa á góðu
sveitaheimili og kynnst Stebbu
sem gekk mér nánast í móðurstað
á þessum árum. Ég var vinnu-
maður í Ásum í þrjú ár. Það var
gott að vera í Ásum og þrátt fyrir
að ég væri unglingur á viðkvæm-
um aldri, þá var ekkert sem trufl-
aði mig. Bústörfin áttu hug minn
allan ásamt góðri samveru með
heimilisfólkinu sem kom fram við
mig eins og ég væri einn af fjöl-
skyldunni. Ekki get ég skrifað um
dvöl mína í Ásum án þess að
minnast á Guðmund Ámundason,
eiginmann Stebbu. Gummi, eins
og hann var kallaður daglega, var
Stefanía
Ágústsdóttir
✝ StefaníaÁgústsdóttir
fæddist 12. nóv-
ember 1924. Hún
lést 21. maí 2016.
Útför Stefaníu
fór fram 10. júní
2016.
húsbóndi minn og
unnum við mikið
saman. Gummi var
stórbóndi í mínum
augum. Lausa-
göngufjósið og
mjaltagryfjan, sem
var nýjung á þessum
árum, báru þess
merki að þarna var
stórhuga maður á
ferð. Gummi var
söngmaður góður og
tók oft lagið við mjaltir í fjósinu.
Stebba var húsmóðirin á bænum
en lét sig aldrei vanta í fjósið, hún
fylgdist vel með búskapnum. Sím-
stöð var í Ásum á þessum árum og
mikill gestagangur. Stebba stóð
vaktina í eldhúsinu, bar fram kaffi
ásamt meðlæti og enginn fór
svangur heim. Þegar ég hugsa til
áranna minna í Ásum er gaman að
rifja upp hversu samhent þau
hjón voru og báru mikla virðingu
hvort fyrir öðru. Ég heimsótti
Stebbu daginn áður en hún lést,
sú heimsókn er mér mikils virði
þrátt fyrir að ljóst væri í hvað
stefndi. Þakkir sendi ég öllum
þeim sem önnuðust Stefaníu síð-
ustu árin hennar. Börnum Stef-
aníu sendi ég samúðarkveðjur og
þakklæti fyrir góð kynni gegnum
árin. Öðrum ættingjum sendi ég
einnig mínar bestu kveðjur.
Eyþór Brynjólfsson.
Frænka mín, Stefanía Ágústs-
dóttir, fæddist að Ásum í Gnúp-
verjahreppi árið 1924. Hún á ætt-
ir að rekja til Ásólfsstaðar í
Þjórsárdal. Hún bjó allan sinn bú-
skap að Ásum, allt frá því fyrir
1950. Henni var, eins og mörgu
öðru hreppafólki, margt til lista
lagt. Einkum var hún frábær
söngkona á yngri árum og að auki
góð leikkona.
Ungur var ég í sveit að Ásum.
Þar kynntist ég Stebbu, eins og
hún var oftast kölluð, foreldrum
hennar og systkinum. Þau kynni
áttu eftir að vara lengi eins og til
stendur um góða vináttu. Rík til-
hneiging var ávallt að koma við að
Ásum öðru hverju, einkum á sum-
artíma, og heilsa upp á Stebbu og
annað frændfólk sem þar bjó.
Með því móti mynduðust afar
sterk tengsl við Ásafólkið sem
hefur ávallt verið mér eins og
önnur fjölskylda.
Oft var gestkvæmt að Ásum
auk þess sem fjölskyldan var stór.
Á helgum dögum tíðkaðist mjög
að aka austur að Ásum til að
heimsækja vini og vandamenn.
Gestagangur var því oftlega í
meira lagi. Stebba stóð þá ávallt í
stafni eins og henni einni var lag-
ið. Eldri bróðir minn, sem var
mjög hagvanur að Ásum, læddi
því eitt sinn að mér að stundum
væri gestagangur það mikill að
matast þyrfti í „hollum“. Ég held
að hann hafi þar hitt naglann á
höfuðið.
Stebba var hlýleg í viðmóti og
mér fannst hún alltaf brosandi.
Hún gat gert gott úr öllum hlut-
um en var þó grandvör og aldrei
mátti hallmæla neinum. Hún
hafði sterkar skoðanir á ýmsum
málefnum. Þar bar hæst um-
hyggju fyrir óspilltri náttúru
landsins. Í þeim efnum var hún af-
ar staðföst. Ég heimsótti hana
ávallt öðru hverju á síðari árum
eða hafði samband við hana í
síma. Að lokum var hún orðin
þreytt eins og gengur.
Ég sendi öllu Ásafólki minn-
ingakveðjur vegna fráfalls
Stebbu.
Stefán Már Stefánsson.
HINSTA KVEÐJA
Það var alltaf gott að
koma til langömmu. Það
var svo hlýtt og notalegt
inni hjá henni og hún átti
alltaf sælgæti eða kex.
Stundum sátum við og
hlustuðum á morgunleik-
fimina í útvarpinu og gerð-
um æfingar saman. Stund-
um talaði hún um gamla
daga. Langamma var alltaf
góð við alla og tók á móti
öllum með hlýtt bros og op-
inn faðminn. Gangi þér vel
á leiðinni til Guðs, elsku
langamma, nú verður
langafi glaður að hitta þig
aftur.
Karen Sif, Iðunn Ósk,
Baldur Már og Óðinn Þór.
✝ Gestur Vigfús-son fæddist 8.
mars 1926 í
Reykjavík. Hann
lést á hjúkr-
unarheimilinu
Hömrum í Mos-
fellsbæ 10. júní
2016.
Foreldrar hans
voru Vigfús Lúðvík
Árnason, f. 18.9.
1891 í Reykjavík,
d. 2.4. 1957, og Vilborg Elín
Magnúsdóttir, f. 19.6. 1892 að
Sveinsstöðum í Neshreppi, Snæ-
fellsnesi, d. 30.1. 1951. Systkini
hans voru Hulda, Árni, Guðrún,
Aðalheiður Hulda, Bjarni, Bára,
Vilborg, Guðrún, Jóhann og
Gestur og Ásta bjuggu mest-
allan sinn búskap í smáíbúða-
hverfinu í Háagerði 41, sem
Gestur byggði 1954 með aðstoð
bræðra og vina sinna. Gestur
starfaði á unglingsárum við
ýmis störf til lands og sjós.
Hann vann við bústörf á Eiríks-
bakka í Biskupstungum, á Þúfu
í Ölfusi (þar sem hann hitti
Ástu eiginkonu sína á þarnæsta
bæ, Þurá), síðan sem starfs-
maður hjá Litur og lökk,
Stjörnubúðinni hjá Sverri
Bernhöft, sem háseti hjá Eim-
skip og sem starfsmaður í
Sjálfstæðishúsinu. Hann starf-
aði lengst af sem leigubílstóri á
BSR, eða í 18 ár, og sem stjórn-
andi bensínstöðvar Olís í Mos-
fellsbæ í 12 ár og síðast sem
starfsmaður Sorpu.
Útför Gests fór fram frá Há-
teigskirkju 27. júní 2016.
Ægir. Ægir lifir
systkini sín.
Gestur giftist 11.
maí 1947 eiginkonu
sinni, Ástu Mar-
teinsdóttur frá
Þurá í Ölfusi, f.
16.2. 1925, d. 1.5.
1988. Foreldrar
hennar voru Mar-
teinn Eyjólfsson og
Svanborg Anna
Jónsdóttir, ábúend-
ur á Þurá. Börn Gests og Ástu
eru fjögur; Svanur Marteinn,
Ingibjörg (látin 20.10. 2006),
Valgeir og Vilbergur Vigfús.
Dóttir Gests er Anna María
Gestsdóttir. Barnabörnin eru 19
og barnabarnabörnin eru 31.
Gestur Vigfússon kvaddi
þennan heim á bjartasta tíma
ársins. Það verður engin veiði
þetta sumarið. Nokkrum sinn-
um á síðustu árum var fararsnið
á Gesti en hann reis alltaf upp
aftur, tilbúinn með stöngina.
Það er vandfundinn sá veiðimað-
ur sem hafði meiri þolinmæði og
úthald við árbakkann en Gestur.
Gestur var ekki allra og lítið
mannblendinn, en honum þótti
óskaplega gaman að spjalla við
það fólk sem hann þekkti, sér-
staklega þó um málefni líðandi
stundar og oft var tekist á um
stjórnmál og ástandið í landinu.
Gestur lifði tímana tvenna þegar
fólk þurfti að basla til að lifa af.
Hann þekkti alvöru kreppu og
erfiðleika og kom víða við í
vinnu. Hann rak lengi bensín-
stöð í Mosfellsbæ og án efa
minnast hans margir þaðan.
Gestur var sveitamaður í eðli
sínu, hafði gaman af skepnum,
þó sérstaklega hestum og hund-
um. Við ræddum það stundum í
gamni að ég færi í hesta-
mennsku og hann myndi sjá um
að gefa og hirða húsin. Þegar
hann flutti í Árbæinn, í litlu
íbúðina á jarðhæðinni, dundaði
hann við að gefa fuglunum sem
sóttu í lóðina og gætti þess vel
að nóg væri til að kroppa í á
harðfenninu.
Það var barnmargt og líf og
fjör á árum áður í kringum Gest
og Ástu í Háagerðinu, alltaf
pláss fyrir eitt barn enn í heim-
sókn eða pössun. Þau voru
óskaplega gjafmild og biðu af-
komendurnir spenntir þegar
hjónin komu heim úr árlegum
verslunarferðum til Englands.
Það brást ekki að upp úr tösk-
unum kom eitthvað fyrir alla í
fjölskyldunni, fatnaður eða leik-
föng, og allt smellpassaði.
Gestur hafði sig ekki mikið í
frammi né bar hann tilfinningar
sínar á torg, en hann var alltaf
til staðar fyrir sitt fólk og
studdi það ef hann gat. Dætur
mínar nutu gjafmildi hans og
nærveru, eins og gengur og
gerist um afabörn. Ég átti
margar góðar stundir með Gesti
og naut oft samverunnar í góðu
spjalli og þáði góð ráð og leið-
beiningar um ýmsar ráðgátur
lífsins.
Ég þakka Gesti Vigfússyni
langa samfylgd og votta afkom-
endum hans samúð mína.
Ragna Rögnvaldsdóttir.
Elsku afi.
Þegar ég sit hér á þessum
fallega júnídegi að skrifa til þín
nokkrar línur rennur margt í
gegnum huga minn. Ég var
þeirrar gæfu njótandi að um-
gangast þig daglega alla mína
æsku.
Ég var ekki nema 12 ára
gamall þegar þú treystir mér til
þess að fara að afgreiða bensín
hjá þér. Þetta kom sér vel fyrir
mig, strák sem vildi safna sér
aurum til að kaupa sér ýmsa
hluti sem drengi á þessum aldri
langar í. Það voru forréttindi að
alast upp með þig í nágrenni við
æskuheimilið mitt. Ég man
hvað mörgum þótti gaman að
æsa þig upp og var það oftast
tengt Knattspyrnufélaginu Val.
Ef það gekk ekki sem best hjá
þeim þá fékkstu skot á þig sem
þér þótti ekkert spennandi að
heyra. Mér eru minnisstæðir
allir veiðitúrarnir austur í Ölf-
us, þar varst þú á heimavelli og
mikil aflakló, var alveg einstakt
að fylgjast með þér með stöng-
ina úti í að bíða eftir að fisk-
urinn biti á.
Maí 1988 man ég eins og
hann hafi gerst í gær, það var
mikill sorgardagur fyrir fjöl-
skylduna þegar amma Ásta
kvaddi. Hún var þér allt og dó
stór hluti af þér við fráfall henn-
ar, fannst mér þú aldrei ná þér
á strik almennilega eftir það.
Haustið 1990 hættuð þið
rekstrinum fyrir Olís og var sá
viðskilnaður ekki eins og þú
hefðir viljað eftir 18 ára þjón-
ustu við fyrirtækið, en þú hófst
fljótlega störf hjá Sorpu í kjöl-
farið og endaðir þína starfsævi
þar. Þar varst þú sáttur og kom
ég reglulega við hjá þér að
rabba við þig.
Bíladella þín var mikil og
hafðir þú miklar mætur á amer-
ískum bílum. Ég man hvað þú
varst ánægður þegar ég kom til
þín á nýlegum Ford-pallbíl og
keyrði þig í bankann, þér
fannst of mikið af tökkum í bíl-
um nú til dags. Þú varst mikill
sögumaður og hafði ég gaman
af því að heyra þig segja sögur
frá leigubílaárunum þínum og
þegar þú varst á síðutogurun-
um. Þá varst þú í essinu þínu og
virtist upplifa tímana aftur með
bros á vör.
Seinustu árin þín dvaldir þú
á hjúkrunarheimilinu Hömrum
í Mosfellsbæ steinsnar frá Ol-
ísstöðinni sem þú rakst í ára-
raðir með glæsibrag. Hægt og
rólega fjaraði lífið þitt út og
varst þú ekkert í líkingu við það
sem áður var, seinustu mánuði
var mjög erfitt að koma og
horfa á þig í þessu ástandi þar
sem þú hættir nánast að tala en
ég sat þá og sagði þér sögur frá
mínu lífi og vonaði ég að þú
heyrðir þær. Lífið er ekkert
annað en minningar og við
reynum eftir fremsta megni að
hafa þær gleðilegar en öll ger-
um við mistök en við lærum og
lifum með þeim. Minningar
mínar um þig eru bara góðar og
mun ég varðveita þær til ævi-
loka. Ég er þakklátur fyrir að
hafa fengið að ganga með þig í
hjólastólnum viku fyrir andlát
þitt góðan hring þar sem ég
stöðvaði við bensínstöðina og
lét hugann reika frá árunum
þaðan. Ég talaði látlaust allan
tímann á göngu okkar á þessum
fallega sumardegi en þú sagðir
lítið en ég er þess viss um að þú
hafir meðtekið það allt. Ég er
þess viss að Ásta amma og
Ingibjörg dóttir þín hafi tekið á
móti þér brosandi á vör með út-
breiddan faðminn.
Elsku afi, 28 ára bið þín er á
enda. Takk fyrir allt og hvíldu í
friði. Þinn nafni,
Gestur Valur.
Gestur Vigfússon
Elskulegur faðir okkar, tengdafaðir, afi og
langafi,
BRAGI ÞORSTEINSSON
verkfræðingur,
lést laugardaginn 25. júní.
Útför hans fer fram frá Neskirkju
þriðjudaginn 12. júlí klukkan 15.
.
Helga Bragadóttir, Jóhann Sigurjónsson,
Halldóra Bragadóttir, Árni B. Björnsson,
Sveinn Bragason, Unnur Styrkársdóttir,
barnabörn og langafadrengur.
Elskulegur faðir okkar, tengdafaðir, afi
og langafi,
HAUKUR OTTESEN JÓSAFATSSON
bifreiðastjóri,
áður til heimilis að Laugarásvegi 30,
lést á hjúkrunarheimilinu Mörk fimmtu-
daginn 16. júní.
Jarðarförin hefur farið fram í kyrrþey að ósk hins látna.
Starfsfólki Markar er sérstaklega þakkað fyrir alúð og hlýju við
umönnun hans.
.
Örn Ottesen Hauksson, Þórunn Oddsdóttir,
Erla Ottesen Hauksdóttir, Guðni Kjartansson,
Haukur Ottesen Hauksson, Guðlaug Þorgeirsdóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.
Við færum öllum innilegar þakkir fyrir
auðsýnda samúð og kærleika við andlát og
útför ástkæru móður okkar, tengdamóður,
ömmu og langömmu,
ÞÓRDÍSAR HALLDÓRU
SIGURÐARDÓTTUR,
Gullengi 6,
Reykjavík,
sem lést á líknardeild Landspítalans 15. júní og var jarðsungin
frá Grafarvogskirkju fimmtudaginn 23. júní.
.
Jónína Jóhannsdóttir,
Sigurður Jóhannsson, Áslaug Jóna Sigurbjörnsd.,
Auður Haraldsdóttir, Atli Már Sigurðsson,
Erla Haraldsdóttir, Magnús Hreggviðsson,
Haukur Páll Haraldsson, Marilee Haraldsson,
Hjörtur Haraldsson, Sólveig Níelsdóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.
Ástkær móðir okkar, tengdamóðir, amma
og langamma,
JÓNÍNA HALLGRÍMSDÓTTIR,
Klaufabrekkum,
sem lést á Dalbæ, heimili aldraðra, Dalvík,
25. júní verður jarðsungin frá Urðakirkju,
Svarfaðardal, laugardaginn 2. júlí klukkan 13.30.
.
Jón Hreinsson, Snjólaug Valdimarsdóttir,
Hallgrímur Hreinsson, Sigurlín Kjartansdóttir,
Sigurður Hreinsson, Arnfríður Friðriksdóttir,
Soffía Hreinsdóttir, Gunnlaugur Sigurðsson,
barnabörn og barnabarnabörn.
Okkar ástkæra
SVALA GÍSLADÓTTIR,
Stöng í Mývatnssveit,
sem lést á Sjúkrahúsinu á Akureyri 20. júní,
verður jarðsungin frá Skútustaðakirkju
mánudaginn 4. júlí klukkan 14.
Fyrir hönd aðstandenda,
.
Ásmundur Jón Kristjánsson.