Ægir - 01.07.2015, Blaðsíða 9

9
Ætlaði alltaf að verða skipstjóri
Bjarni er fæddur og uppalinn á
Akureyri og hóf sjósókn ungur
að árum. Fór fyrst með föður
sínum, Bjarna Jóhannessyni
skipstjóra á Snæfelli EA 740
sumarið þegar hann var 7 ára
gamall, árið 1956. „Barnavernd
hefði líklega þurft að skipta sér
eitthvað af þessu ef gerst hefði í
dag, en þá voru aðrir tímar og
þótti ekki tiltökumál þó strákar
færu með pabba sínum á sjó
þetta ungir,“ segir Bjarni, sem
strax fann taktinn og ákvað að
hann skyldi verða skipstjóri
þegar hann yrði stór. „Við vor-
um spurð að þessu krakkarnir í
bekknum þegar við vorum 7
ára, flestir strákar vildu verða
löggur eða slökkviliðsmenn, en
við vorum tveir sem horfðum í
aðrar áttir. Ég kvaðst ætla að
verða skipstjóri og Árni Gunnar
Sigurðsson bekkjarbróðir minn,
flugstjóri. Báðir stóðu við
ákvarð anir sínar.“
Bjarni segir að Snæfellið
gamla hafi verið merkilegasta
skip sem smíðað hefur verið við
Eyjafjörð. Það var smíðað í
Skipasmíðastöð KEA og fór á
flot árið 1943. Skipið var 167
tonn að stærð, stærsti trébátur
þess tíma. Bjarni fylgdi föður
sínum á sjóinn næstu sumur,
1957, ‘58 og svo á Björgúlf frá
Dalvík sumarið 1959. „Síðasta
sumarið var ég munstraður um
borð sem skítakokkur og fékk
að skræla kartöflur og vinna
fleiri álíka verk. Mér þótti það
alveg ágætt.“
Með fulla vasa fjár í
Stýrimannaskólanum
Eftir gagnfræðapróf hugðist
Bjarni fara í Stýrimannaskólann
í Reykjavík, en í ljós kom að
hann vantaði siglingatíma eftir
15 ára aldur, „þannig að ég
smellti mér einn vetur í Vélskól-
ann í staðinn,“ segir hann.
Næstu þrjá vetur nam hann svo
við Stýrimannaskólann og lauk
náminu með farmannaréttind-
um. „Mér þótti mjög gaman í
skólanum, þetta var góður og
skemmtilegur tími. Á sumrin
var ég í Norðursjónum og mað-
ur kom í skólann með fulla vasa
fjár, það var mikið út úr þessu
að hafa og allt borgað þegar
komið var í land eftir úthaldið.
Líkast til hef ég aldrei þénað
jafn mikið og á þessum árum.“
Þrælerfiður en skemmtilegur
tími í Norðursjónum
Bjarni útskrifaðist árið 1971,
stýrimaður og skipstjóri og fór
beint til starfa á Súlunni, var þar
stýrimaður í fyrstu en tók fljót-
lega við stjórn skipsins. „Við
vorum á þessum árum mikið í
Norðursjó, öll sumur og fram á
haust allt til ársins 1976. Upp-
sjávarskipin stunduðu veiðar
þar af krafti allt frá haustinu
1968,“ segir hann, en einnig var
loðnuveiði stunduð af meiri
krafti en áður hafði tíðkast, að-
allega seinnipart vetrar.
„Yfirleitt voru menn um 3
mánuði úti í einu og jafnvel
fleiri, en af og til var hægt að
skjóast heim í smá frí. Þetta var
auðvitað ekkert annað en þræl-
dómur, erfiðisvinna og gríðar-
legar tarnir. Við veiddum í
„Mitt mesta lán er að hafa komist í gegnum öll þessi ár svo gott
sem slysalaust, að hafa skilað öllum heilum heim. Það er dýr-
mætt og stendur í raun upp úr öllu öðru. Velgengni er vissulega
ágæt og ekki hægt að segja annað en okkur hafi almennt gengið
mjög vel. Gæfan þegar upp er staðið felst hins vegar í því að
koma mannskapnum heilum í land,“ segir Bjarni Bjarnason fyrr-
verandi skipstjóri og eigandi þess kunna loðnuskips Súlunnar EA
300. Bjarni stundaði sjómennsku á Súlunni í yfir 40 ár, fór fyrsta
túrinn 17. mars 1968 og þann síðasta haustið 2009. Það ár var
skipið selt til Síldarvinnslunnar í Neskaupstað, en endaði sína
ævidaga í brotajárni í Belgíu fyrir fáum árum.
Bjarni Bjarnason fyrrverandi eigandi og skipstjóri Súlunnar EA 300
Mesta gæfan að hafa skilað
öllum heilum heim
Æ
g
isv
iðta
l