Morgunblaðið - 12.09.2016, Blaðsíða 13

Morgunblaðið/Eggert
Nóg að gera Eva spinnur á rokk, Agnes kembir, Svavar stígur spunarokkinn og Guðni við vefnað í vefstólnum.
heimilisnota, til að spinna fínan þráð
úr plötulopa, en úr bandinu voru
prjónaðar flíkur á okkur heimilis-
fólkið. Þetta var líka hentugur grip-
ur sem hægt var að flytja á milli
bæja. En það var einnig ofið á mínu
heimili, því þar var vefstóll svipaður
þeim sem Guðni á.“
Úlpa ofin úr rauðköflóttu
Guðni segir móður sína Guð-
laugu Guðnadóttur hafa átti vefstól-
inn sem hann sitji við.
„Diðrik frændi minn, sem alltaf
var kallaður Diddi í Einholti, smíð-
aði þennan vefstól og ég lærði að
vefa á hann sem strákur. Ég var
ekki gamall þegar ég óf trefil handa
sjálfum mér úr sauðalitunum í þess-
um stól, en ég er löngu búinn að týna
honum, því miður. Ég man sér-
staklega eftir að saumuð var rauð-
köflótt úlpa á bróður minn
úr efni sem ofið var í
stólnum.“
Guðni segist
ekki kunna að
setja upp í vef-
stólinn en hann
láti Agnesi um
það, enda hafi hún
lokið textílnámi frá
Myndlistaskól-
anum í Reykjavík,
þar sem slíkt er
kennt.
„Það er seinlegt
verk að vefa en það
nuddast áfram þeg-
ar setið er við,“
segir Guðni, sem
er ríflega hálfn-
aður með fyrri
trefil af tveimur
sem Agnes hef-
ur sett upp í vef-
stólinn. En Guðni
á nóg til af þolin-
mæði og segist
kannski ætla að
vefa sér rúmteppi, því hann tími ekki
að nota rúmteppið sem móðir hans
óf forðum.
„Karlar ófu jafnt á við konur
eftir að vefstólarnir komu og hægt
var að sitja við það, en fyrir tíma
stólanna gengu konur hring eftir
hring þegar þær stóðu við vefnaðinn
og þurftu að ganga allt að 30 kíló-
metra á dag við verkið. Karlarnir
nenntu því náttúrlega ekki,“ segir
Guðni og hlær.
Sögur af nautaréttum
Þau una öll fjögur hag sínum
vel í skúrnum við handverkið og Eva
er í læri hjá Agnesi sem lánaði henni
hollenska rokkinn. „Agnes plataði
mig til að vera með í skúrnum fyrir
hátíðina og ég sé ekki eftir því, núna
er ég að læra að kemba, spinna og
vefa. Það er gaman að leika sér hér,“
segir Eva. Og víst er hún
notaleg stemningin í bíl-
skúrnum, róandi hljóðin í
rokkunum og í
útvarpinu
hljóma ætt-
jarðarlög. Og ýmislegt
ber á góma í spjallinu
þeirra á milli, Eva og
Agnes fá gjarnan að
heyra ýmislegt frá fyrri
tíð. „Þeir eru gullmolar,
þessir tveir karlar.
Okkur finnst gaman að heyra
frá þeim tíma þegar þeir voru
að alast upp hér í sveitinni fyr-
ir margt löngu. Þeir voru áðan að
segja okkur frá nautaréttum hér í
Tungunum þegar Hekla gaus árið
1970, en þá varð svo mikið öskufall
og eitrun að flytja þurfti nautgripi
frá nokkrum bæjum í Tungunum og
fara með þá í Flóann. Þegar óhætt
var að flytja gripina heim aftur var
þeim öllum safnað í Tungnaréttir og
síðan voru þeir dregnir í dilka,“
segja þær Agnes og Eva, sem eru af-
ar sáttar við félagsskapinn og sög-
urnar.
„Við verðum margs vísari við
handverkið, þetta eru ómetanlegar
stundir, og maður veit aldrei hvar
þetta ævintýri endar. Kannski verð-
um við með farandsýningu,“ segir
Agnes og heldur áfram að kemba
ullina.
DAGLEGT LÍF 13
MORGUNBLAÐIÐ MÁNUDAGUR 12. SEPTEMBER 2016
www.fr.is
FRÍTT VERÐMAT
ENGAR SKULDBINDINGAR
HRINGDU NÚNA
820 8081
sylvia@fr.is
Sylvía G. Walthersdóttir
Löggiltur fasteignasali
Salvör Davíðsdóttir
Nemi til lögg.fasteignasala
Brynjólfur Þorkellsson
Sölufulltrúi
Sjöfn Ólafsdóttir
Skrifstofa
Spunnið Agnes er lagin við að spinna þráð á hollenska rokkinn sinn.
Ullarvinna Agnes kembir ullina og gerir hana klára fyrir rokkinn hjá Evu.
Hrosshár Guðni spinnir þráð úr hrosshári á halasnældu, gengur sæmilega.
Reipi Guðni bjó það
til úr heyrúlluneti og
smíðaði hagldir.
Karl Bretaprins gerði sér lítið fyrir og skellti sér í hnakkinn á öldnum hjólfáki
frá árinu 1933, sem notaður var til að koma símskeytum til skila hér áður fyrr,
en hátíð var haldin fyrr í þessum mánuði til heiðurs bresku póstþjónustunni.
AFP
Kalli skellti sér á hjólfákinn