Morgunblaðið - 28.11.2016, Side 12

12 DAGLEGT LÍF
MORGUNBLAÐIÐ MÁNUDAGUR 28. NÓVEMBER 2016
Díana Rós A. Rivera
dianarosarivera@gmail.com
Þ
orgrímur Kári sat á
yngri árum nokkur
námskeið hjá Mynd-
listaskóla Reykjavíkur
og að loknu stúdents-
prófi við Menntaskólann í Reykjavík
lá leiðin í listnám í listaakademíunni
ESA St. Luc Bruxelles í Belgíu.
Hann játar því að hafa alltaf verið
teiknandi og segir það hafa verið
ástríðu frá unga aldri. Hann segist
alltaf hafa ætlað sér í myndlistar-
nám og hafa valið skólann í Belgíu
því að þar var í boði braut sem var
sérstaklega tileinkuð mynda-
sögugerð, enda rík hefð fyrir
myndasögum þar í landi, auk þess
sem kennari hans í myndlistaskól-
anum hafði mælt með skólanum.
Sem barn hafði hann mikið dá-
læti á belgískum teiknimyndasögum
á borð við Tinna og Ástrík en teikni-
stíll hans kemur annars staðar frá.
„Ég las mikið Andrés Önd og ef
teikningar mínar úr myndasögunum
eru skoðaðar held ég að stíllinn sé
undir augljósum áhrifum þaðan.“
Auka verður aðal
En hvernig fer maður úr teikni-
myndaseríu og yfir í skáldsögu?
„Það er frekar einfalt. Ég fékk
þessa hugmynd þegar ég var í 4.
bekk í MR og áleit sem svo að það
mundi taka of langan tíma að teikna
þetta allt þannig að ég ákvað að
skrifa bara sögu í staðinn,“ segir
Þorgrímur Kári, en bókin er þykk
og mikil og ekki ólíklegt að það hefði
verið ansi tímafrekt að teikna jafn
langa sögu. „Ég var líka hræddur
um að ef ég reyndi að teikna söguna
mundi hún taka það miklum breyt-
ingum á meðan ég teiknaði hana að
þegar ég væri búin með hana væri
ég ekki lengur ánægður með byrj-
unina.“
En þótt hvort tveggja sé sköp-
un, að teikna og semja texta, er það
ekki endilega líkt. Eða hvað?
„Fyrir mér er ekki mikill mun-
ur. Ég held að ég hafi alltaf teiknað
fyrst og fremst til að segja sögur.
Það var því í rauninni ekki mikið
stökk fyrir mig að skrifa sögu í stað-
inn fyrir að teikna hana. Ég hef líka
alltaf lesið töluvert mikið og tel mig
hafa þokkalegan skilning á því
hvernig maður segir sögu með orð-
unum einum saman.“
Áhugi á norrænni goðafræði
Eins og fram kemur á bakhlið
Sköglu eru sögusvið og persónur
dregin víðs vegar að úr kvæðum og
handritum fornskálda um norrænu
goðin og heim þeirra. Sagan segir
frá dverg sem heitir Nýráður og
mennskri fósturdóttur hans, Skögul.
Þegar þau halda til fundar við kon-
unginn í Næríki á hvorugt þeirra
von á hremmingunum sem bíða
þeirra. Launráð verða til þess að
þeim er stíað í sundur og þurfa þau
að vaða eld og brennistein til þess
að finna hvort annað á ný.
Aðspurður segir Þorgrímur
Kári vonast til þess að bókin sé fyrir
alla, allt frá táningum til þeirra sem
hafi mikinn áhuga á norrænni goða-
fræði. „Þegar ég geri sögur miða ég
venjulega við það sem mér finnst
sjálfum skemmtilegt.“ Hann segist
alltaf hafa haft áhuga á goðafræði
og lesið mikið svokallaðar Goð-
heimabækur, sem eru teiknimynda-
sögur byggðar á norrænni goðfræði
eftir Peter Madsen, og segir frá-
bært að farið hafi verið í að þýða
þær allar yfir á íslensku og endur-
útgefa.
Hugmyndina að Sköglu fékk
hann hins vegar í menntaskóla þeg-
ar farið var yfir Snorra-Eddu og
fleiri forn norræn handrit. Þar
kynntist hann mörgum auka-
persónum í handritunum sem birt-
ust einu sinni eða tvisvar og síðan
ekki meir og þær vöktu áhuga hans.
Á svipuðum tíma komu svo út bæði
ofurhetjumyndin um Þór og ís-
lenska teiknimyndin um Þór. „Ég
fór að velta fyrir mér hvort það
væri hægt að gera heilsteypta sögu
byggða á goðafræðinni sem væri
ekki með Þór í aðalhlutverki og
væri heldur ekki með neinni þekktri
persónu, hvort það væri hægt að
spinna einhvern veginn út frá því
efni sögu sem gerðist í sama heimi
og maður les um í handritunum, en
sem væri ekki um neinar frægar
persónur.“
Þorgrímur Kári útskrifaðist í
vor úr náminu í ESA St. Luc Brux-
elles og spurður að því hvað sé á
döfinni hjá honum segist hann enn
ekki búinn að ákveða hver næstu
skref verði. Honum finnist hvort
tveggja skemmtilegt, að teikna og
skrifa sögur, og geti ekki gert upp á
milli, enda sé það óþarfi. „Ég held
að maður geti alveg gert bæði.“
Hann segist vera með ákveðnar
hugmyndir í kollinum þótt þær séu
ekki fastmótaðar enn þá. „Ætli ég
geri ekki myndasögu næst til að
breyta til.“
Það er augljóst að Þorgrímur
Kári getur sagt sögur á fleiri en
einn veg.
Upplestur Rithöfundurinn Þorgrímur Kári Snævarr les kafla úr Sköglu í útgáfuhófi í bókaverslun Eymundssonar.
Að segja sögu
með myndum
og orðum
Þorgrímur Kári Snævarr var 15 ára gamall þegar
hann vann myndasögusamkeppni Borgarbóka-
safnsins og Myndlistaskólans í Reykjavík með broti
úr myndasögu sinni Bórisfrísa. Hann fékk í kjölfarið
myndasöguna birta sem framhaldssögu árin 2009-
2010 og síðar aðra sögu, Skar og Skarkala, árin
2011-2012, en nýverið kom út fyrsta skáldsaga hans
hjá útgáfunni Óðinsauga sem ber heitið Skögla,
helreið Nýráðs til Jötunaheima.
Söguhetjurnar Skögul og dvergurinn Nýráður.
Við stöndum öll frammi fyrirýmsum vandamálum á lífs-leiðinni, þau eru sjálfsagð-ur hluti af lífinu. Vanda-
málin geta verið misstór og misjafnt
hversu auðvelt er að leysa þau. Við
bregðumst mismunandi við ef eitt-
hvað bjátar á en margir hafa örugg-
lega upplifað þá tilfinningu að erf-
iðleikarnir séu svo yfirþyrmandi að
það hljóti að vera ómögulegt að leysa
úr þeim. Hvort sem við erum að
reyna það ein eða með öðrum.
Það gerist að við sitjum föst og ein-
blínum svo mikið á vandamálið að við
komum ekki auga á neinar lausnir.
Einföld mynd af þessu er maðurinn
sem stendur fyrir framan lyftudyrnar
og les aftur og aftur seðilinn þar sem
stendur að lyftan sé biluð. Hann þarf
að komast upp á þriðju hæð en áttar
sig ekki á að horfa aðeins til hliðar
þar sem hann hefði komið auga á
tröppur. Maður í hjólastól hefði þurft
að finna enn aðra lausn, t.d. að
hringja og biðja um að fundurinn yrði
haldinn á fyrstu hæð. Það eru ekki
sömu lausnir sem henta okkur öllum.
Stundum reynum við að leysa
sama vandamálið ítrekað með sömu
aðferðum. Það er eins og við höldum
að með því að beita sömu aðferðinni
aftur og aftur hverfi vandamálið að
lokum.
Nýjar lausnir
Býflugan sem vill komast út í
fríska loftið á það til að fljúga ítrekað
á rúðuna til að reyna að komast út.
Hún ætti bara að vita að glugginn
fyrir ofan hana er opinn og þar kæm-
ist hún auðveldlega út í fallegan sum-
ardaginn.
Til að leysa vandamál þarf að
reyna nýjar lausnir, ekki eitthvað
sem hefur verið margreynt og virkar
ekki.
Það er mikið til í því sem Amer-
ískur fréttamaður, Sydney J. Harris,
sagði einu sinni; að klípan sem við er-
um í er að við bæði hötum og elskum
breytingar, helst vildum við að allt
væri við það sama en yrði samt betra.
Þetta er náttúrlega algjör mót-
sögn, ekkert verður betra án þess að
breytast.
Þetta á við um sálræna og andlega
örðugleika eins og allt annað.
Hugrekki og vandamál
Það krefst oft hugrekkis að horfast
í augu við vandamálin, gera eitthvað í
málunum og koma af stað breyt-
ingum. Maður veit hvað maður hefur
en ekki hvað maður fær. Það sýnir sig
að stundum eru smávægilegar breyt-
ingar nóg og ekki mikið sem þarf til
að finna góða lausn.
Oft er það auðveldara að sjá lausn-
irnar á vandamálum annarra heldur
en sínum eigin og það getur verið
óþolandi að hlusta á aðra segja manni
hvernig maður á leysa málin. Einhver
sagði að bjartsýnismaðurinn sæi allt-
af björtu hliðarnar á vandamálum
annarra.
Ef við viljum finna okkar eigin
lausnir verðum við að leggja okkur
fram og vera tilbúin til breytinga þó
þær geti verið óttavekjandi.
 Heilsu- og ráðgjafarstofa, Skeifunni 11a,
Reykjavík.
www.heilsustodin.is
HEILSUPISTILL
Ásdís Herborg Ólafsdóttir
sálfræðingur
Ekkert verður betra án þess að breytast
Ráðvillt býfluga
Býflugan sem vill kom-
ast út í fríska loftið á
það til að fljúga ítrek-
að á rúðuna til að
reyna að komast út.
„Hver er staðan?“ heyrði hún
Káru spyrja fyrir aftan sig.
„Sigmundur og Sinfjötli unnu
saman á Óttari vendilkráku,“
svaraði Göndull án þss að hafa
augun af bardaganum, „Illugi
Gríðarfóstri barðist við Angantý
og sigraði hann en ég held ekki
að hann endist mikið lengur með
þetta magasár . . . ó, og Arn-
grímur frá Blómi er nýbúinn að
höggva höfuðið af kærastanum þínum.“
„Hvað þá?“ spurði Kára og hleypti brúnum. „Aftur?
Þetta er í þriðja skiptið í þessum mánuði„“
„Fimmta skiptið samkvæmt minni talningu,“ sagði
Göndull glottandi. „Segðu honum að hætta að draga
til sín athyglina í hvert sinn sem hann fellir einhvern.
Hann gæti alveg eins kastað frá sér vopnunum og
sagt: Hér er ég, vinsamlegast drepið mig!“
„Þetta er herópið hans,“ sagði Kára og geiflaði var-
irnar. „Það hræðir andstæðinga hans og stappar stál-
inu í félaga hans. Hann getur ekki barist án þess.“
Kollur kærasta Káru
BROT ÚR BÓKARKAFLA
Áhugasömum er bent á síðu
Þorgríms á Facebook, Teikningar
og sögur - Þorgrímur Kári Snæv-
arr, https://www.facebook.com/
TeikningarOgSogurThorgrimurK-
ariSnaevarr.