Dagblaðið Vísir - DV - 27.11.2015, Síða 62

Helgarblað 27.–30. nóvember 201546 Fólk Viðtal
H
era stígur tignarleg inn úr
nóvemberkuldanum, sveifl-
ar til kastaníubrúnu hárinu
og lítur í kringum sig þang-
að til hún kemur auga á
blaðamann sem veifar til hennar
og reynir að ná athygli. Hún brosir
hlýlega og segist ætla að panta sér
endurnærandi orkudrykk áður en
viðtalið hefst. Hera kemur til baka að
vörmu spori með grænleitan drykk
sem inniheldur án vafa öll nauðsyn-
leg næringarefni dagsins. Hún er að
stíga upp úr flensu, svo það veitir
ekki af að styrkja ónæmiskerfið með
öllum tiltækum ráðum. Það var því
ágætt að við mæltum okkur mót á
heilsuveitingastað í bænum.
Hún er nýkomin heim frá Chile
þar sem fjölskyldan dvaldi í rúmt ár,
en eftir að Hera sigraði í Vina del Mar-
söngvakeppninni þar í landi árið 2013
var eiginlega ekki um annað að ræða
en að fara út og fylgja sigrinum eftir.
Þreifa fyrir sér á nýjum slóðum.
Gleðin varð að sorg
„Við komum heim í júlí og við fjöl-
skyldan tókum okkur eiginlega
bara frí í tvo mánuði fyrir norð-
an þar sem við eigum jörð. Við
vorum þar að dúlla okkur í rign-
ingunni og kuldanum,“ segir Hera
og brosir, en hryssingslegt veður-
farið skipti þau litlu máli, enda búin
að vera stöðugt í sól langan tíma.
Sjálfri fannst henni bara notalegt
að komast í kuldann, þó að hún sé
eiginlega búin að fá sig fullsadda af
honum núna.
Í upphafi þessa árs stóð ekki til
að Hera kæmi heim frá Chile alveg
strax. En örlögin gripu í taumana
sem varð til þess að fjölskyldan tók
ákvörðun um heimför. „Það breytt-
ist allt stórkostlega þegar við upp-
götvuðum það í marsmánuði að við
ættum von á barni. Þannig að við
snerum skipinu við og ákváðum að
koma heim. Taka þetta nýja verk-
efni hérna á Íslandi. En daginn áður
en ég átti að fylgja Maríu Ólafs út í
Eurovision í maí, þá fór ég í þriggja
mánaða sónar. Þar kom í ljós að
það fannst enginn hjartsláttur –
við misstum,“ segir Hera alvarleg í
bragði. „En þá vorum við búin að
snúa við skipinu og ég hafði ekki
orku, hvorki andlega né líkamlega,
til að snúa aftur við. Við vorum búin
að segja upp húsnæðinu úti og fjöl-
skyldan öll á leið heim með þessar
gleðifréttir. Þannig að við ákváðum
að halda okkar striki, en við þurft-
um tíma til að vinda ofan af okkur
eftir heimkomuna.“
Keypti litla samfellu
Þegar heim var komið þurfti Hera
líka tíma fyrir sjálfa sig, til að takast
á við sorgina sem fylgir fósturmissi.
En hún var að missa fóstur í þriðja
skipti á fjórum árum. Hún missti
fyrr á meðgöngunni í fyrri tvö skipt-
in og var farin að trúa að nú myndi
þetta ganga. „Ég þurfti að vinna mig
út úr þessu. Ég hafði ekki haft tíma
til þess. Ég fór bara í aðgerðina og
svo beint í Eurovision. Ég tók þetta á
hnefanum. Fósturmissir er svo mik-
ið manns eigin sorg. Það er ofsa-
lega erfitt að fá fólk inn í sorgina
Gefur upp
drauminn
um annað
barn
Hera Björk Þórhallsdóttir söngkona sigr-
aði í söngvakeppni í Chile fyrir tveimur árum og flutti
þangað í kjölfarið með alla fjölskylduna. Í vor tóku þau
ákvörðun um að snúa aftur heim eftir að hafa fengið
gleðifréttir. Það var von á nýjum fjölskyldumeðlim.
Gleðin breyttist hins vegar í sorg þegar Hera missti
fóstur. Síðan þá hefur hún unnið í sorginni en treystir
sér ekki til að reyna aftur. Þó að hún hafi ekki fengið
mikið að gera í Chile þá lítur hún ekki svo á að henni
hafi mistekist og ætlar aftur út síðar. Hera kynnt-
ist manninum sínum á einkamal.is eftir að að hafa
fengið nóg af leiðinlegum „viðreynslum“ á djamm-
inu. Hún hafði meira að segja reynt að máta sig sem
lesbíu eftir töluvert karlmannsvesen. Blaðamaður
settist niður með Heru og ræddi um Chile, fóstur-
missi, leitina að lífsförunautnum, kynferðis ofbeldi og
gamlan draum sem er um það bil að rætast.
„Ég keypti litla samfellu
og brjóstagjafarbol.
Þegar maður leyfir sér þetta þá
er allt orðið svo raunverulegt
Sólrún Lilja Ragnarsdóttir
solrun@dv.is