Berklavörn - 01.06.1945, Blaðsíða 21

sjúku, fæddi af sér þau samtök, sem meg-
inþorri þjóðarinnar tók þátt í.
Þegar býður þjóðar sómi,
þá á Bretland eina sál,
mælti hið mikla skáld Einar Benediktsson.
Island hefur nú á stuttum tíma sýnt það
oftar en einu sinni, að hin stórfenglega
lýsing getur einnig náð til þess. Um það
vitnar meðal annars 1. febrúar 1945.
En á mætti hugsjóna og þeirra samtaka,
sem hrinda hugsjónum i framkvæmd,
byggist raunverulega öll þjóðarheill. Hið
unga íslenzka lýðveldi þarf á slílcum öflum
að halda á öllum sviðum þjóðlífsins einmitt
nú, þegar svo miklu máli skiptir, hvernig
hugsað er um og unnið að framtíðarhag
þess. Þetta mun vera oss öllum ljóst. En
vér verðum hinsvegar að gæta þess, að
láta ekki fagrar hugsjónir verða að fögr-
um hyllingum, sem grípa hug vorn um
stund og heilla oss, en líða svo burt í fjar-
skann og skilja allt eftir eins og það var.
Þess eru oft mörg dæmi. Og sízt má slíkt
henda oss, þótt þeim áfanga hafi verið náð
í heilbrigðismálum þjóðar vorrar, sem hér
hefur sérstaklega verið minnzt á. Enn
byggjast framtíðarvonir berklasjúklinga
með þjéð vorri á þessum tveim máttarstoð-
um hugsjóna og samtaka. Bæði er það, að
þar sem vinnuheimilið í Reykjalundi er
annars vegar, þá er þar allt á byrjunar-
stigi enn og þarfnast samúðar og fórnfýsi
almennings um margra áratuga bil. Og
svo er hitt, að hversu vel sem tekst að
bæta þannig lífskjör þeirra berklasjúkl-
inga, sem endurheimta starfskrafta sína
á ný að einhverju eða öllu leyti, þá er hér
aðeins um áfanga að ræða. Því að hið
raunverulega mark er aðeins eitt: aö gjör-
eyöa óvininum mikla. Og til þess að því
marki verði náð, þarf þjóð vor í framtíð-
inni að fóstra fylkingar ágætra sona og
dætra, sem leggja því máli lið með mætti
göfugra hugsjóna og dáðríkra samtaka. Þá
verður sigurinn unninn, ef til vill á
skemmri tíma en oss nú dreymir um, og
einu mesta bölinu létt af þjóð vorri og
börnum hennar.
Guð gefi því máli sigur.
Ocldný Guðmundsdóttir:
TVÖ KVÆÐI
KVÆNTUR MAÐUR YRKIR
ÁSTARLJÓÐ
Vertu hjá mér vina
og vaktu yfir minni sorg.
-------Kona, láttu krakkana þegja.
þau kvelja mig þessi org.
Það er æfinnar yndi og friður,
að elska þig, góða mær.
-------Sýðurðu, kona, ýsuna aftur,
óætið það í gær.
Birtan frá brosi þínu
bræðir og vermir allt.
-------Nú er kulnað í ofninum aftur
og orðið drepandi kalt.
Skóhljóðið þitt ég þrái.
Þú, sem ég heitast ann.
-------Hvað eru gestir að gera hingað?
Þeir gera mig vitlausan.
GÆFUMAÐUR
Eg á hús og hlut í skipi.
Hamingja er þetta líf.
Átti ég í æsku minni
eina bók og vasahníf.
Gott er að vera gæfumaður.
Gott er að eiga fé sitt heimt.
Þó hugsa ég um það oft á kvöldin:
Ætli ég hafi nokkru gleymt?
BERKLAV OKN
5