Fréttatíminn - 04.06.2016, Blaðsíða 20

kaffibolla sem strákarnir síðan
drógu einn miða úr. Ég setti átta
miða með nafninu mínu í bollann
hans Guðna og auðvitað dró hann
einn þeirra, þannig að ég vann
stefnumótið við hann. Kvöldið
eftir fórum við saman út að borða
á mjög flottan veitingastað og ég
man að ég var að velta því fyrir mér
hvort hann væri hrifinn af mér,
eða hvort Íslendingar væru bara
almennt svona flottir á því. Ég vissi
eiginlega ekkert um Ísland, vissi
að höfuðborgin héti Reykjavík en
ekki mikið meira. Ég vissi ekki einu
sinni að Björk væri íslensk!“
Á þessum tíma var Eliza 22 ára
en Guðni þrítugur og hún viður-
kennir að sér hafi þótt það mikill
aldursmunur. „Ég hafði aldrei verið
með strák sem var svona gamall og
mér fannst það svolítið skrítið. Við
fórum í partí sem stóðu fram yfir
miðnætti og ég var alveg steinhissa
á að svona gamall maður gæti vak-
að svona lengi.“
Annað sem kom Elizu á óvart var
að Guðni skyldi vera fráskilinn og
eiga dóttur. „Eitt kvöldið vorum
við að spjalla og hann sagði mér að
í jólafríinu ætlaði hann að heim-
sækja dóttur sína, sem gerði mig
eiginlega kjaftstopp, það hafði ekki
einu sinni hvarflað að mér að hann
ætti barn. Það hefur hins vegar
aldrei verið neitt vandamál og sam-
skiptin hafa alltaf verið mjög góð.“
Eliza og Guðni byrjuðu að búa
saman árið 2000 og eftir að hann
lauk doktorsprófinu fóru þau að
ræða það að flytja til Íslands. Elizu
leist hins vegar ekki á að fara þang-
að án þess að þau giftu sig fyrst svo
hún lét vaða í helgarferð í Cornwall
og bað hans. „Hann sagði já, sem
betur fer,“ segir hún og hlær.
„Mamma hans var reyndar oft búin
að spyrja hann hvort hann ætlaði
ekki að fara að biðja mín og þegar
hann hringdi í hana til að segja
henni að við værum trúlofuð gekk
hún út frá því að hann hefði borið
upp bónorðið og spurði hvort hann
hefði ekki gert þetta fallega. Hann
sagði bara já, þorði ekki að segja
henni að það hefði reyndar verið
ég sem spurði. En hann er búinn að
segja henni það núna!“
Ekki bara konan hans Guðna
Guðni flutti til Íslands í maí 2003
en Eliza var ekki tilbúin til að fara
strax og ákvað að fara í ferðalag
áður en hún hæfi nýtt líf. Hún tók
Síberíulestina og ferðaðist um Aust-
ur-Evrópu og Asíu í hundrað daga
áður en hún axlaði sín skinn og
flutti alfarin til nýja heimalandsins.
Hún segist hafa verið svo heppin
að nokkrum dögum eftir komuna
hingað hafi hún séð starf markaðs-
fræðings hjá litlu fyrirtæki auglýst
í Mogganum, sótt um og fengið
það. „Það var mjög mikilvægt fyrir
mig að byrja að búa til mitt eigið
tengslanet, vera ekki bara kon-
an hans Guðna. Ég vildi líka finna
starf á mínum vegum, ekki af því
að Guðni þekkti einhvern og ég var
mjög heppin að fá þetta starf.“
Spurð hvað henni hafi þótt mesta
breytingin við að flytja til Íslands
segist Eliza ekki hafa verið nógu
dugleg að skrifa dagbók á þessum
tíma og muni eiginlega ekki hvað
hafi helst vakið athygli hennar.
Smæð samfélagsins hafi henni
þó fundist jákvæð, hvað það var
einfalt að gera hlutina og hvað allt
gekk hratt fyrir sig. „Mér fannst
veturnir auðvitað erfiðir, erfitt að
venjast myrkrinu, en það var ekk-
ert hræðilegt. Íslendingar eru líka
dálítið lokaðir og það tekur tíma að
komast inn í samfélagið, en maður
þarf bara að vera duglegur að taka
þátt og gera eitthvað sjálfur. Ég
fór að syngja með Mótettukórnum
og gerðist sjálfboðaliði hjá Rauða
krossinum og það hjálpaði mjög
mikið, bæði með íslenskuna og að
kynnast fólki.“
Af hverju ekki mamma?
Tíminn er að hlaupa frá okkur og
enn höfum við ekki minnst einu
orði á forsetaframboð. Það er auð-
velt að gleyma sér við að hlusta á
Elizu segja frá lífi sínu, hún ljómar
af frásagnargleði og það er alltaf
stutt í hláturinn. Hún segir mér
frá starfi sínu sem blaðamaður
á Iceland Review, stofnun eigin
fyrirtækis sem tekur að sér próf-
arkalestur og greinaskrif fyrir alls
kyns fyrirtæki og stofnanir. Mest
flug fer hún á þegar hún ræðir
hvernig hún og bandarísk vinkona
hennar komu verkefninu Iceland
Writers Retreat á laggirnar, en
það verkefni er það sem hún er
stoltust af að hafa komið í fram-
kvæmd. Annað umræðuefni sem
fær hana til að ljóma eru börnin
hennar fjögur og ég gríp tækifær-
ið og spyr hvað þeim finnist um
það að pabbi þeirra verði hugs-
anlega næsti forseti Íslands. „Við
ræddum þetta auðvitað við þau
áður en Guðni tók ákvörðun um
framboð og eina spurningin sem
þau höfðu var: Af hverju pabbi? Af
hverju ekki mamma? Mér fannst
það mjög gott að finna að þau litu
ekki á þetta embætti sem eitthvað
sem karl ætti að sinna frekar en
kona. Auðvitað breytist ýmislegt í
lífi þeirra ef Guðni verður kosinn,
en við ræddum þetta mjög mikið
og komumst að þeirri niðurstöðu
að jákvæðu hliðarnar væru miklu
fleiri en þær neikvæðu. Það er
reyndar eitt sem hefur pirrað mig
pínulítið í kosningabaráttunni að
það hefur eiginlega enginn spurt
hvernig Guðni ætli að fara að því að
sinna embættinu með fjögur ung
börn. Þóra Arnórsdóttir fékk þá
spurningu á nánast hverjum fundi
sem hún hélt fyrir fjórum árum, en
það er greinilega ennþá álitið vera
karlmönnum nánast óviðkomandi
að ala upp börn.“
Ekki mesta tískudrósin
Talandi um breytingar sem verða
munu á lífi fjölskyldunnar ef Guðni
nær kosningu spyr ég Elizu hvort
henni finnist það ekkert ónota-
leg tilhugsun að verða stöðugt í
kastljósi fjölmiðla, krítíseruð fyr-
ir klæðaburð og útlit og allt sem
hún segir og gerir ef hún verður
forsetafrú. „Mér finnst það fyndin
tilhugsun. Ég er ekki beint mesta
tískudrós í heimi og það þarf að
finna balansinn á milli þess að
halda áfram að vera maður sjálfur
og sýna embættinu virðingu. Ég fæ
smá æfingu í þessu núna í kosn-
ingabaráttunni, farin að mála mig
og blása á mér hárið á hverjum
degi, sem ég er ekki vön að gera.
En ef það er erfiðasta raunin í lífi
manns að einhverjum finnist mað-
ur ekki nógu smart, þá er nú ekki
erfitt að lifa. Ég vil heldur ekki að
börnin mín fái þá hugmynd að kon-
ur megi ekki láta sjá sig utandyra
án þess að vera málaðar og upp-
strílaðar þannig að ég vil alls ekki
gera það að einhverju aðalatriði.“
Eliza segist vera mikill femínisti
og gæti ekki hugsað sér að vera
bara frú og viðhengi. Auðvitað geri
hún sér grein fyrir því að ef hún
verður forsetafrú muni hún ekki
geta haldið áfram að vinna fyrir
fyrirtæki og stofnanir en hún seg-
ist ekki sjá neitt því til fyrirstöðu
að halda áfram að stjórna Iceland
Writers Retreat og að það geti jafn-
vel verið kostur að koma fram sem
forsetafrú landsins í kynningu á
bókmenntum og menningu þjóðar-
innar. Hins vegar ætli hún ekki að
fara að láta það halda fyrir sér vöku
hvernig hún eigi að hegða sér sem
forsetafrú, það komi ekki í ljós fyrr
en 25. júní hvort nokkur ástæða sé
til þess. „Núna hugsum við bara
fram til 25. júní og höfum óskap-
lega gaman að því að ferðast um
landið og hitta allt þetta yndislega
og jákvæða fólk sem sækir fundina
og starfar í kosningamiðstöðinni.
Það er alveg ómetanleg lífsreynsla.“
Eitt kvöldið vorum
við að spjalla og hann
sagði mér að í jólafríinu
ætlaði hann að heimsækja
dóttur sína, sem gerði
mig eiginlega kjaftstopp,
það hafði ekki einu sinni
hvarflað að mér að hann
ætti barn. Það hefur hins
vegar aldrei verið neitt
vandamál og samskiptin
hafa alltaf verið mjög góð.
Þegar Guðni og Eliza sögðu börnunum að Guðni ætlaði í forsetaframboð spurðu þau:
„Af hverju pabbi? Af hverju ekki mamma?“ Fjölskyldan í sófanum. Donald Gunnar,
Duncan Tindur, Eliza með Sæþór Peter í fanginu og forsetaframbjóðandinn með Rut.
Myndir | Hari
20 | FRÉTTATÍMINN | Helgin 4. júní – 5. júní 2016
Vilhelm Anton
Jónsson
85 gátur fyrir krAkkA
á öllum Aldri
Ráðgátubók Villa er best að lesa með
öðrum. Einn spyr spur inganna og kíkir
svo á svarið ÁN ÞESS AÐ GEFA ÞAÐ UPP.
Hinir rey a að klóra sig í átt að réttu
svari með því ð spyrj spyrilinn
já- og nei- spurninga.
Njáll liggur andvaka í rúmi og getur engan veg-
inn sofnað. Hann tekur upp símann, hringir eitt
símtal, segir ekki neitt, leggur á og sofnar vært.
Hvað er í gangi hér?
Vilhelm Anton Jónsson er íslenskum börnum
vel kunnur sem höfundur hinna geysivinsælu
Vísindabóka Villa.  Hér hefur hann tekið saman
fjörugar gátur fyrir krakka, ætlaðar til að skapa
frjóar og skemmtilegar samverustundir með
fjölskyldu eða vinum.
V
il
h
e
l
m
A
n
t
o
n
Jó
n
s
s
o
n
V ilhelm Anton
Jónsson
85 gátur fyrir krAkkA
á öllu Aldri
Ráðgátubók Villa er best að lesa með
öðrum. Einn spyr spurninganna og kíkir
svo á svarið ÁN ÞESS AÐ GEFA ÞAÐ UPP.
Hinir reyna að klóra sig í átt að réttu
svari með því að spyrja spyrilinn
já- og nei- spurninga.
Njáll liggur andvaka í rúmi og getur engan veg-
inn sofnað. Hann tekur upp símann, hringir eitt
símtal, segir ekki neitt, leggur á og sofnar vært.
Hvað er í gangi hér?
Vilhelm Anton Jónsson er íslenskum börnum
vel kunnur sem höfundur hinna geysivinsælu
Vísindabóka Villa.  Hér hefur hann tekið saman
fjörugar gátur fyrir krakka, ætlaðar til að skapa
frjóar og skemmtilegar samverustundir með
fjölskyldu eða vinum.
V
il
h
e
l
m
A
n
t
o
n
Jó
n
s
s
o
n
85 gátur
fyrir börn
á öllum aldri
frábær
fríið
w w w.forlagid. i s | Bókabúð Forlags in s | F i sk i s lóð 39