Hjúkrun: tímarit Hjúkrunarfélags Íslands - 01.12.1989, Blaðsíða 30

Barnakór Öldutúnsskóla í Hafnarfirði, söng við setningu námsstefnunnar.
Sverrir Bjarnason, barnageð-
læknir, barna- og unglingageð-
deild Landspítalans.
Fulltrúar lagreglu, Sakadóms og
barnaverndaryfirvalda
Bonnie Laufey Dupuis, lögreglu-
maður í Reykjavík.
Gunnar Sandholt, félagsráðgjafi,
yfirmaður fjölskyldudeildar Fé-
lagsmálastofnunar Reykjavíkur.
Sigríður Ingvarsdóttir, lögfræð-
ingur, formaður Barnaverndar-
ráðs.
Helgi Jónsson, sakadómari, Saka-
dómi.
III. hluti: Samstarf faghópa
og hlutverk.
a) Skilgreining.
b) Samstarf faghópa.
Framsöguerindi:
Dr. Kari Killen Heap og Per
Skjœlaaen.
Konný Kristjánsdóttir, heilsu-
gæsluhjúkrunarfræðingur og
Karólína Stefánsdóttir, félags-
ráðgjafi í fjölskylduráðgjöf,
heilsugæslustöð Akureyrar.
Bergljót Líndal, formaður undir-
búningsnefndar sleit námsstefn-
unni og í lok námsstefnunnar lásu
námsstefnugestir saman erindi úr
ljóði Einars Benediktssonar, Ein-
raður Starkaðar, en þema ráðstefn-
unnar Aðgát skal höfð í nærveru
sálar var fengið úr því.
Fundarstjórar:
Hertha W. Jónsdóttir, barna-
hjúkrunarfræðingur, hjúkrunar-
framkvæmdastjóri Barnaspítala
Hringsins og Ástríður Karlsdóttir
heilsugæsluhjúkrunarfræðingur,
hjúkrunarforstjóri Heilsugæslu-
stöðvar Seyðisfjarðar.
Unnið er að útgáfu erinda þeirra
er flutt voru á ráðstefnunni en ég
ætla að greina hér á eftir frá
nokkrum atriðum.
Vanrœksla og óstöðugleiki
í uppeldi barna
Á námsstefnunni kom fram að van-
ræksla á börnum virðist mun al-
mennari hér á landi en talið hefur
verið. Ástæður þess geta verið
margar sumar tímabundnar en aðr-
ar viðvarandi, sinnuleysi er einnig
mikið áhyggjuefni.
Þróun nútímans virðist hafa það í
för með sér að umönnun barna er
oftar og oftar að verða hjáverk sem
sinnt er þegar tími og aðstæður
leyfa. Það kom m.a. fram að van-
ræksla á börnum er ein meginorsök
kvíða, öryggisleysi og þroskastöðv-
unar barna.
Á síðustu 30 árum hefur orðið
mikil breyting á þjóðfélaginu, báðir
foreldrar eru meira og minna farnir
að vinna úti, og foreldrar hafa ekki
tíma fyrir börn sín. Einstæðum for-
eldrum fjölgar, dagvistunarkerfið
hefur ekki getað uppfyllt eftirspurn,
skóladagurinn er sundurslitinn,
engar skólamáltíðir, aðeins örfá
börn komast á skóladagheimili og
því eru börn meira og minna ein og
sér þegar foreldrar eru við vinnu
sína utan heimilis. Börn ganga
sjálfala meira eða minna allan
daginn. Var í þessu sambandi m.a.
stuðst við könnun sem gerð var
meðal 9 ára barna í einum grunn-
skóla Reykjavíkursvæðisins.
Rannsóknir
Engar tölfræðilegar upplýsingar
liggja fyrir um það í hve miklu mæli
íslensk börn sæta illri meðferð en
við höfum enga ástæðu til að ætla
að hún sé fátíðari hér en annars
staðar. Öll skráning er erfið því
ekki er nóg með að hugmyndir
manna um hvað teljist ill meðferð
séu ólíkar einnig er tilhneiging til
að fela raunverulegar ástæður t.d.
þegar leitað er til læknis eða hjúkr-
28 HJÚKRUN - 65. árgangur