Hjúkrun: tímarit Hjúkrunarfélags Íslands - 01.12.1989, Blaðsíða 87

Sigríði Eiríksdótturfyrsta íslenska formanni HFÍ var afhenl fyrsta eintakið afskrá yfir efni Tímarits Hjúkrunarfélags íslands 1925-1979.
Skráin kom út 1981, unnin af Hervöru Hólmjárn bókasafnsfrœðingi. Á myndinni eru frá vinstri: Ingibjörg Árnadóttir, Sigríður Eiríks-
dóttir, Hervör Hólmjárn og Svanlaug Arnadóttirþáverandi formaður HFÍ. Myndin er birt með leyfifrú Vigdísar Finnbogadóttur, dóttur
Sigríðar heitinnar.
skyldunni boðið upp á þann ánægju-
auka að aðstoða við samlestur.
Fljótlega eftir að ég tók við blað-
inu byrjuðum við í ritstjórninni að
ræða um og vinna að samningu
reglugerðar fyrir tímaritið. Reglu-
gerð þessi var samþykkt á stjórnar-
fundi 6. nóvember 1972 og hefur
hún staðist tímans tönn og er enn í
gildi óbreytt. Hún er jafnframt ein
sinnar tegundar, engin önnur nefnd
innan HFÍ hefur lagt opinberlega
fram slíkar vinnureglur.
Þá var ritstjóri jafnframt fyrst
skráður ábyrgðarmaður blaðsins.
Mitt leiðarljós við uppbyggingu
blaðsins hefur verið að auka þátt-
töku hjúkrunarfræðinga í mótun og
eflingu þess. Eftir að Nýi hjúkrun-
arskólinn fór að útskrifa hjúkrun-
arfræðinga með sérmenntun, varð
stökkbreyting hvað varðar fag-
greinarskrif hjúkrunarfræðinga.
Til enn frekari eflingar var
ákveðið í ritstjórn að gangast fyrir
ráðstefnu um samningu greina,
heimildalista, fréttatilkynninga,
íslenskt mál og fleira. Ráðstefnan
var haldin á Hótel Loftleiðum.
Þátttakan var góð og tókst þetta
framtak einkar vel. Fyrirlesararnir,
sem allir voru sérfræðingar hver á
sínu sviði gerðu þetta endurgjalds-
laust. Frásögn um þetta fræðslu-
átak er að finna í HJÚKRUN 2.
tölublað 1980.
Ég veit að hjúkrunarfræðingar
hafa áhuga á blaðinu og vilja hafa
það lifandi miðil. A fulltrúafundi
HFÍ fyrir tveimur árum kom fram
ósk frá Norðurlandsdeild-vestri um
að hafa meira af þýddum greinum í
blaðinu. Komið hafði fram í at-
hugun sem deildin stóð fyrir, að um
80% hjúkrunarfræðinga á svæðinu
áttu óhægt með að nýta sér greinar
og bækur á ensku. Við í ritstjórn-
inni vildum gjarnan verða við slík-
um óskum, en fjárhagslega var það
snúið. Það var erfitt að fá greinar
þýddar nema að greiða fyrir það
einhverja þóknun og fjármagn til
blaðsins takmarkað.
- í gegnum tímann hafa heyrst
raddir um peningahliðina, að út-
gáfan sé kostnaðarsöm, hvað finnst
þér um þá gagnrýni?
Blaðið og útgáfustarfsemin er
auðvitað stór liður en ef ég hef
skilið hjúkrunarfræðinga almennt
rétt þá hafa þeir ekki viljað draga úr
útgáfustarfseminni. Fremur auka
hana, eins og Sigurveig Sigurðar-
dóttir komst að orði á einum af full-
trúafundum HFÍ, þegar fjárhags-
áætlun og reikningar voru til
umræðu.
HJÚKRUN %v-65. úrgangur 81