Hjúkrun: tímarit Hjúkrunarfélags Íslands - 01.12.1989, Qupperneq 77

Hjúkrunarstörf í Kabul
Rætt við Ólaf Guðbrandsson hjúkrunarfræðing
Umsjón Ingibjörg Árnadóttir
/
Olafur Guðbrandsson,
starfaði sumarið 1989 á
skurðsjúkrahúsi Alþjóðaráðs
Rauða krossins (ICRC -
International Committee ofthe
Red Cross) í Kabul, hörfuð-
borg Afghanistan.
Rauði krossinn skiptist í Al-
þjóðaráðið (ICRC) sem
vinnur á stríðshrjáðum svœð-
um heimsins og Alþjóðasam-
bandið (The League) sem vinn-
ur á náttúruhamfarasvœðum,
við hjálparstörf
Grunnhugmyndir sem starf-
semi Rauða krossins byggir á
eru: Mannúð, hlutleysi, sjálf-
stœði, þjónusta, eining, al-
þjóðleg hreyfing, og óhlut-
drœgni.
lCRC-hluti Rauða krossins
er sjálfstœð stofnun, hlutlaus
hvað stjórnmálum, hugmynda-
frœði og trú viðvíkur.
- Hefur þú starfað áður á vegum
Rauða kross íslands?
Þetta er mín 3ja sendiför á
vegum Rauða kross. íslands -
ICRC. Hinar fyrri voru til Thai-
lands, þar sem ég starfaði á skurð-
sjúkrahúsi Alþjóðaráðsins í flótta-
mannabúðunum Khao-I-Dang,
árin 1984 og 1987, í sex mánuði í
hvort skipti.
Eg hafði alltaf haft mikinn áhuga
á því að starfa í 3ja heiminum,
verða að liði til að bæta líf fólks þar.
Ahuginn vaknaði er ég var skipti-
nemi í V.-Þýskalandi, en þar kynnt-
ist ég mörgu fólki frá Asíu og S.-
Ameríku. Þá fékk ég betri mynd af
heiminum og liklega leiddi þessi
reynsla mín til þess að ég fór að læra
hjúkrun. En í hjúkrunarstarfinu
eygði ég möguleika á að komast til
starfa í þessum hcimshluta. Ævin-
týraþrá og forvitni á að kynnast lífi
fjarlægra þjóða kom líka inn í.
Ég útskrifaðist sem hjúkrunar-
fræðingur árið 1982. Ég var búinn
að kynna mér nokkru áður mögu-
leika á starfi á vegum RKÍ og var
tjáð að sendifulltrúanámskeið yrði
haldið vorið eftir fyrir fólk sem
hefði áhuga á hjálparstarfi. Það
námskeið sótti ég, og var þar með
skráður á Veraldarvakt RKÍ. Árið
1984 rættist svo draumur minn,
loksins. - Það var svo um miðjan
maí í vor að haft var samband við
mig frá RKÍ og ég beðinn að fara til
Kabul. Ég lýsti mig reiðubúinn til
fararinnar.
Hinn 1. júní lagði ég af stað og
var höfð stutt viðdvöl í höfuðstöðv-
um Alþjóðaráðsins í Genf þar sem
mér var kynnt starfsemi þess í
Kabul.
- Varst þú búinn að kynna þér
hagi lands og þjóðar áður en þú
lagðir afstað?
Ég vissi lítið um Kabul og Af-
ghanistan og var því mjög spenntur
að sjá hvað biði mín þar. Það var
ógleymanleg sjón sem við mér
blasti út um glugga þotu Ariana
flugfélagsins fyrsta sunnudag í júní.
Borgin er í 1800 metra hæð yfir
sjávarmáli og er umkringd háum
fjöllum á alla vegu. Þar búa nú um
2Vi milljón manna að því að talið
er. íbúum hennar hefur fjölgað um
2 milljónir á þeim 11 árum sem
styrjöldin hefurgeisað í landinu, en
fólk hefur leitað þar skjóls utan af
landsbyggðinni.
Kabul er ein af þessum dæmi-
gerðu 3ja heims borgum, en á skipt-
ast hreysi og hallir. Loftslag er þar
þurrt meginlandsloftslag sumrin
hlý en vetur mjög kaldir.
- Hvernig er starfsemi Alþjóða-
ráðsins háttað í Kabul?
Það starfa um 60 manns á vegum
þess í borginni, um þriðjungur
þeirra eru heilbrigðisstarfsmenn.
Starfsemin byggir á Genfarsáttmál-
anum. Hún felst í fangaheimsókn-
um; leita uppi og sameina fjöl-
skyldumeðlimi, upplýsingamiðlun
um mannúðarmál og hlutverk
ICRC, samstarf við landsfélagið,
og veita stríðshrjáðum heilbrigðis-
þjónustu. En Alþjóðaráðið er með
sjúkrahús og gervilimasmíði í borg-
inni.
- Hvernig var vinnuaðstöðu og
fyrirkomulagi háttað?
Vinnustaður minn var sjúkrahús
sem rúmar 110 sjúklinga, með
stækkunarmöguleikum sem fólust í
HJÚKRUN%9-65. árgangur71