Fréttablaðið - 22.04.2017, Side 24

Fréttablaðið - 22.04.2017, Side 24
Snorri Birgisson lögreglufull-trúi starfar hjá lögreglunni á höfuðborgarsvæðinu og fer fyrir mansalsteymi embættisins.Snorri er reynslumikill lögreglumaður. Hann hefur starfað í lögreglunni í þrettán ár, þar af í tíu ár við rannsóknir á skipulagðri brota- starfsemi. Hann ætlaði sér ekki að verða lögreglumaður. Eins og hjá svo mörgum hófst ferillinn í sum- arafleysingum og það varð ekki aftur snúið þrátt fyrir erfiða fyrstu vakt. Búningurinn var blóðugur „Þrettán ár eru fljót að líða í lögregl- unni en ég man eftir fyrstu vaktinni minni eins og það hefði gerst í gær. Ég var tvítugur sumarafleysingamað- ur í glænýjum lögreglubúningi. Eftir fjögurra klukkutíma vakt upplifði ég prófraun sem reyndi á allar hliðar andlegrar heilsu tvítugs einstaklings. Búningurinn minn var blóðugur og hjá mér stóð grátandi kona með barnið sitt sem hafði séð barnsföður sinn látinn á slysavettvangi þar sem endurlífgunartilraunir okkar og síðar sjúkraflutningamanna báru ekki árangur,“ segir Snorri frá fyrstu klukkutímunum í starfi hjá lög- reglunni. „Ég hafði aldrei kynnst svo mikilli og yfirþyrmandi sorg. Þekkti það ekki hvernig sorgin getur brot- ist út í öskri og örvæntingu. Ég vissi ekki hvernig ég átti að tækla þessar aðstæður. Maður reyndi kannski að hugga, segja: Þetta verður allt í lagi. En auðvitað verður þetta ekki í lagi.“ Hann velti því fyrir sér hvort hann ætti að hætta. Á þessum tíma var engin áfallahjálp í boði. Faðir hans, Birgir Ólafsson fyrrverandi lögreglu- maður í heimabænum Keflavík, ræddi við hann um atvikið. „Ég naut aðstoðar föður míns sem var þá líka í lögreglunni og hafði verið í 30 ár og það hjálpaði að geta rætt þetta fram og aftur. Ég hringdi strax í hann um leið og við vorum búin að vinna á vettvangi. Hann lýsti fyrir mér aðstæðum sem hann hafði sjálfur upplifað sem voru af svipuðu tagi. Það hjálpaði mér mikið. Það veitti mér ákveðinn styrk. Þessu atviki fylgdu martraðir og margar andvökunætur en ég ákvað að halda áfram þetta sumar og fór svo í Lögregluskólann í fram- haldi. Því hef ég aldrei séð eftir en þessi fyrsta vakt mótaði mig að vissu leyti og styrkti mig í að takast á við erfiðar aðstæður sem hafa verið þó nokkrar,“ segir Snorri. Ótrúlegur skóli „Síðan þá hefur maður séð sam- félagið með öðru ljósi en almenn- ingur getur gert sér grein fyrir og í raun skuggahliðarnar,“ segir Snorri sem segir þó að frá upphafi hafi hann fundið að þótt starfið geti reynst erfitt á köflum sé það mjög gefandi. „Ef þú hefur áhuga á þessu og getur átt góð mannleg samskipti. Þetta er bara þessi klassíska klisja, þú festist í þessu starfi.“ Snorri starfaði á almennum vöktum lögreglunnar fyrst um sinn en fljótlega eftir að hann lauk námi í Lögregluskólanum var Snorri ráð- inn til starfa í fíkniefnadeildina. Karl Steinar Valsson var þá yfirmaður deildarinnar. Stór og flókin mál voru til rannsóknar. „Þegar ég var að byrja var fyrra skútumálið í rannsókn, aðgerðir ekki hafnar en í undirbúningi. Þá var stór amfetamínverksmiðja upp- rætt og seinna skútumálið líka tekið til rannsóknar. Þetta var ótrúlegur skóli og það sem var einkennandi fyrir starf deildarinnar var samstarf og samstaða lögreglumanna. Það var unnið í opnu vinnurými og ákveðin verkaskipting. Lögreglumenn unnu í eftirliti með sölumönnum eða í lang- tímarannsóknum.“ Alvarleg líkamsárás Á þessum tíma stýrði Snorri verk- efni sem snerist um kortlagningu sölumanna á fíkniefnum. Teymið hafði kortlagt um 150 sölumenn og hafði afskipti af þeim reglulega. Þann 11.  janúar 2008 var hann á hefðbundinni vakt þegar hann og tveir félagar hans urðu fyrir alvar- legri líkamsárás á Laugavegi. „Við vorum að hafa eftirlit með sölumönnum fíkniefna og höfðum síðar afskipti af konu, óskuðum eftir leit. Konan brást illa við því og við lentum í einhverjum stympingum. Upp úr þurru stoppar bíll og út koma þrír þrekvaxnir Litháar. Við sjáum þá bara koma hlaupandi með reidda hnefa. Við vorum allir með lögregluskil- ríkin á lofti, kynntum okkur strax í þessum átökum. En svo gerðist þetta rosalega hratt. Við dreifðumst strax um svæðið og lentum tímabundið undir í þessum átökum. Ég man eftir því að hafa verið að reyna yfirbuga einn af þessum aðilum og hann losaði sig undan og hljóp og ég lá eftir á Laugaveginum og var að fara að standa upp þegar ég fékk þungt spark í höfuðið aftan frá. Ég vankaðist í smástund eftir það, sá bara hvítt, en tókst með óskiljan- legum hætti að standa upp og hljóp á eftir þeim sem ég hafði verið að reyna að yfirbuga niður hliðar- götu. Ég var gersamlega búinn á því og varð svo feginn þegar ég sá sér- sveitarmenn koma til móts við mig. Við náðum að setja hann í handjárn og síðan man ég bara eftir því að sér- sveitarmaðurinn spurði mig: Snorri, er í lagi með þig? Ég var náfölur og útataður í blóði. Eftir það hneig ég niður meðvitundarlaus og rankaði við mér á gjörgæslu síðar.“ Fengu áfallahjálp Snorri segir atvikið hafa sýnt þá hörku sem einkenndi skipulagða brotastarfsemi á þessum tíma. Árásin gegn honum og félögum hans vakti óhug. Þeir og fjölskyldur þeirra þurftu á áfallahjálp að halda. „Ég held ég hafi verið heppinn að sleppa ágætlega úr þessu. Hinir sluppu betur, fengu bólgur í and- liti. Það tók tíma að jafna sig. Áverk- unum fylgdi sár hausverkur í langan tíma. Ég þurfti lyfjagjöf til að varna frekari skaða á heila,“ segir Snorri og segir að atvikið hafi sem betur fer orðið til þess að beina athyglinni að öryggi lögreglumanna. „Lögreglumönnum var gert auð- veldara fyrir að fá neyðaraðstoð á vettvangi. Dómsmálaráðherra skoð- aði málið og skrifaði okkur bréf. Það var gott að finna fyrir stuðningi í þessu máli,“ segir hann frá. Á þessum tíma sem árásin var gerð á lögreglu voru tíðar fréttir af glæpagengjum. Ofbeldi og átök voru sýnileg í samfélaginu. Það voru einnig Litháar sem komu við sögu ári seinna, þegar reyndi í fyrsta sinn á brot gegn 227. grein laganna er varðar mansal. Í október 2009 barst lögreglunni tilkynning um litháíska stúlku sem hefði tryllst um borð í flugvél sem var á leið til Íslands frá Varsjá í Pól- landi. Málið markaði ákveðið upp- haf á rannsókn mansals hjá lög- reglunni. Íslenskir lögreglumenn fóru meðal annars utan til Litháen að safna sönnunargögnum og man- salsteymi lögreglu vann við rann- sóknina. Í ljós kom að stúlkan var upphaflega seld í vændi í Litháen. Þar hafði henni verið haldið og mis- þyrmt og henni haldið í vímuefna- neyslu. Í Litháen var hún ginnt til Íslands. „Þetta mál var fordæmisgef- andi fyrir rannsóknir mansals hér á landi. Frumkvæði þeirra sem komu að þessari rannsókn var algjört og í raun nýleg þekking á þessum tíma sem skilaði því að málið fékk þann framgang sem það hlaut og endaði með þungum dómum fyrir mansal í fyrsta sinn á Íslandi,“ segir Snorri frá. Breytt landslag eftir hrun Snorri segir að eftir hrunið hafi margir þeirra sem voru hvað mest áberandi í erlendum glæpagengjum farið úr landi. „Það breyttist margt. Margir þeirra sem voru tengdir skipulagðri brotastarfsemi voru líka að starfa hér eða með rekstur. Banka- hrunið hafði þau áhrif að aðstæður voru ekki lengur ákjósanlegar. Þess vegna fóru margir aftur út. Sáu sér einfaldlega ekki fært að vera hérna lengur. Mér finnst landslagið frá því fyrir hrun hafa breyst verulega. Ofbeldið hefur færst til, frá okkur. Menn geta ekki rekið þetta þannig að þeir séu alltaf með allt samfélagið upp á móti sér. Menn reka þetta með leynd, með kúgunum, hótunum og aðstöðumun. Það er einmitt það sem við sjáum í mansalsmálum en líka öðrum brotum. Fólk þorir ekki að leita til okkar og það er mikið áhyggju- efni. Við vitum að í þessu breytta landslagi eru einstaklingar sem Andvökunætur lögreglumanns Fyrsta vaktin rennur lögreglufulltrúanum Snorra Birgissyni seint úr minni, því hann kom heim í blóðugum búningi. Snorri segir frá hættulegri árás og ógnvekjandi staðreyndum varðandi mansal. „Einn einstaklingur í máli hjá okkur vildi til að mynda fá að taka lest frá Íslandi til heimalandsins á meðan annar spurði hvað þetta land héti,“ segir Snorri og segir málin geta verið flókin og erfið viðureignar. FréttABlAðið/Anton Brink Upp úr þUrrU stoppar bíll og út koma þrír þrekvaxnir litháar. við sjáUm þá bara koma hlaUpandi með reidda hnefa. Kristjana Björg Guðbrandsdóttir kristjana@frettabladid.is ↣ 2 2 . a p r í l 2 0 1 7 l a U G a r D a G U r24 H e l G i n ∙ F r É T T a B l a ð i ð 2 2 -0 4 -2 0 1 7 0 4 :1 4 F B 1 0 4 s _ P 0 8 1 K .p 1 .p d f F B 1 0 4 s _ P 0 8 0 K .p 1 .p d f F B 1 0 4 s _ P 0 2 4 K .p 1 .p d f F B 1 0 4 s _ P 0 2 5 K .p 1 .p d f A u to m a ti o n P la te r e m a k e : 1 C B 2 -1 0 8 8 1 C B 2 -0 F 4 C 1 C B 2 -0 E 1 0 1 C B 2 -0 C D 4 2 7 5 X 4 0 0 .0 0 1 8 B F B 1 0 4 s _ 2 1 _ 4 _ 2 0 1 7 C M Y K
Side 1
Side 2
Side 3
Side 4
Side 5
Side 6
Side 7
Side 8
Side 9
Side 10
Side 11
Side 12
Side 13
Side 14
Side 15
Side 16
Side 17
Side 18
Side 19
Side 20
Side 21
Side 22
Side 23
Side 24
Side 25
Side 26
Side 27
Side 28
Side 29
Side 30
Side 31
Side 32
Side 33
Side 34
Side 35
Side 36
Side 37
Side 38
Side 39
Side 40
Side 41
Side 42
Side 43
Side 44
Side 45
Side 46
Side 47
Side 48
Side 49
Side 50
Side 51
Side 52
Side 53
Side 54
Side 55
Side 56
Side 57
Side 58
Side 59
Side 60
Side 61
Side 62
Side 63
Side 64
Side 65
Side 66
Side 67
Side 68
Side 69
Side 70
Side 71
Side 72
Side 73
Side 74
Side 75
Side 76
Side 77
Side 78
Side 79
Side 80
Side 81
Side 82
Side 83
Side 84
Side 85
Side 86
Side 87
Side 88
Side 89
Side 90
Side 91
Side 92
Side 93
Side 94
Side 95
Side 96
Side 97
Side 98
Side 99
Side 100
Side 101
Side 102
Side 103
Side 104

x

Fréttablaðið

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Fréttablaðið
https://timarit.is/publication/108

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.