Fréttablaðið - 22.04.2017, Side 90
Tilkynning
Hrafnhildur Hjartardóttir löggiltur fótaðgerða-
fræðingur hefur hafið störf á Fegurð og Spa
Ármúla 9. Býð ég eldri sem nýja skjólstæðinga
hjartanlega velkomna.
Tímapantanir í síma 595-7007
Bestu kveðjur Hrafnhildur
AÐALFUNDUR FLOKKS FÓLKSINS
Verður haldinn á skrifstofu flokksins að Hamraborg 10, Kópavogi,
þann 29. apríl 2017 kl. 13.00.
Dagskrá:
• Kosning fundarstjóra og fundarritara
• Skýrsla stjórnar lögð fram
• Reikningar lagðir fram til samþykktar
• Lagabreytingar
• Ákvörðun félagsgjalds
• Kosning stjórnar og endurskoðanda
• Önnur mál
Fundurinn er aðgengilegur félagsmönnum í Flokki Fólksins sem staðfest hafa
félagsaðild sína með greiðslu félagsgjalds.
Tilkynna skal þátttöku á fundinn, með minnst viku fyrirvara með því að senda
tilkynningu í gegnum heimasíðuna flokkurfolksins.is eða með því að hafa
samband við skrifstofu í síma 555 0001 eða 863 6200.
Ef um framboð til stjórnar eða varastjórnar er að ræða þá skal skila þeim
skriflega á skrifstofu flokksins fyrir kl. 14.00 miðvikudaginn 26. apríl n.k
Stjórnin
Segja má að verið sé að endurvekja bókauppboð í borgarlífinu. Þau voru nokkuð reglulega á dag-skrá á síðustu öld. Það er nauðsynlegt að rækta
gömul raritet,“ segir Bjarni Harðar-
son bóksali þar sem hann er að
raða upp bókum í Safnaðarheimili
Grensáskirkju fyrir uppboð sem
hefst klukkan 14 í dag.
„Við sem erum í gömlum bókum
vitum að svona uppboð eru alger-
lega nauðsynleg til að markaður með
gamlar bækur lifi. Hann deyr ef það
er ekki eitthvert stuð í kringum hann.
Því eru uppboð stór þáttur í því að
við lifum af sem bókaþjóð,“ segir
Bjarni og heldur áfram: „Við vitum
líka að það að halda frjáls uppboð á
lausamunum er mjög gömul aðferð
á Íslandi til að selja og til að skemmta
sér. Það skapast ákveðin stemn-
ing þegar hlutir eru boðnir upp.“
Bjarni er með eitt og annað í fartesk-
inu úr eigin eigu og annarra. Bendir
á eintök frá 18. og 19. öld, þar á
meðal elstu prentun af Njálu, frá
1770, fágæta útgáfu af Passíusálm-
unum á kínversku og elstu prentanir
af ljóðum Jónasar Hallgrímssonar,
Eggerts Ólafssonar, Benedikts Grön-
dal og Kristjáns fjallaskálds.
„En við erum ekki bara þar,“ segir
hann glaðlega. „Við erum líka að
bjóða upp skemmtilegar kúríósur
eins og Hróa hattarsögur sem voru
prentaðar á Seyðisfirði fyrir manns-
öldrum, hér eru fyrstu útgáfur af
Tolkien á Íslandi sem voru mynda-
sögubækur og við erum með Ástrík
og Steinrík. Svo höldum við ekki
bókauppboð þannig að við skiljum
Jóhannes Birkiland útundan. Hann
er auðvitað á sínum stað.“
Uppboðið byrjar klukkan tvö en
húsið verður opnað klukkan eitt
svo fólki gefist tími til að skoða ein-
tökin og handleika þau. „Við erum
auðvitað að tala um notaða gripi og
ástand þeirra er misjafnt en aðal-
lega er um falleg eintök að ræða.
Bæði eintök sem voru bundin inn
aftur á 20. öld og þá í heilskinn og
fallega gyllt og líka allmörg, eins og
Njálan til dæmis, gömul Edduútgáfa
og fleira, sem eru í upprunalegu sam-
tímabandi en vel með farin. Einnig
eru nokkur rit í upprunalegu prent-
smiðjubandi sem er dálítið merki-
legt. Það er semsagt eftir ýmsu að
slægjast.“
Sjálfur ætlar Bjarni að bjóða
bækurnar upp. Honum til aðstoð-
ar verður Valdimar Tómasson ljóð-
skáld og Ingibjörg Benediktsdóttir,
fyrrverandi hæstaréttardómari, er
regluvörður. gun@frettabladid.is
Gömul aðferð til að selja og skemmta sér
Bjarni með fyrstu
útgáfu af Ferðabók
Eggerts og Bjarna á
þýsku, frá 1774 og
í forlagsbandi frá
prentsmiðju. Á bak
við Bjarna er Valdi-
mar Tómasson
skáld.
FréTTaBlaðið/GVa
Bókauppboð
verður í Safnaðar-
heimili Grensás-
kirkju í dag. Þar
verða ýmsir kjör-
gripir slegnir hæst-
bjóðanda af Bjarna
Harðarsyni, bók-
sala á Selfossi.
Við Sem erum í
Gömlum Bókum
Vitum að SVona uppBoð eru
alGerleGa nauðSynleG til
að markaður með Gamlar
Bækur lifi.
Tónlist
HHHHH
reykjavik Mambo Band (Jóhannes
Þorleifsson, Agnar Már Magnússon,
Gunnar Hrafnsson, Kristófer Rod
riguez Svönuson, Sigrún Kristbjörg
Jónsdóttir og Alexandra Kjeld) kom
fram í djassklúbbnum Múlanum.
Björtuloft í Hörpu
Miðvikudaginn 19. apríl
Á heimasíðu Hörpu stóð eftirfar-
andi um tónleika í djassklúbbnum
Múlanum á miðvikudagskvöldið:
„Reykjavik Mambo Band leikur sjóð-
heitar salsaútsetningar frá Kúbu,
Kólumbíu og Puerto Rico. Tónlistin
er í bland undir áhrifum mambó-
banda Tito Puente og Benny Moré,
ásamt jazzskotnari stefnum. Tón-
leikagestir Múlans fá hér ráðlagðan
dagskammt af rúmbu og fara áreið-
anlega dillandi heim á leið niður
rúllustiga Hörpu.“
Það var ekki alveg svo. Ekki vant-
aði þó fjörið, en enginn stóð upp til
að dansa. Enda dansar enginn salsa
bara einn, tveir og þrír. Salsadans
nýtur vaxandi vinsælda hér, en það
þarf að læra hann. Af þeim ástæðum
eru salsanámskeið haldin hér reglu-
lega og eru þau jafnan fjölsótt.
Sama mætti segja um sönginn sem
oft tilheyrir svona tónlist. Maður
hoppar ekkert si svona upp á svið
og fer að syngja. Þrátt fyrir að salsa
sé alþýðutónlist krefst hún radd-
beitingar sem þarf að vera í lagi.
Á tónleikunum komu fram þau
Jóhannes Þorleifsson á trompet,
Agnar Már Magnússon á píanó,
Gunnar Hrafnsson á bassa, Kristó-
fer Rodriguez Svönuson á slagverk
og Sigrún Kristbjörg Jónsdóttir á
básúnu og fiðlu, en hún sá einnig um
útsetningar. Alexandra Kjeld söng og
Sigrún tók undir með henni af og til.
Hljómsveitin kallaði sig Reykja-
vik Mambo Band og munu þetta
hafa verið fyrstu tónleikar hennar.
Segjast verður eins og er að þeir voru
ekki nægilega vel undirbúnir.
Hljómsveitin sem slík spilaði að
vísu ágætlega. Agnar Már var þétt-
ur og fókuseraður, hvort sem hann
hristi salsariff fram úr erminni, eða
galdraði fram djass. Það lék allt í
höndunum á honum. Gunnar var
líka með sitt á hreinu á bassanum,
Jóhannes spilaði á trompetinn af
miklu fjöri en jafnframt öryggi, Sig-
rún lék fallega á bæði hljóðfærin
sín og Kristófer var pottþéttur á
trommurnar.
Söngurinn var hins vegar
ekki góður og það var hann sem
skemmdi heildarmyndina. Alex-
andra söng stundum í míkrófóninn
og stundum ekki. Þegar hún gerði
það var fjarlægðin í hann mismun-
andi sem skilaði sér í ójöfnum tón-
styrk. Það hefði líka mátt hafa smá
bergmál í söngkerfinu, röddin var
skraufþurr. Raddbeitingin sjálf var
auk þess afar viðvaningsleg og því
minnti útkoman helst á þriðja flokks
karókí. Auðvitað getur söngurinn í
salsatónlist verið hrár og e.t.v. var
það hugmyndin hér, en fyrr má nú
rota en dauðrota.
Styrkleikajafnvægið var ekki held-
ur nógu gott. Trompet er vissulega
hvellur en básúnan mildari; munur-
inn á tónstyrk þessara tveggja hljóð-
færa var samt sem áður allt of mikill.
Svo drukknaði söngurinn gjarnan í
hljóðfæraleiknum, sérstaklega þegar
ekki var sungið í míkrófóninn.
Í það heila ollu tónleikarnir von-
brigðum, sem er synd, því latnesk
alþýðutónlist er skemmtileg. Hljóm-
sveitin er þó efnileg, en hún þarf að
vanda betur til verka næst.
Jónas Sen
NiðursTaða: Góður hljóðfæra
leikur en styrkleikajafnvægið var
gallað og söngurinn var afleitur.
Karókí á djasstónleikum?
„agnar Már var þéttur og fókuser-
aður, hvort sem hann hristi salsariff
fram úr erminni, eða galdraði fram
djass,“ segir í dómnum.
2 2 . a p r í l 2 0 1 7 l a u G a r D a G u r46 m e N N i N G ∙ F r É T T a B l a ð i ð
menning
2
2
-0
4
-2
0
1
7
0
4
:1
4
F
B
1
0
4
s
_
P
1
0
3
K
.p
1
.p
d
f
F
B
1
0
4
s
_
P
0
9
0
K
.p
1
.p
d
f
F
B
1
0
4
s
_
P
0
0
2
K
.p
1
.p
d
f
F
B
1
0
4
s
_
P
0
1
5
K
.p
1
.p
d
f
A
u
to
m
a
tio
n
P
la
te
re
m
a
k
e
: 1
C
B
1
-C
B
6
8
1
C
B
1
-C
A
2
C
1
C
B
1
-C
8
F
0
1
C
B
1
-C
7
B
4
2
7
5
X
4
0
0
.0
0
1
1
B
F
B
1
0
4
s
_
2
1
_
4
_
2
0
1
7
C
M
Y
K