Fréttablaðið - 06.05.2017, Qupperneq 112

Bragi Halldórsson
248
„Þar fór í ver,“ sagði Konráð. „Okkur liggur svo mikið á en þurfum að
komast í gegnum þetta völundarhús fyrst.“ Hann dæsti og bætti við
vonsvikinn, „við verðum of sein.“ „Eins og ævinlega,“ sagði Kata.
Getur þú hjálpað félögunum að komast í gegnum þetta völundarhús?
Matthías Sigurðsson og Óli Björn
Ævarsson eru báðir tíu ára og
bekkjarfélagar í Selásskóla. Þeir
halda mikið til í Víðidalnum í
frístundum hjá hestunum sínum,
gefa þeim, moka undan þeim og
skreppa á þeim í útreiðar. Hvað
skyldi vera langt síðan þeir fengu
áhuga á hestum?
Matthías: Ég hef haft hann frá
því ég man eftir mér. Pabbi og
mamma eru á kafi í hestum og
mamma er með reiðskóla.
Smitaði Matthías þig? Óli Björn:
Það má segja það. En ég var
alltaf mikið á hestbaki á sumrin
hjá mömmu og ömmu og afa í
Hvammi í Landsveit. Svo smitaði
reiðskólinn mig eitthvað. Ég er
líka í klúbb sem heitir Fákar og
fjör og við fáum kennslu þar.
Matthías á eigin hest og Óli Björn
á hest með öðrum. Hvað skyldu
þeir heita og hvernig eru þeir?
Matthías: Minn heitir Biskup frá
Sigmundarstöðum. Hann er 16
vetra stóðhestur, rauðblesóttur.
Mjög góður hestur. Ég hef keppt á
honum sex sinnum og vann minn
flokk á honum síðasta laugardag.
Óli Björn: Minn heitir Hamfari
frá Hvammi. Hann er fjórtán
vetra, rauðblesóttur og hefur
allan gang.
Farið þið stundum í kapp á hest-
unum? Matthías: Ekki ennþá en
það hlýtur að koma að því. Við
höfum alveg hleypt á stökk. Það
er rosa gaman.
Hafið þið aldrei orðið hræddir
á hestbaki? Matthías: Jú, ég
datt einu sinni af baki og missti
kjarkinn. Það tók smá tíma að ná
honum aftur og á síðasta lands-
móti var ég ekki orðinn alveg
nógu öruggur. En það er allt
komið í lag aftur. Ég sagði oft við
sjálfan mig: Ég get, skal og ætla.
En Óli Björn, hefur þú dottið
af baki? Já, nokkrum sinnum en
það var aldrei neitt vont. Ég hef
bara dottið beint á jörðina og
farið aftur á bak.
En hafið þið einhvern tíma
lent ofan í keldu eða skurð?
Matthías: Já, ég sökk næstum í
skítahaug og var kominn alveg
upp að maga. Þá kom frændi
minn og hjálpaði mér upp. Það
var sko klaki yfir haugnum og
ég hélt hann væri þykkur en svo
brotnaði hann. Ég var líka einu
sinni að hoppa yfir skurð og
hoppaði á gaddavír og er með ör
framan í mér.
Óli Björn: Ég var með honum
þegar hann hoppaði á gaddavír-
inn. Það var nú frekar hlægilegt.
Við höfum alveg
hleypt á stökk
Matthías Sigurðsson og Óli Björn Ævarsson eru bestu vinir og
upprennandi knapar. Þeir keppa oft á mótum og gengur vel.
Matthías á Biskupi og Óli Björn á Hamfara. Mynd/Edda Rún
Mamma: Hvað er að sjá þig?
Ásta: Ég datt í drullupoll.
Mamma: Í þessum fínu fötum?
Ásta: Já, ég hafði ekki tíma til að
fara úr þeim.
Kári: Veistu hvað er með fjörutíu
fætur og syngur?
Stebbi: Nei.
Kári: Tuttugu manna kór.
Kennarinn: Nefndu mér tíu afrísk
dýr.
Gummi: Níu gíraffar og einn fíll.
Unnur: Hugsaðu þér, mamma,
kennarinn minn hefur aldrei séð
hest.
Mamma: Hvernig veistu það?
Unnur: Ég teiknaði hest í skól-
anum í dag og hann vissi ekki
hvaða dýr það var.
Brandarar
Save the Children á Íslandi
Þegar amma átti hundrað ára af-
mæli komu margir að heimsækja
hana. Meðal þeirra var blaðamað-
ur sem spurði hana spjörunum
úr. Ömmu þóttu spurningarnar
fávíslegar og svaraði snubbótt.
Loks spurði blaðamaðurinn: „Og
hverju þakkarðu það að þú ert
orðin hundrað ára?“ „O, ætli það
sé ekki fyrst og fremst því að ég
fæddist fyrir hundrað árum,“
svaraði sú gamla.
Einn af skátunum mætti á fund
með glóðarauga.
Hvernig fékkstu þetta glóðar-
auga? spurði flokksforinginn.
Ég hjálpaði gamalli konu yfir
götuna.
Og fékkstu glóðarauga af því?
Já, hún vildi ekki fara yfir.
6 . m a í 2 0 1 7 L a U G a R D a G U R56 H e L G i n ∙ F R É T T a B L a ð i ð
0
6
-0
5
-2
0
1
7
0
4
:2
3
F
B
1
3
6
s
_
P
1
1
2
K
.p
1
.p
d
f
F
B
1
3
6
s
_
P
1
0
1
K
.p
1
.p
d
f
F
B
1
3
6
s
_
P
0
2
5
K
.p
1
.p
d
f
F
B
1
3
6
s
_
P
0
3
6
K
.p
1
.p
d
f
A
u
to
m
a
tio
n
P
la
te
re
m
a
k
e
: 1
C
C
F
-7
C
B
0
1
C
C
F
-7
B
7
4
1
C
C
F
-7
A
3
8
1
C
C
F
-7
8
F
C
2
7
5
X
4
0
0
.0
0
1
6
A

F
B
1
3
6
s
_
5
_
5
_
2
0
1
7
C
M
Y
K