Tíðindi um stjórnarmálefni Íslands - 01.01.1875, Síða 170
162
TILSKIPAN UM FJÁKKLAÐA M. M.
1871.
4. marz.
Ástæður fyrir lagaboði þessu.1
Frá alþingi 1867 kom bænarskrá- til stjórnarinnar, þar sem
þingið fór þess á leit, að frumvarp, sem fylgdi bænarskránni til
viðaukatilskipunar við tilskipunina 5. janúar 1866, um fjárldáða
og önnur næm fjárveikindi á íslandi, yröi gjört að lögum; frum-
varp þetta fór ser í lagi fram á, að veita amtmönnunum heimild
til í þeini tilfellum, þar sem ekki verður álitið tryggjandi að liafa
við aðskilnað þann og lækningar, sem mælt er fyrir um í til-
skipuninni, að láta skera niður sjúkt og grunað fe, og setja verði
milli amtanna til þess að stémma stigu fyrir útbreiðslu sýkinnar.
Stjórnin gat ekki að öllu leyti samþykkt frumvarp þetta, eins og
það var úr garði gjört, þareö henni fannst, að amtmönnunum
væri veitt of mikið vald í þessu efni, en varð að fallast á aðal-
stefnu þess, og lét semja nýtt frumvarp, sem lagt var fyrir alþingi
1869; alþing ræddi síöan málið á lögskipaðan hátt og lét uppi
álit sitt um það; alþing áleit, að hér yrði að veita valdstjórninni
sem frjálsastar liendur í þessu máli, til þess að Iagaboðið gæti
fullnægt tilgangi sínum, og stakk uppá ýinsum breytingum við
einstakar greinif frumvarpsius, eins og hér skal nákvæmar skýrt frá.
Við 1. grein.
Alþingi fannst, að orðin »veröur ekki komið við að neinum
notunm væri of óákveðin, og skyldi setjá í staðinn fyrir þ'au
»komið við svo til hlítar sé«; ennfremur stakk alþing uppá, að
orðinu »fyrst« í sömu málsgrein verði sleppt, og að síðasta máls-
grein yrði orðuö á þessa leið: »þó skal amtmaður hafa lilutaðeiganda
lögreglustjóra, alþingismann og tvo bændur, er hreppstjórar kjósa,
svo og prófaðan dýralækni, þar sem hann er til, í ráðaneyti með
sér, áður en fénu er iógað á þenua hátt«; af því aðoins einn
prófaður dýralæknir væri á íslandi, virtist alþingi sú ákvörðun
frumvarpsins, að amtmaður skuli hafa prófaðan dýralækni, þar
sem hann er, í ráðum með sér, harðla þýðingarlítil, en á hinn
■) Tibindi frá alþingi 1809, 1., 27, 29, 264 — 279, 331 og 835; II.,
43—48, 178—183, 199—202 og 401—406.
2) Tíbindi frá alþingi 1867, II., 549.