Tíðindi um stjórnarmálefni Íslands - 01.01.1875, Page 274
266
UM SÍLDAR- OG UPSAVEIÐI MEÐ NÓT.
1872.
febrúar.
6. grein.
Bátar, veiðarfæri og afli nóteigenda skulu standa í veði fyrir
landshlut og skaðabótum eptir 2. grein.
7. grein.
Sé nót lögð á helgidegi, og síld eða upsi króaður inni, skal
gjalda 2—50 rd. þóknun til fátækrasjóðs hreppsins, eptir því
hvernig drættinum er varið og ákvörðun sýslumauns. iþessa
þóknun má taka lögtaki.
8. grein.
þar sem nót er lögð, má, eptir að búið er að gefa út streng
og byrjað á lagningunui, og þessu er haldið áfram án þess óvana-
leg töf eigi sér stað, engin veiðarfæri leggja niður á því sviði,
sem ætlazt má á að nótin lyki fyrir.
Sé net áður útlögð, sem eru því til fyrirstöðu að nótin verði
dregin og fest, hefir formaðar nótarinnar rétt til að takaþau upp
ellegar að draga nótina í land, og, ef til vill, hin útlögðu net
með, ef hann bætir eiganda skaða og veiðispjöll.
Nú ér nót fest, og liggur yíir veiðarfærum, þá má þau eigi
upp taka án samþykkis nótarformanns. þar á móti skal nóteig-
andi, þegar svo á stendur, annaðhvort skila veiðarfærunum jafn-
góðum, áður 12 stundir líði, eða bæta þau með öðrum nýjum og
óaöfinnanlegum, eða borga þau í peningum tvennu verði. Auk
þessa skal eiganda bætt veiðispjöll eptir því, sem almennt aflast
dægur hvert, unz goldið er.
Net, sem liggja á sviði því, sem nótin lykur fyrir, má for-
maður nótarinnar taka upp að ósekju, en borgi veiðispjöll.
9. grein.
Siti fleiri en einir nótarmenn fyrir síld eða upsa, hafa þeir
rétt til nótlagnar, sem fyrst hafa gefið út nótstrenginn og byrjað
að leggja nótina, og sé þessu haldið áfram tafarlaust svo sem
verður, mega engir hinna tálma þessu.
Nú hafa tvennir nótarmenn byrjað að leggja út nót sam-
stundis og aðrir innar, þá skulu þeir, ef síld eða upsi er í báð-
um nótum og ytri nótin ekki getur bjargað afla sínum, áður en
sú innri er upp tekin, hafa drátt í sameiningu, og skal hlutur