Tíðindi um stjórnarmálefni Íslands - 01.01.1875, Page 287
DM SPÍTALAGJALD.
279
unina í 6. grein ná til annara en þeirra, sem með ósönnum _ 1872-
skýrslum reyndi til að koma sér að nokkru eður að öllu leyti 12. febrúar.
undan gjaldi því, sem þeim bæri að greiða, en undanfærsla lilut-
aðeiganda með að gefa nokkra skýrslu virtist ekki eiga aö hafa
aðrar afleiðingar fyrir þá, en þær, að þeir yrði að láta sér það
lynda, að gjald þeirra yrði ákveðið eptir þeim skýrslum, sem
fengizt gæti. þetta virtist þinginu í sjálfu sér eðlilegt, einsog
það einnig' væri samkvæmt þeirri reglu, sem gilti um tíundina;
því þó það mætti álítast almenn skylda að telja fram fé sitt til
tíundar á hreppaskilaþingum, þá hefði það eigi önnur eptirköst
fyrir fjáreigandann, að títaf þessu væri brugðið, en að honum
yrði. sköpuð tíund, en þar á móti yrði sá sektaður fyrir tíundar-
svik, sem segði rangt til fjáreignar sinnar. Sektir þær, sem
ákveðnar eru í 6. grein, virtist þinginu hæfilega miklar fyrir
ranga frásögn um aflaupphæðina, en eigi virtist þinginu þörf á
að láta hlutaðeiganda þar að auki greiða þrefalda uppliæð við
það gjald, sem hann með undandrætti sínum ætlaði að koma sér
hjá að greiða, heldur einuttgis einfalt gjald af því, sem hanu
hefði dregið undan. þingið stakk samkvæmt þessu uppá, að 6-
grein yrði orðuð á þessa leið:
s<Segi nokkur gjaldþegna rangt til afla þess, sem greiða skal
gjaldið af, skal hann sæta 10—20 rd. sekt til læknasjóðsins,
auk gjaldsins af því, er lumn hefir dregið undan”.
í 7. grein fannst þinginu réttara, að sett yrði ,tsíðastliðið
ár” í staðinn fyrir t<það ár”, með því reikningur sá, sem sýslu-
manni bæri að senda stjórn læknasjóúsins innan loka oktbrm. ár
hvert, ekki ætti að ná lengra, en til 31. desbrm. næst á undan.
Að endingu réð þingið til, að fyrirsögn lagaboðsins yrði:
..Tilskipun um spítalagjald af sjávarafla”.
í álitsskjali sínu féllst konungsfulltrtíi á það álit alþingis,
að gjaldið skyldi vera minna af hertum flski, en af saltfiski, þar
sem farið væri eptir tölunni; samt varð hann að álíta það efa-
samt, hvort einmitt skyldi færa það niður til 1/4 álnar. Sömu-
leiðis aðhylltist konungsfulltrúi þá uppástungu alþingis, að greiða
skyldi gjald af óverkuðum flski, sem seldur væri nýr; með
þessu yrði ekki lagt neitt gjald á þann fisk, sem fiskimenn hefði