Tíðindi um stjórnarmálefni Íslands - 01.01.1875, Page 296
288 OM KENNSLU HEYKNAR- OG MÁLLEYSINGJA.
18TZ. landi, svo framarlega sem stiptsyíirvöldin álíta hana svo fullkomna,
26- febrúar. sem þörf er á, eða þá , ef lilutaðeigendur heldur óska og stipts-
yfirvöldunum þykir það ráðlegra, á liinn konunglega lieyrnar- og
málleysingja skóla í Kaupmannahöfn”. — þingið áleit, að það gæti
að borið, að undantekning frá aðalreglunni, bæði um aldursliæð
barnanna og um það, hvort senda skyldi þau til kennslu eða eigi,
yrði nauðsynleg, og reði því til, að við liina fyrri málsgrein kæmi
svo hljóðandi viðauki: (lIilutaðeigandi amtmanni se heimilt að
gjöra undantekningu frá aðalreglunni, bæði um aldurshæð ómálans
og hvort senda skuli .hann til menntunarskólaus eða ekki, þegar
ástæður þykja til þess, að slíkt þurfi að koma til álita”. í síð-
ari málsgrein frumvarpsins reði þingið til, að í stað orðanna:
í(til einhverrar kennslustofnunar” yrði sett: (ltil kennslustofnunar-
innar, hvorrar sem er”. Að endingu þótti þinginu uauðsynlegt,
að ákvoðiö væri, að þá er þeir ómálar, er lokið hefði námi, ætti
eigi foreldra á lífi, eða foreldrarnir væri eigi færir um að annast
þá svo vel, sem óskandi væri, skyldi þeir vera undir 'yfirvalda
umsjón, og skyldi þessi umsjón vera falin presti og hreppstjóra á
hendur.
í álitsskjali sínu lagði konungsfulltrúi til, að þessar breyt-
ingar á frumvarpinu yrði teknar til greina, en réöi samt til, að
jiað skyldi haldast óbreytt, sem fyrir væri mælt í niðurlagi fyrstu
málsgreinar frumvarpsins, að eig'i skyldi vera skylt að koma
heyrnar- og málleysingjum fyrir til kennslu á kennslustofnun eða
menntunarskóla, ef það yrði sannað, að séð yrði um kennslu þeirra
á annan liátt, sem stiptsyfirvöldin áliti nægilega tryggan, og
lagði liann þar að auki til, að umsjón sú, sem ætlazt væri til að
hreppstjórar hefði með þeim ómálum, sem hefði afiokiö námi sínu,
skyldi falin á hendur hreppsnefndum, ef þær yrði stofuaðar á
íslandi.
Kirkju- og- kennslustjórnin varð fyrir sitt leyti að fallast á
tillögur alþingis með þeim breytingum, sem konungsfulltrúi hafði
stungið uppá; samt skyldi það falið á hondur stiptsyfirvöldunum,
en ekki hlutaöeiganda amtmanni, að gjöra undantekning frá því,
sem fyrir væri mælt um aldurshæð heyrnar- og málleysingja.
Orðunum ((til einhverrar kennslustofnunar” í fyrstu málsgrein frum-