Tíðindi um stjórnarmálefni Íslands - 01.01.1875, Page 309
UM FÓSTMÁL Á ÍSLANDI.
301
þarf eigi að tilgreina, utan sá beiðist tölu á, er sendir, þá
er bann afltendir sendinguna:
e) bögglum, og teljast hér undir allir þeir munir, aðrir en
greindir eru í stafliðunum a og b, er sendir verða með póst-
um, ef vísaö er til viss manns, er við skal taka, og þeir eru
í umbúðum eða um þá er svo lukt, sem hlýðir.
Hverri böggulsendiug skal fylgja tilvísunarbréf með utaná-
skript, og læst, ef rnenn vilja; en til þess má eigi hafa
ábyrgðarbréf eða peningabréf. Tilvísunarbréflð má eigi vega
rneir en 3 kvint, en verður eigi talið þyngra fyrir þ\i, þó
lykill að sendingunni fylgi.
Um það, hvort taka rnegi böggla til flutnings á vetrarpóst-
ferðum, skal ákveðið seinna meir.
3. grein.
Póststjórnin ákveður, hversu mikið af munum þeim, 'sem
getið er urn í 2. gr., póstarnir geti tekið að sér til flutnings og
ráðstöfunar, svo og hver skilyrði skuli gjörð eða iiverjar reglur
settar í slikum greinum.
4. grein.
Frá því, er senda iná með póstum, eru þeir hlutir undan
skildir, sem bannað er aö breiða út, eða bera með sér eitthvað
það, sem ólögmætt er, eða ósæmilegt eða öðrum mönnum til
Iineysu; enn fremur þeir hlutir, sem liætta er búin af, ef fluttir
eru, t. a. m. eldfimir, sprenghættir, etandi eða þesskonar hlutir,
og þeir, sem illur daunn er af. Sé þagað yíir innihaldi þess-
háttar sendinga eða rangt til sagt, á póststjórnin bótaheimtu
fyrir þann skaða, er af þeim verður.
5. grein.
Póststjórnin skal sjá um, að póstarnir komist reglulega áfram
annaðhvort með þeim áhöldum, sem hún sjálf i, eða með öörum
fararbeina, allt eptir því, sem lienta þykir, og peningar að öðru
loyti eru til þess í ijárliagsáætluninni.
6. grein.
Sérhver skipstjórnarmaður er skyldur eptir áskorun póst-
stjórnarinnar að taka á móti þeirn hlutum til flutnings, er nefndir
eru í 2. greinar staflið a, og flytja þá frá þeim stað, er skipið
1872.
26- febrúar.