Tíðindi um stjórnarmálefni Íslands - 01.01.1875, Page 359
UM BÆJAKSTJÓRN í REYKJAVÍK.
351
laus við öll bæjargjöld; þinginu virtist vera eðlilegra, að miðað
væri við hálft missiri.
14. Júnginu virtist með öllu nauðsynlegt, að það væri með
berum orðum tekið fram, hversu lengibæjarstjórnin mætti lengst lialda
kærum manna yfir niðurjöfnuninni hjá sér, áður en hún legði úr-
skurð sinn á málið, og þótti 14 daga frestur hæfilegur í því
efni, og stakk því þingið uppá, að í 23. grein yrði bætt inn í
„innan hálfs mánaðar” á eptir (íúrskurð sinn á málið”,
15. jringið vildi og, að í sömu grein yrði sleppt úr: (iekki
að eins” og ((heldur einnig — eða bæjarstjórninni”, því það gæti
valdið miklum og óþörfum deilum og tímatöf, að gjaldþegnum
væri með berum orðum heimilað, að kvarta yfir gjöldum þeim,
sem jafnað hefði verið á aðra, en sjálfa þá.
16. J>ar sem í 24. grein væri svo fyrir mælt, að ef ágrein-
ingur kæmi milli Eeykjavíkur og einhvers sveitarfélags í Dan-
mörku, þá skyldi hlutaðeigandi stjórnarráð skera úr þeim ágrein-
ingi, þá gat alþingi ekki betur skilizt, en að slík ákvörðun væri
óþörf, og að eins til tímatafar og dráttar á málinu, og varð
þingið því að álíta, að landsstjórninni áíslandi væri réttast falið
á hendur, að skera úr þesskonar ágreiningi, eins og öðrum, sem
fyrir kynni að lcoma milli Eeykjavíkur og hvers annars sveitarfé-
lags álslandi, því að landsstjórnin hefði enga ástæðu til að vera
hlutdræg í þessum málum, og stakk því þingið uppá, að fella
úr orðið ((íslenzks” og ((Verði þessi ágreiningur — úrskurð sinn
á málið”.
17. Síðasta ákvörðun 25. greinar: ((Sá, sem settur er —
frá 1. júlí” virtist þinginu eigi verða að öllu samrýmd við 22.
grein, þar sem svo væri fyrir mælt, að á þann, sem verið hefði
4 mánuði í bænum, mætti gjald leggja til bæjarins, en auðséð
væri, að með þessari ákvörðun slyppi allir þeir við gjald til bæjar-
ins, sem flytti inn í bæinn fyrri hluta ársins, enda þótt þeir
hefði dvalið þar meir en 4 mánuði, og stakk því þingið uppá, að
fella úr þessa ákvörðun.
18. þingið lagði til, að í staðinn fyrir orðin ((á því, að
útvega verknað og varning” í 27. grein, kæmi: t(eða hverju öðru,
sem vera skal”.
Tíb. um stjórnarmál. III.
1872.
20. apríl.
24