Tíðindi um stjórnarmálefni Íslands - 01.01.1875, Side 378
370
AUGLÝSING DM PÓSTMÁL.
J872.
3. maí.
á sendinguna. Á böggulsendingar, sem peningar
eða fémætir pappírar eru í, og sagt til þeirra, skal
einnig- rituö iiin tiigreinda verðuppbæð. Merkiö skal
vera svo gjört, að það haldi vel, og ritaö með bleki,
sortu, eða því um líku (en ekki meö krít, blýanti o. s.
frv.); þaö skal standa á sterkum spjaldapapp.ír, tré-
spítum eða þess konar, sem bundnar eru við böggulinn,
eða vera ritað á hlutinn sjálfan eða á umbúðirnar.
Pappírsmerki verða aö eins tekin gild, þegar þau
eru fest á með lími eöa klístri, og eru vel lield. Eldri
merki moga eldd vera á sendingunum.
g. Til innsigla þeirra, sem sá, er sendir, á að hafa við
samkvæmt því, sem beinlínis er fyrir mælt aö framan,
skal hafa sterkt lakk og reglulegt signet (en ekki t. d.
oflátuþrýstara, skilding eða því um líkt),
h. þjGgar er sagt til verðupphæðar á því, sern sent er,
skal hún tiltekin í þeim peningum, sem gjaldgengir eru
í landinu.
i. Á tilvísunarbréf það, sem fylgja á hverri sending,
skal auk utanáskriptar rita, livað fylgi (böggull, kassi
o. s. frv.), merki á sendingunni og verð hennar, ef til þess
er sagt. Fleiri böggulsendingar má taka uppá sama
tilvísunarbréf, en upphæð verðs skal tilgreind fyrir
hverja sendingu útaf fyrir sig'.
4. Utanáskriptin (kveðjan) á bréfsendingum, peningabref-
um og tilvísunarbréfum skal vera svo greinileg, skýlaus og ná-
kvæm, að póstþjónar geti eklci verið í vafa um, til hvers
pósthúss sendingin eigi að fara, til hvers liún sé, og-
hvorjum oigi að slcila henni.
Æski sá, sem sendir ábyrgðar-bréf, peningabréf eða
böggulsending, fyrir tilstilli póststjórnarinnar aö fá kvittun
viðtakanda fyrir sendingunni, skal greinilega ritað framan
á bréfið, peningabréfið eða tilvísunarbréflð: (iæskt er kvittunar
fyrir móttökuna”. Iilutaðeigandi póstþjónn býr þá til
kvittun og sendir hana með borgunarlaust, en fyrir að
senda aptur kvittunina undirskrifaða, borgar sá, sem sendir,