Tíðindi um stjórnarmálefni Íslands - 01.01.1875, Page 389
AUGLÝSING UM PÓSTMÁL.
381
18. grein.
Ámeöan sending, sem skilað er til flutnings, er í vörzlum
póststjórnarinnar, má sá, sem sendir, fá iiana aptur eða koma því
til leiðar, að hún verði send öðrum, en tiltekið var í upphafi, ef
þessu verður við komið án þess að það verði afgreiðslu póstsins til
fyrirstöðu, og sá, sem sendir, geti helgað sér sendinguna. Póst-
iiúsið getur þar að auki heimtað tillilýðiloga kvittun fyrir því,
að sendingunni sé skilað aptur, nema því að eins, að þess eigi
þurfi við fyrir þá sök, að kvittun þeirri, sem póststjórnin hefir
áður gefið, verði skilað aptur.
Ef seudingunni er skilað aptur, áður en hún er komin af
stað frá póstliúsi því, þar sem hún var aflient, skal að eins end-
urgoldið það, sem borgað var fyrir frímerki, þegar þess er kraf-
izt, að sendingunni sé skilað aptur, og því að eins, að ekki sé
búið að setja frímerki á sendinguna fyrir sama verð. Frímerki, sem
búið er að líma á, en eigi þegar eru ónýtt, slral ekki ónýta, þegar
það er heimtað, að sendingunni sé skilað aptur.
þegar það annars kemur fyrir, að sendingu sé skilað aptur,
skal sá, sem sendir, greiða fullt burðargjald eptir taxtanum,
o. s. frv.
19. grein.
Sérhver sending skal flutt með fyrsta pósti frá þeim stað,
þar sem henni er skilað til flutnings, nema því aö eins að sá,
sem sendir, hafi ritað á sendinguna, aö hann beinlínis heimti, að
hún sé flutt á annan hátt; þó skal hér gæta þess, sem nákvæm-
ar er fyrir mælt að framan í 13. gr. 3. a.
þar sem nefndur er fyrsti póstur, þá er það svo að skilja,
að ekki sé að eins átt við hinn venjulega póst, sem fer yfir land,
heldur einnig þann póst, sem póststjórnin lætur flytja með skip-
um, samkvæmt tilsk. um póstmál 6. gr.
Póstsendingar skal flytja þá leið, sem póststjórnin legg-
ur pósthúsunum fyrir, nema því að eins að sá, sem sendir, riti
á sendinguna, að hún skuli fara aðra loið, og skal þá þessu fylgt,
svo sem unnt er. Um það, liverja leið sendingarnar eru látnar
fara, skulu pósthúsin fara beint eptir utanáskriptinni, ef hún segir
nægiiega skýrt frá (enda þótt sá, sem sendir, t. a.' m. Iiaíi bein-