Tíðindi um stjórnarmálefni Íslands - 01.01.1875, Page 394
1872.
3. maí.
386 AOÖLÝSINÖ DM PÓSTMÁL.
slegiö utan um það samkvæmt því, sem fyrir er mælt í
13. gr., 2 og 3;
d. þegar vart verður viö, að eittlivað vanti í öðrum böggul-
sendiugum, að þær hafa orðið fyrir skemmdum eöa um þær
hafl breytzt,
a ð sendingin, þá er henni var skilað, liafl verið rann-
sökuð í augsýn þess póstþjóns, er skilaði lienni, og að meö
því hafl verið sannað, að hve miklu leyti umbúöirnar, það
sem bundið var um eða innsiglin hafi verið sködduð, eða
viktin rýrnuð, og
a ð um sendinguna iiafi verið búið, innsigli sett, bund-
iö um hana o. s. frv., alveg samkvæmt því, sem fyrir er
mælt í 13 gr. 3 , að. svo miklu leyti, sem póststjórnin
ekki hefir getað tekið eptir því, þá er sendingunni var
skilað til flutnings;
e. þegar skemmdir á innihaldi almennra böggulsendinga hafa
hlotizt af töf,
a ð þessi töf hafi verið póststjórninni að kenna, og
að innihaldið, er sendingunni var skilað, hafi verið
þess eðlis og svo á sig komið, að liún hefði komizt óskemmd
þangað sein hún átti að fara, ef töfin hefði ekki átt sér
stað.
f. þegar heimtaðar eru skaðabætur fyrir böggulsendingar, sem
ekki eru peningar í, getur póststjórnin heimtað, að hlutað-
eigandi slruli færa sönnur á það, sem liann hefir sagt um
stærð skaðans, ef svo ber undir með því, að einn eða tveir
óvilhallir menn, sem vit hafa á því, meti skaðann.
Sá, sem sendir, eða sá, sem vísað er til á sendingu, skal
bera upp bótakröfu sína annaðhvort skriflega fyrir landshöfðingja,
eða munnlega eða skriflega fyrir pósthúsinu á þeim stað, er send-
ingin fer frá, eða á þeim stað, sem liún á að fara til. Frestinn
til þess að koma fram með kröfu til skaðabóta á téðan hátt, ef
henni á að veröa gaumur gefinn, skal telja frá þeim degi, er
sendingin var látiu á póstinn. þegar sendingu vantar, skal póst-
húsið á þeim stað, er hún átti að fara til, jafnskjótt og séð
verður, liver við átti að taka, við fyrsta tækifæri skýra honum