Tíðindi um stjórnarmálefni Íslands - 01.01.1875, Page 428
420
TILSKIPUN UM SVEITASTJÓRN.
187*2.
4. maí.
tveinnir lireppum, öðrum stærri og hinum minni, einsog optast mætti
gjöra ráð fyrir, yrði sleng't saman í eitt kjörflæmi, jiá mætti búast
við,að nefndarmaðurinn yrði jafnast kosinn úr iiinum stærrihreppnum,
og gæti pað komizt í bága við hagsmuni hins minna,og að minnsta
kosti valflið óánægju, og pó bæri, ef til vilfli, enn meira áþessu,
efhinn kjörni nefndarmaður væii úr minni hreppnum. jpinginu fannst,
að það ælti bezt við, að leyfa hverjum iirepp að vera kjördæmi
útaf fyrir sig og kjósa mann í sýslunefnd; en til þess að sýslu-
nefndarmenn hvergi gæti orðið fleiri en tíu, réði þingið til, að
svo yrði ákveöið, að hinir fámennari hreppar í þeim sýslum, sem
hefði fleiri en tíu hreppa, skyldi annaðlivort ár á víxl senda
nefndarmann á sýslufund. Samkvæmt þessu skyldi orða greinina
á þessa leið:
„Hver hreppur er kjördæmi útaf fyrir sig og kýs mann til
sýslunefndar. Kosningin skal fara fram á hinum árlegu mann-
talsþingum moð óbundinni atkvæðagreiðslu, er kjörstjórnin skipar
fyrir um. í kjörstjórninni er sýslumaðurinn og tveir nefndarmenn,
sem í fyrsta skipti eru til þess kjörnir af amtmanni, en síðan af
sýslunefndinni. Að lokinni kosningu kveður kjörstjórinn upp, hver
verði sýslunefndarmaður.
í sýslum þeim, sem fleiri en tíu hreppar eru í, skulu hinir
fjölmennari hreppar ávallt senda mann á fundinn, en hinir fá-
meunari mann á víxl annaðhvort ár að réttri tiltölu.”
Við 30. grein.
í stað orðanna : 1(skal stærri helft.in ganga úr nefndinni”
skyldi koma: uskal meiri hlutinn, ef á stöku stendur, en annars
helmingur, ganga úr nefndinni”.
Við 31. grein.
jpað varð ofaná í þinginu, að ákveða ekki uema einn árs-
fund reglulegan, því bæði yrði feröalög sýslunefndarmanna vor og
liaust mjög erflð, og þar að auki yrði kostnaðurinn helmingi
meiri; hvað framkvæmd og afgreiðslu málanna áhrærði, þá mundi
engin vandræði leiða af því, þó elcki væri nema einn lögákveðinn
fundur á ári, því oddviti gæti stefnt til aukafundar, þegar honum
þætti þörf á; ennfremur fannst þinginu það réttast, að oddviti
skyldi ákveða, hvenær fundurinn skyldi haldast.