Tíðindi um stjórnarmálefni Íslands - 01.01.1875, Page 485
FISKIVEIÐAR OG VERZLUN.
477
fiskiskipum, ánþess aö borga lestagjald, að leggja upp á íslandi
muni þá, sem þeir þurfa til atvinnu sinnar, með þeim skilyrðum,
að eigi verði við höfð ólögleg verzlun.
Einsog utanríkisstjórninni mun kunungt hefir verið farið
eptir þessari ósk í 4. gr. í tilskipun um fiskiveiðar útlendra við
ísland, sem kom út 12. febr. þ, á., en á hinn bóginn hefir
dómsmálastjórnin ekki fundið næga ástæðu til að taka til greina
það, sem sendiherrann hafði farið fram á viðvíkjandi Allennu, og
þareð hann eigi síðar borgaði gjaldið og sektirnar, voru vörurnar,
sem kyrsettar voru, geymdar. Með því samt sem áður, að amt-
maðurinn yfir vesturumdæminu í brefi 17. nóvbr. f. á. skýrði
frá, að vörur þessar, — sem voru nokkuð af salti — liefði
rýrnað mjög með því að liggja svona, og mundu rýrna enn meir,
ef þær væri látnar liggja lengur geymdar, fannst stjórnarráðinu
réttast, að láta selja vörurnar við opinbert uppboð. Eptir skýrslu
amtsins seldist saltið við uppboð það, sem samkvæmt skipun stjórn-
arráðsins var haldið og fram fór 12. júním. þ. á., fyrir 67 rd. 12 sk„
að frá dregnum öllum kostnaði, en það mátti álíta viðunanlegaborgun
eptir því, hvernig vörurnar voru á sig komnar. þessi upphæö er þó
naumast meira en hér um bil */4 partur af lestagjaldi því, sern
greiða átti af skipum þeim sjö, sem í hlut áttu, enn á
hinn bóginn samsvarar hún lægstu sektum eptir 9. gr.
í lögum 15. april 1854, sem liggja við fyrir afbrot þétta, svo
að eins munar 2 rd. 84 sk.; sökum þess hefir stjórnarráðið
álitið, að sektirnar megi vera borgaðar með því, sem fékkst við
uppboðið fyrir saltið, og látið greiða féð til hlutaðeiganda
fátækrasjóðs, en að öðru leyti Iiefir stjörnarárðinu fundizt. að sölr-
in mætti falla niður, einkum vegna þess, að svo langur tími er
liðinn frá því, að afbrotið var drýgt, og svo af því, að nú gilda
önnur lög um þetta, en þá; stjórnarráðið mælist því til, að utan-
ríkissjórnin vili skýra hinum frakkneska sendiherra hér frá þessum
úrskurði dómsmálastjórnarinnar.
1872.
6. septbr.