Tíðindi um stjórnarmálefni Íslands - 01.01.1875, Page 783
UM ENDURGJALD HANDA SETTUM YFIRDÓMURUM.
775
37. Bréf dómsmálastjórnarinnar til landshöfðingjans
yfir íslandi, iim endurgjald handa settum yfir-
dómurum.
í brefi 11. febrúar þ. á. liaíið þér, lierra landshöfðing'i,
skýrt frá, að þér 29. ágúst f. á. liafið skipað amtmann Berg
Thorberg, kansellíráð Árna Thorsteinson og skrifara Jón Jónsson
í hinn konunglega íslenzka landsyfirrétt, til þess að dæma í tveimur
málum, sem fyrruin yflrdómari Benedikt Sveinsson liafði áfrýjað til
yfirréttarius, og sem háyfirdómari þórður Jónassen og yfir-
dómari Magnús Stephensen höfðu liöfðað gegn lionum við undir-
réttinn útaf meiðyrðum í prentuðu riti, en allir dómendur í yfirréttin-
um höfðu í ágústm. f. á. vikið úr sæti í þeim málutn. Yfirréttar-
stefnur Benedikts Sveinssonar í báðum málunum áttu að koma
í dóm 8. septbr. næstkomanda, en áfrýjandinn kom ekki; voru
þá bæði málin tekin til dóms og þeim vísað frá 22. s. m. En
með því Benedikt Sveinsson þegar áður hafði mælzt til, að ný
ylirréttarstefna yrði útgefin, höfðnð þér ákveðið 12. s. m., að
dómendur þeir, sem þér höfðuð skipað í yfirrettinn um stundar
sakir, skyldi dæina í öllum þeim málum, sem kæmi til lands-
yfirréttarins útaf málaskotum í fyrnefndum meiðyrða málum, og
samkvæmt þessu dæmdi hinn setti yfirréttur 17. nóvbr. í báðuin
málunum, sem á ný var áfrýjað til yfirréttarins. Dómararnir,
sem settir voru, mæltust síðan til, að þeim yrði goldin þóknuu
sú, sem ákveðið er í konungsúrskurði 25. septbr. 1816, og væri
10 rd. fyrir hvert þeirra fjögra mála, sem dæint hafði verið í,
með því eigi væri gjörður neinn munur á því í úrskurðinum,
hvort mál væri dæmt að formi til eða efni.
þér voruð samt á því, að það væri nokkuð efasamt, hvort
þeim að réttu lagi yrði veitt þóknun fyrir fleiri mál, en tvö,
þareð eigi mætti beita úrskurðinum 1816, sem er sérstakleg
ákvörðun, fram úr því, sem nauðsyn er til í hverju einstöku tilfelli
samkvæmt eðli málsins, en hér virtist eigi vera najiðsyn á að veita
]ióknun fyrir fjögur mál, með því yfirrétturinn í rauninni eigi hefði
meðhöndlað fleiri eða önnur mál en tvo undirréttardóma, sem skotið
hafði verið til yfirréttnr, enda hefði afgreiósla ]iessarn mála eigi
1874.
‘46. maí.