Ráðunautafundur - 13.02.1978, Qupperneq 65

259
Gróðurfarsbreytingar eru oft augljósustu áhrif kalsxumríks
áburðar í tilraunum. Slíkum gróðurfarsbreytingum þarf ekki að
fylgja umtalsverður uppskerumunur kalki í vil. I tilraun nr.
91-60 á Hvanneyri hefur háliðagras og vallarsveifgras vikið
fyrir túnvingli og língresi á Kjarna-reitum. í hinum tilraun-
unum var Engmo vallarfoxgras ríkjandi tegund, þar mun ekki hafa
orðið umtalsverð gróðurfarsbreyting.
1 nokkrum tilraunum hefur kalhætta reynst minni á reitum,
sem hafa fengið kalkáburð. Meðal þessara tilrauna er 91-60.
Einnig eru dæmi um að ráðunautar og bændur hafi sóð þess merki.
Þessum dæmum mun ekki hafa verið safnað saman, og væri æskilegt
að menn kæmu á framfæri þeim dæmum sem þeir þekkja.
Uppskeruauki fyrir kalksaltpétur umfram sama magn köfnunar
efnis £ Kjarna hefur verið um 8 hkg/ha. I kalktilraunum á Hvann
eyri hefur uppskeruauki fyrir kalk verið svipaöur eða heldur
minni. Kalkammonsaltpétur með 26% N 10 % kalsíum gaf í tilraun
nr. 200-66 2,8 ± 1,2 hkg/ha minni uppskeru en kalksaltpétur.
Uppskera hefur verið mjög breytileg frá ári til árs. Sá breyti-
leiki hefur að mestu en ekki að öllu leyti verið samstxga fyrir
Kjarna og kalksaltpétur. Pétur Jónasson 1977) hefur athugað
tengsl milli veðurfarsþátta og tilraunaárangurs í 91-60.
Uppskera jókst mikið ár frá ári 1971-1973 einkum á Kjarna-
reitum í 91-60, en þar hafði framræsla verið bætt.
Arlegar nýtingatölur köfnunarefnis í 91-60 og 200-66 og
N-upptaka á reitum án N-áburðar er sýnd í 1. og 2. töflu.
Þessar tölur eru dregnar saman á ýmsan hátt £ prentuðu ritgerð-
inni og niðurstöðurnar eru raktar lauslega hér á eftir.