Ráðunautafundur - 13.02.1978, Qupperneq 83

277
Hörguleinkenni $ á ýmsum athugunardögum
5/8 12/8 16/8 27/8 7/9 22/9
A. Ekki úðað 80 40
B. Ammoníummólybdat 0,7 kg/ha 70 40 40 20 50 10
C. Kalk 1,5 t/ha 70 65 50 40 50 20
D. Mangansúlfat 4,5 kg/ha 60 50 40 50 40 50
E. Mangansúlfat 25 kg/ha 50 50 50 50 50 50
F. Magne s íumsúlfat 50 kg/ha 80 55 60 60 50 50
0. Járnsúlfat 50 kg/ha 80 80 70 70 60 60
H. Hrennisteinn 17 kg/ha 90 80 60 60 60 60
Augljóst er að allir liðir hafa bætt sig fram eftir sumri svo
sem endranær, en þö mest þeir sem fengu molybden og kalk.
Ahrif kölkunar er í samráemi við það, að molybden losni úr jarð-
vegi við hækkun sýrustigs. Þá er athyglisvert að þeir liðir
sem fengu járn og brennistein bæta sig tiltölulega lítið og
gæti það staðið í sambandi við það að molybden binzt járni við
lágt sýrustig, svipað og fosfór.
Enn liggja ekki fyrir efnagreiningar á gróðri og jarðvegi
þeirra athugana, sem hér hafa verið ræddar. Vitað er þó að
basiskt berg er snauðara en súrt af molybden, og þegar þar við
bætist hátt járnmagn er ekki ólíklegt að skortur á þessu snerfil-
efni kunni að koma fram. I 14 jarðvegssýnum teknum í sambandi
við kalrannsóknir í W-Þingeyjarsýslu 1968 var molybdenmagnið í
öllum tilvikum \mdir lágmarkinu, sem talið er vera 0,20 ppm.
(Tveitnes 197þ).
Þau hörguleinkenni sem rætt er um hér að framan var að
finna í all mörgum kálökrum hjá bændum í Eyjafirði sumarið 1977
þó sérstaklega í mergkáli. Einnig má geta þess að borið hefur
á molybdenskorti í blómkáli hjá garðyrkjubændum og þá sérstak-
lega við ræktun í mýrarjarðvegi.
VI. Lokaorð.
Augljóst er að grænfóður af krossblómaætt er mun næmara
fyrir hörgulkvillum en grænfóður af grasaætt. Auk þess veldur
kálmaðkurinn tjóni í grænfóðri af krossblómaætt. Uauðsynlegt
er að rækta jurtir af krossblómaætt í hentugum jarðvegi, hæfi-
lega rökum og P-ríkum, og sjá fyrir öðrum efnaþörfum þeirra svo
þær standist kálmaðkinn betur. Er það eflaust ódýrari aðgerð
en notkun varnarlyfja. Hór er hægt að bera á sem bórax (15 kg/ha)