Svava - 01.03.1898, Blaðsíða 35

coi.de fell’s levsuarmalid.
419
’Ég er viss uin íiö iíg reiðist- yður ekki/ sagði hún.
’Ég þarf aö segja yður frá því, að ég elska yöur—»
elska yðuv af öllu hjarta, frá því fyrst ég sá yður' fyrir
þremur árum, síðau hafiö þér, í niíuuni augnm verið
ólíkar öllum öðrum konum. Ég þorði eklci að opinbera
yður það, og ef þér væruð hundnar nú, eins og þá,
þyrði ég ekki að ympra á þvf. En nú binda c-kki þau
bönd lengur og ég lilýt að tala—ég lilýt að tftka fvrsta
tækifæri til að opna yður hjarta mitt; ákæran gagnvart
yöur gerir enga breytingu í því, hún er sú ranglátasta
sem nokkru sinni liefir verið borin á nolckra persónu, því
þér erúö saklausar; og ég hraða mér, á þessu augnabliki
íeyuzlu, sorgar og óhamingju, að helga yður ást mína,
hjarta-og æfi.‘
Hún stftrði undrunarfulL á liann.
’Múnið þér eftir því :ið ég er hér ákærð fyrir morð
— fríviljugt morð.‘
’Ég veit þ.ið.1
’Yit-’ð þér, r.ð innan fárra tíina verð ég ef til vill
dæmd sek, og dæmd til daúða.!
•’Ég elska yðui' því meir, því meiri sem hættan er/
Þótí allur heimurinn liéldi yður seka, skvldi ég deyja ti).
að sanna.sakleysi yðar. 0, hlustið á mig Hestir; leyfið
mér nð sanmt vðnr úst mína—óbreytanlega, óöndanlega.1
.E"