Svava - 01.03.1898, Blaðsíða 46

430
MIKLI MIATTURIXX.
Hvar som maður koni, var ekki um p.nnað talað í alJii
Jíýju Jórvík; vísui' voru orktar um það, og ný lög
samin við vísuniar; j;í, skáld eitt samdi líka leikrit sem
Jiét: ’hann lét draga um sig/ og var því tekið með
miklum feginslátum. P. T. Banium frétti nýmœlið, og
iiljóp undir eins inn í lyfjabtíð og heimtaði ’kranzaugu1
fyrir 2ö cents, — hann var eyðilagður yfir því að hann
gat ekld verið sá seni fann upp á þessu, hann lcvnð það
kasta skugga á bragðábralls orðróm sinn, og sagði sér
vœri eiul gott uð kaupa inngöngumiða til annars hoims
og royna gæfu sína þav. Samt sem áður áttaði liann sig
og keypti 500 seðla. ’Ef ég vinn manninn/ sagði kon-
ungur fjárglceframannanna, ’get ég haldið uppboð á
honum og liaft hagnað á því, eða þá sett hann í glas-
skáp og sýn't hann fyrir lnta borgun, og ef hann skyldi
deyja hjá mér, ilæ ég belg. aí honuin, treð hann fullan
aflieyji oða öðyu og geymi hann á gripasafui 'mínú/
Jim vai' oinmitt í þetta siiin á litstjóniarSkiifstof-
unni, og. vavð ekki vol við þpgar hann heyrði þessi orð.
SHkt hatði honum ekki komið til Jmgav. En þegar
hann sá skvifstbfuþjónana vera að flissa og hlægja, varð
honum illt', svo hann þurfti að Jlýla sér út. I mjög
daufu skapi koin liann líeiin og har upp hörmungar sín-
av fyi'ir mév.
’Ja, þaö er ekki liségt að ráðá n’eitt við þptta/