Svava - 01.03.1898, Blaðsíða 39

CÖLDK FHLL' S LKTNDAEMAHD.
423
’íllustið á mig, Hestir; gefið mér tækifæri til að
vorada yður, vera atlivarf yðar og aðstoð það seru eftir
er æfinnar, með því að verða konan mín. Iig skal fara
með yður langt burt iii hinna fögru suðrænu landa,
taka yður burt frá þaim, sem vilja gora vður illt, vernda
yður fyrir hinurn kaldlynda heimi, svo þéi gleymið hinu
svarta, óttalega tímabili æfi yðar. Heitið mér þessu,
Hestir!'
’líg get það ekki — get það ekki/ svaraöi hán og
færði sig' fjær honum. ’Hví talið þér um eiginorð við
mig, scm ef til vill, stund á grafarbikkanum. Það
lætur illa í eyrum míuum — óttalega illa.‘
’En, Hestir; sjáið hvað það getur huggað og hjálp-
að yður. Takið ást mína og gefið mér yðar, og þegar
niálsókninni er lokið skal ég fara með yður langt burtu,
og æfi yðar skal verða einn langur sólskinsdagur/
’En ef ég vevð sek í augum dómuefudafinnar?‘
’Eg neita að trúa þeim möguleika. En jafnvel þó
það yrði, mundi yður samt vera huggun að þvír að vita
af einum manni, sem elskaði yður og fylgdi yður til graf-
av. — Eg skal gera mig ánregðan ef þér heitið því.‘
Hún stóð þegjaudi og óráðin nokkur augnahlik, og
sagði svo:
(Framhakl.)