Svava - 01.03.1898, Blaðsíða 45

MIIvLI DHATTURINX.
429
’Þá kanpi ég inig lausan — — ja heyrðu, skrífaðu
auglýsinguna upp og sottu 200,000 dollars, því ef ég
get selt alla seðlana. gct ég keypt inig laiisan fvrir 200,000
og átt ámóta inikið eftir saint.‘
Mér fór nú að lítast betur á hugmýnáina. Húu
var ef til vill ekki svo ómöguleg; og staðft okkar að
minnsta kosti var svo óvænleg, að eitthvað varð að taka
til hragðs.
’Þú skalt nú sjá, Bob,‘ sagði Jim, ’að seðlarnir ronua
út; }iað er onginn efi á því; það fá þá færri en vilja.‘
A7ið gongum strax til ritstjórnarskrifstofunnar. Starfs-
meunirnir jþu urðu alveg utau við sig af undrun yfir
þessari hugmynd. Skrifstofustjóvinn datt aftur á hak,
frá sév numinn og heillaður af slíkri uppíinding, kvað
dirfskufyllra fyrirtæki aldrei stofuað hafa verið, jjað
væri jafnoki uppátækis Bennets, Joe'gav hann sendi St'an-
loy á stað til að leita að Liviugstone. Hann kvaðst
álíta það heiður fyviv þjóðina að það væri . amerískuv
maður sem kom upp moð þetta, og sagðist skyldi vora
hjálpsamur að svo miklu leyti sem liann megnaði. Seðl-
arniv voru stvax prentaðir; viðhafnavlegar auglýsingar með
risavöxnu letri vovu settav í öil blöð borgaviunar; á hvert
götuhorn vav sott auglýsing, og jafnvel á hakið á hréf-
be.rum og lögregluþjónum voru nældar auglýsingar, sem
háru vott um hvo meðmæltiv þeiv voru þessu fyrivtæki'